Vorige week plaatste ik in mijn review van The Mechanic (2011) mijn vraagtekens bij het te verwachten niveau van Mechanic: Resurrection , het vervolg dat gisteren (1-9) in de Nederlandse bioscopen verscheen. Mijn zorgen bleken gegrond.
Aanstaande donderdag (1-9) verschijnt Mechanic: Resurrection, het vervolg op the Mechanic (2011), in de bioscoop. Dat verzorgde een uitstekende gelegenheid om het eerste deel, dat ik nog niet gezien had, eens aan een kijkbeurt te onderwerpen.
Blade Runner is een science-fiction klassieker uit 1982, die over het algemeen beschouwd wordt als één der betere films die binnen dat genre gemaakt zijn. Regisseur Ridley Scott ziet deze film zelfs als zijn beste en favoriete werk. Ik had ‘em nog niet gezien, en met het oog op het op handen zijnde vervolg (dat uitkomt in 2017, na 35 jaar!) was deze film een absolute must-see.
De beste haaienfilm sinds Jaws… Je zou je film maar op die wijze aankondigen. Want zeg nu eerlijk, verzanden niet te veel films binnen dit genre in haast lachwekkende horrors die het aangluren nauwelijks waard zijn?
De vijfde Jason Bourne-film is een degelijke spionagethriller geworden, alhoewel hij het niveau van het eerste drieluik niet benadert. De sterke cast met een vrij routineuze Damon, Alicia Vikander, Tommy Lee Jones en Vincent Cassel ademt degelijkheid, en het verhaal is ook redelijk typisch voor de Bourne-franchise.
Michael Mann’s Manhunter (1986) was een logische must-see nadat ik in een vroeger stadium reeds de Hannibal-klassieker (The Silence of the Lambs) en het tweelingbroertje van Manhunter (Red Dragon) zag. Deze film baseert zich op hetzelfde verhaal als Red Dragon, en volgt grotendeels dezelfde verhaallijn. Er zijn echter ook wel een aantal verschillen: zo representeert Red Dragon bijvoorbeeld gebeurtenissen die in Manhunter alleen in retrospectief verteld worden (Lektor die Graham aanvalt en verwondt of helemaal niet verteld worden (het alternatieve einde van Red Dragon). Daarnaast geniet Manhunter de zegening van een fijne 80s-sfeer en, niet onbelangrijk, is Anthony Hopkins eens een keer niet de alom gevreesde kannibalistische hoofdrolspeler.
Een laatste glansrol voor Alan Rickman in Eye in the Sky, een Homeland-achtige thriller over een raketaanval in Kenia op een viertal zelfmoordterroristen.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.