Tag archieven: politiek activisme

Verslag: Berlinale 2024

Still ‘Love Lies Bleeding’ via Filmdepot/The Searchers

Op filmfestivals schrijf je het woord ‘film’ het liefst met een hoofdletter en is er in de regel zo veel te zien dat je een dagtaak hebt aan het doorlopen van alle dagschema’s. Toch ging het in de aanloop naar de Berlinale 2024 niet zozeer over de films die er zouden draaien, maar over de politieke en bestuurlijke kwesties die het festival sinds afgelopen zomer overschaduwen.

Lees verder Verslag: Berlinale 2024

IFFR 2024 Verslag II: Kan cinema nog een vorm van escapisme zijn?

IFFR (Animalia Paradoxa)

Als de wereld in brand staat, kan de filmzaal een plek zijn waar je de zorgen van het moment even kunt vergeten. Het IFFR vormt met zijn groeiende cult- en genreprogrammering (zie verslag 2 en 3 voor enkele voorbeelden) geen uitzondering op die regel, maar ook deze editie komt politiek engagement snel om de hoek kijken. Zelfs filmmakers wiens werk niet eens direct betrekking heeft op de schrijnende actualiteit, voelen de verantwoordelijkheid om zich uit te spreken. Kan cinema in zo’n scenario nog wel puur en alleen een vorm van escapisme zijn?

Lees hier verder.

Lees hier mijn eerste verslag van deze festivaleditie.

Recensie: Metronom [Alexandru Belc, 2022]

Filmdepot/September Film

In het jeugdige drama Metronom droomt een generatie van een vrijheid die zelfs achter gesloten deuren niet blijkt te bestaan. Op effectieve wijze verbeeldt de Roemeense film het contrast tussen het klinische historische regime van Nicolae Ceauşescu en de pilaren van zijn energieke tegencultuur: muziek, dans en samenzijn. Omdat de hoofdrolspelers in de publieke ruimte niet zichzelf kunnen zijn, vieren ze het leven binnenshuis, hopend op betere tijden.

Lees verder Recensie: Metronom [Alexandru Belc, 2022]

IFFR 2023 Verslag II: De Olympische Spelen, Poetin en Iran

Beeld IFFR

Het doet goed om te zien dat er deze IFFR-editie weer zoveel filmmakers en leden van cast en crew acte de présence geven. Nu corona geen roet meer in het eten gooit, kunnen we weer wennen aan festivaldelegaties uit pakweg Peru, Georgië of Japan. Als de komst van bepaalde filmmakers tóch ter discussie staat, is de uitleg vaak specifieker en persoonlijker dan een landelijke reisbeperking. In dit verslag aandacht voor Naomi Kawase, Natalia Meschaninova en Jafar Panahi, drie regisseurs wiens aan- of afwezigheid op het festival om uiteenlopende redenen spraakmakend is. 

Lees verder IFFR 2023 Verslag II: De Olympische Spelen, Poetin en Iran

Recensie: Eternal Spring [Jason Loftus, 2022]

Filmdepot

Op 5 maart 2002 raakte de Chinese overheid kortstondig de controle kwijt over het centrale staatstelevisiekanaal. De stoorzenders waren een aantal beoefenaars van de spirituele discipline Falun Gong, die in 1999 werd verboden door de Chinese Communistische Partij. Eternal Spring is een knap geanimeerde, maar inhoudelijk nogal schematische poging van een gerenommeerde illustrator én Falun Gong-adept om de televisiekaping opnieuw in herinnering te brengen.

Lees verder Recensie: Eternal Spring [Jason Loftus, 2022]

Recensie: A Plena Luz: El Caso Narvarte [Alberto Saúl Arnaut Estrada, 2022]

Netflix

Zeven jaar na een geruchtmakende vijfvoudige moord klaagt een aantal betrokken Mexicaanse burgers de staat aan voor nalatigheid en medeplichtigheid. A Plena Luz: El Caso Narvarte is een ontnuchterend relaas over de meedogenloze balans tussen macht en machteloosheid, maar de documentaire zit zichzelf ook in de weg door twee mogelijke motieven voor de moord op verwarrende wijze met elkaar te vermengen.

Lees verder Recensie: A Plena Luz: El Caso Narvarte [Alberto Saúl Arnaut Estrada, 2022]

Kolder in Qatar (#7): Zwijgen bij het Iraanse volkslied

Tijdens het Wereldkampioenschap Voetbal 2022 (20-11 <-> 18-12) licht ik iedere dag uit wat mij opvalt op en rondom het veld. Wapenfeiten, tactische beslissingen, politieke kanttekeningen; in Kolder in Qatar bekijk ik dit al op voorhand historische toernooi door mijn persoonlijke lens. Vandaag deel #7: voor het Iraanse voetbalelftal speelt er dit toernooi veel meer dan alleen voetbal.

Lees verder Kolder in Qatar (#7): Zwijgen bij het Iraanse volkslied

Terugblik ‘Tigers’ IFFR 2020 in Filmmagie

Desterro (IFFR.com, 2020)

In Filmmagie 703 (Maart 2020) blik ik terug op een viertal titels uit de Tigercompetitie van het IFFR 2020. Onderwerp van reflectie is een enkel filmbeeld (‘het brandende huis’), en de manier waarop dit beeld ingezet werd in de besproken films.

Dit nummer is door het verdwijnen van filmmagie helaas niet meer los te bestellen. Indien u geïnteresseerd bent, kunt u de inhoud persoonlijk bij mij opvragen.

Vorig jaar verscheen mijn IFFR-reflectie in Filmmagie 693.

”Hail Satan?” documentary: Arkansas State Capitol as a religioscape

Copyright KATV.com

If everything goes according to plan (or, better: according to my current ideas), I will write my RMA thesis on a case that I stumbled upon at the International Film Festival Rotterdam (IFFR): the documentary film Hail Satan?, directed by Penny Lane (2019).[1] Lane sets out to represent the ideals and considerations of an American organization, the Satanic Temple, that pursues religious freedom, the separation of church and state and social equality in the US. The film’s point of departure is an actual controversy that dates back to August 16, 2018, when members of the Temple temporarily installed a statue of the goat-headed Baphomet (a representation of Satan) before Arkansas State Capitol (the seat of the state government).

Lees verder ”Hail Satan?” documentary: Arkansas State Capitol as a religioscape

Nostalghia for the past: The Dreamers as a conservative fantasy [essay]

Back in the spring of 2018 I wrote an essay on Bernardo Bertolucci’s The Dreamers, in which I elaborated on the film’s stylistic strategies and the role of cinephilia as a mode of nostalghia in the dream world of the characters.

Lees verder Nostalghia for the past: The Dreamers as a conservative fantasy [essay]