Rafael Márquez zal in zijn nopjes zijn geweest. Documentaires over voormalige profvoetballers gaan meestal niet over verdedigers, en een garantie op een Netflix-release is er al helemaal niet. Waarom dan toch Rafa Márquez: El Capitán? Die vraag beantwoorden is na het zien van dit persoonlijke, maar doorsnee afgewerkte carrièreportret nog altijd niet eenvoudig.
Lees verder Recensie: Rafa Márquez: El Capitán [Carlos Armello; Netflix, 2024]
Het had een absolute feestwedstrijd moeten worden: in de zomer van 2021 plaatste Engeland zich voor de finale van het EK voetbal, die op 11 juli gespeeld zou worden in uitgerekend het Londense Wembleystadion. De gemiddelde televisiekijker kreeg die bewuste avond vooral een spannend duel te zien, maar in de marge van het speelveld voltrok zich een hachelijk drama. The Final: Attack on Wembley reconstrueert aan de hand van social mediabeelden en getuigen hoe drank, drugs en ongeremd chauvinisme uiteindelijk tot een bestorming van de toegangspoorten leidde.
Lees verder Recensie: The Final: Attack on Wembley [Netflix; Robert Miller + Kwabena Oppong, 2024]
“Ik werd geboren met een zonnebril en een gitaar”, glimlacht een melancholische Jon Bon Jovi als het begin van zijn jongensdroom ter sprake komt. De vierdelige muziekdocumentaire Thank You, Goodnight: The Bon Jovi Story heeft het voorkomen van een versierde jukebox, maar de ziel van een vermoeide zanger. Veertig jaren in de schijnwerpers hebben hun tol geëist, zo bleek in 2022 tijdens de zoveelste concertreeks. Deze trotse, maar gegroefde carrière-overdenking is op onderhoudende wijze in die concertreeks verankerd.
Lees verder Recensie: Thank You, Goodnight: The Bon Jovi Story [Miniserie; Disney+, 2024]
Twee documentaires uit de programmaselectie van Movies that Matter 2024 delen veel meer dan alleen een plekje in dezelfde competitie. They Shot the Piano Player en Soundtrack to a Coup d’Etat gaan allebei over het verband tussen muziek en politiek, waarbij de vraag steeds is of passievolle, veelgevraagde muzikanten de dans kunnen ontspringen als hun creatieve inspanningen worden bedreigd door onrust en onrecht. Beide films ontmantelen zo een ideaalbeeld: ook de meest vrije artiesten werken in een vogelvrije wereld.
Lees hier mijn volledige recensieverslag van Movies That Matter 2024.
Je moet het als ploegleider van een ambitieus wielerteam maar durven. Je weet dat de camera’s op je gericht zijn, je weet dat topsport geen garanties kent en toch stel je een krankzinnig sportief plan in werking. Precies een jaar na All-In: Team Jumbo-Visma verschijnt All-In: The Trilogy, de kroniek van een ploeg die voorheen véél won en nu (bijna) alles. Voor de wielerfanaat is het een traktatie om nog eens terug te zien hoe die unieke hegemonie tot stand kwam. Tegelijkertijd maakt de serie niet per se meer indruk dan het wielerjaar ervoor.
Lees verder Recensie: All-IN: The Trilogy [Seizoen 2, 2024]
De kenners die het festivalaanbod van CinemAsia programmeren, bestrijken geografisch én filmisch zo’n immens terrein dat het extra prikkelt om zelf naar gedeelde thema’s en andere overeenkomsten te zoeken. Deze editie gaan ten minste vier geselecteerde titels over het vloeibare spectrum van verlies, verval, rouwverwerking en herinnering. Wat hebben films uit India, China, Taiwan en zelfs Costa Rica te zeggen over de dingen van het leven die onherroepelijk voorbij gaan?
Lees hier mijn volledige verslag van vier titels uit het programma van CinemAsia 2024.
Het is alsof de makers van Noa Lang: Lastpak voorkennis hadden: precies in de periode dat de spraakmakende vleugelspeler door blessureleed niet op het veld te bewonderen valt, verschijnt op Prime Video een documentaire over zijn voetbal- en privéleven. Het is makkelijk om cynisch te reageren op de zoveelste realitysoap over een topsporter, maar de ironie wil dat een ‘lastpak’ als Lang zulke reacties juist als krachtvoer gebruikt. Reden genoeg om deze miniserie op zijn minst het voor(oor)deel van de twijfel te geven.
Lees verder Recensie: Lastpak: Noa Lang (Miniserie; Prime Video, 2024]
Het tweede seizoen van de tennisserie Break Point volgt opnieuw een aantal sterke spelers in hun pogingen om de top te bereiken of hun behaalde toppositie te behouden. Het eerste seizoen was energiek en vermakelijk (klik voor de recensie, red.), maar had een belangrijk manco: door de vluchtige montage kwam de daadwerkelijke wedstrijdspanning doorgaans niet over. Helaas zijn de makers voor het vervolgseizoen in precies dezelfde valkuil gestapt. Het is bijna passend dat de eerste aflevering The Curse heet, al blijkt dat over iets heel anders te gaan.
Lees verder Recensie: Break Point [Seizoen 2; Netflix, 2024]
Er was en is in Nederland dringende behoefte aan een ruimere publieke duiding van de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949). De Oost (2020) baarde opzien en imponeerde op filmisch vlak, maar zorgde door zijn rigoureuze fictie (de ontwikkeling van een heus lespakket ten spijt) bovenal voor een gespannen respons vanuit de veteranengemeenschap. Ook Indië Verloren… (premièretitel Selling a Colonial War) ontmantelt het Nederlandse politieke en militaire ingrijpen op de archipel, maar staart zich gelukkig niet blind op het aanwakkeren van een nationaal schuldcomplex.
Lees verder Recensie: Indië Verloren… (Selling a Colonial War) [In-Soo Radstake, 2023]
“Ik wilde eigenlijk helemaal niet beroemd worden”, zegt Jon Batiste tegen het einde van American Symphony. Deze documentaire over de zanger en multi-instrumentalist mag dan (mede) voortkomen uit zijn veelvuldig bekroonde muzikale loopbaan, een typische aaneenrijging van mijlpalen is ze zeker niet. Op dezelfde dag dat Batiste een elftal Grammy-nominaties bij kan schrijven, begint zijn partner voor de tweede keer in haar leven aan een zware chemotherapie.
Lees verder Recensie: American Symphony [Matthew Heineman; Netflix, 2023]