“Om als mens overeind te blijven in deze tijden is een stevige dosis veerkracht nodig”, schrijft programmadirecteur Wim de Witte in een voorwoord van het lopende Film Fest Gent. Coming-of-age films blijken bij uitstek geschikt om de uitersten van die veerkracht te onderzoeken, zo bewijst deze 49ste festivaleditie. Opgroeien als een ultieme proef van psychische weerbaarheid.
Lees verder Film Fest Gent 2022 verslag I: Veerkrachtig opgroeien
In Evolution voelen en dragen opeenvolgende generaties het loodzware gewicht van de Holocaust. Ruim vijfenzeventig jaar na dato rest veel mensen uit westerse landen alleen nog een ernstige herinneringscultuur, waar ze ten minste één keer per jaar bij stilgezet worden. Niet voor nazaten en dus voor ‘erfgenamen’ van het leed. En iedere nieuwe generatie ervaart dat leed anders.
Lees verder Recensie: Evolution [Kornél Mundruczó, 2021]
Een effectgerichte film probeert zijn doelgroep te overbluffen. In dit geval zijn Young Adult-millennials de klos. Booksmart verschiet haar kruit met wisselend succes.
Lees verder Recensie: Booksmart [Olivia Wilde, 2019]
Mijn recensie van coming-of-age-film Then Came You (2018) is onlangs gepubliceerd:
”In tienerdrama Then Came You sluit de ernstig zieke Skye een vriendschap met de verlegen Calvin, een bagagedrager op het plaatselijke vliegveld. De film vermomt zijn exploitatie van Skye’s diagnose als een poging tot oprecht sentiment.”
Lees verder Recensie: Then Came You [Peter Hutchings, 2018]
“Alles wat je dan zult zijn, ben je nu al”, vertrouwt een arts de 15-jarige Lara toe. In Girl is de hartverwarmende realiteit soms een woordendeken van acceptatie. Maar ze is ook een decor voor de angst en twijfel die een gendertransformatie met zich mee kan brengen. Hoe voel je je fysiek geborgen als je lichaam op reis is?
De brave burgermaatschappij predikt een moraal van orde en regelmaat, van vaste patronen en plichtsvervulling. De brave burgers, dat zijn Zij. Wij zijn anders – en Wij begint als een groep rebellerende jongeren aan het begin van de zomer de natuur intrekt. Tijdens hun odyssee van de vrijheid worden morele grenzen verkend, opgerekt, volledig verworpen.
Als een klasgenootje aan Christine (Saoirse Ronan) vraagt waar ze vandaan komt, antwoordt ze na een korte aarzeling ‘San Francisco’. Dat ze eigenlijk in Sacramento is opgegroeid, hoeft niemand te weten. Met een naamsverandering bezegelt de schuchtere studente haar nieuwe identiteit: Christine is nu Lady Bird. Het leven ligt klaar om ontdekt te worden, het grote dromen kan beginnen.
Ava is dertien jaar oud als ze een tragische waarheid onder ogen moet zien: geleidelijk zal ze haar zicht verliezen. Het nieuws komt vroeg in de film, en voor sommige kijkers zullen de alarmbellen dan al gaan rinkelen: menig Hollywoodtitel had de jonge hoofdrolspeelster geframed als een weerloos slachtoffer, strijdend tegen een uitvergrote lotsbestemming. Zo’n film is Ava duidelijk niet. Eigenzinnige script-en regiekeuzes maken dit coming of age-verhaal even intrigerend als onevenwichtig.
