Voor fervente filmhuisbezoekers is het recept inmiddels bekend: als de zomermaanden aanbreken, komt EYE met een prikkelende selectie van films die nog niet eerder op een Nederlandse bioscooprelease werden getrakteerd. Het terloopse, maar uiterst sensitieve drama dat Previously Unreleased 2024 aftrapt, is direct een aanmoediging om naar een nabijgelegen filmhuis te gaan.
Lees hier mijn jaarlijkse preview bij dit programma.
“Het klinkt alsof u alleen degenen neemt die er het slechtst aan toe zijn”, zegt een jong tienermeisje in de openingsscène van Les Pires. Haar stroeve auditiegesprek zet direct de toon voor deze opzichtige metafilm, waarin kansarme kinderen uit het Noord-Franse Boulogne-sur-Mer benaderd worden voor de productie van een sociaal-realistisch drama. Het uitgangspunt is nobel: de regisseurs willen met het nagespeelde filmproces een aantal relevante valkuilen van hun eigen beroep aanstippen. Helaas werken ze de conflictsituaties op de set zo onsubtiel uit dat de boodschap geforceerd en belerend overkomt.
Lees verder Recensie: Les Pires [Lise Akoka, Romane Gueret, 2022]
Net als tijdens voorgaande zomers blik ik namens InDeBioscoop graag weer vooruit op het Previously Unreleased-programma van EYE. Festivalpareltjes die eerder niet werden opgepikt door een Nederlandse distributeur zijn met dank aan het filminstituut alsnog in de zalen te zien.
Klik hier om het titeloverzicht te raadplegen en mijn introducties te lezen.
In Evolution voelen en dragen opeenvolgende generaties het loodzware gewicht van de Holocaust. Ruim vijfenzeventig jaar na dato rest veel mensen uit westerse landen alleen nog een ernstige herinneringscultuur, waar ze ten minste één keer per jaar bij stilgezet worden. Niet voor nazaten en dus voor ‘erfgenamen’ van het leed. En iedere nieuwe generatie ervaart dat leed anders.
Lees verder Recensie: Evolution [Kornél Mundruczó, 2021]
Net als vorig jaar blik ik voor Indebioscoop vooruit op het zomerprogramma “Previously Unreleased” (EYE Film), dat eerder onuitgebrachte films in Nederland verdeelt. Klik hier om het stuk te lezen. Speciale aandacht gaat uit naar Malmkrog (Cristi Puiu, 2020) en Dwelling in the Fuchun Mountains (Gu Xiaogang, 2019).
Een idyllisch beeld: kraanvogels nemen een vlucht boven Moskou terwijl twee gezworen minnaars de liefde vieren. En dan de oorlog, als ruwe verstoorder van “te mooi om waar te zijn”. Als de kraanvogels overvliegen wordt vandaag de dag geëerd als het vroegste hoogtepunt van de Russische nieuwe golf (1957-1968).
Lees verder Recensie: Als de Kraanvogels Overvliegen (The Cranes are Flying) [Mikhail Kalatozov, 1957]
Op Donderdag 21 Juni ging met First Cow (Kelly Reichardt, 2019) de eerste van een kersverse serie Previously Unreleased-titels in première. Ieder jaar distribueert EYE Film een aantal films die eerder nog geen release in Nederland kregen.
Lees verder Vooruitblik filmprogramma Previously Unreleased 2021 [EYE Film]
Afgelopen maandag (31-8) bezocht ik voor CINE de wereldpremière van When Forever Dies, een passieproject van de Nederlandse filmmaker Peet Gelderblom. De vertoning werd gehost door EYE binnen het kader van het Imagine Film Festival. Klik hier om mijn recensie te lezen.
Lees verder Recensie: When Forever Dies [Peet Gelderblom, 2020]
Voor Cine schreef ik een stuk over de tentoonstelling in EYE filmmuseum die het oeuvre van de Russische regisseur Andrei Tarkovsky (1932-1986) onder de loep neemt. De tentoonstelling is t/m 6 december te bezichtigen in Amsterdam. Het stuk vind je hier terug.
”Voor Tarkovski oversteeg de emotie het intellect en was ze de sleutel tot een waarachtige filmervaring. Deze beeldengalerij heeft zo ook de potentie om een idee uit te dagen dat het oeuvre van Tarkovski voor velen heeft afgeschermd: Tarkovski, dat was toch die Rus met onbegrijpelijke films voor zelfbenoemde intellectuelen? ”
Tussen 10 en 30 januari is EYE Amsterdam het decor voor een retrospectief rond de Taiwanese cineast Ming-liang Tsai. Het filmprogramma is ook een prachtgelegenheid voor de Nederlandse première van Tsai’s VR-installatie The Deserted (2017). Tijdens een voorbezichtiging van de installatie wordt één van de rode draden in een inmiddels omvangrijke oeuvre zichtbaar: Tsai’s eindeloze sympathie voor de eenzame zielen, die verlaten maar gelukkig niet geheel vergeten zijn.
Lees verder Filmisch verlaten: Het oeuvre van Ming-liang Tsai in EYE