recensies van individuele filmtitels.
Ik mocht voor het nieuw opgerichte Vlaamse filmtijdschrift Fantômas schrijven over France (regie: Bruno Dumont), een film over de hysterie van de mediamaatschappij (of, naar Guy Debord: ‘spektakelmaatschappij‘). Klik hier om het volledige stuk te lezen.
Lees verder Recensie: France [Bruno Dumont, 2021]
Een kleine tien jaar geleden gaf de Brits-Amerikaanse regisseur Joshua Oppenheimer ons historische denken over trauma en herinnering een impuls met zijn verbijsterende The Act of Killing (2012). Dat zijn visionaire aanpak ook andere filmmakers inspireert, bewijst het door Oppenheimer geproduceerde Songs of Repression.
Lees verder Recensie: Songs of Repression [Estephan Wagner & Marianne Hougen-Moraga, 2020]
Op vrijdag 24 september begint in Utrecht weer een editie van het Nederlands Film Festival (NFF). Eén van de geprogrammeerde titels die eruit springt is de psychologische oorlogsthriller Do Not Hesitate van Sharif Korver.
Lees verder NFF 2021: Do Not Hesitate [Shariff Korver, 2021]
Op Donderdag 21 Juni ging met First Cow (Kelly Reichardt, 2019) de eerste van een kersverse serie Previously Unreleased-titels in première. Ieder jaar distribueert EYE Film een aantal films die eerder nog geen release in Nederland kregen.
Lees verder Vooruitblik filmprogramma Previously Unreleased 2021 [EYE Film]
Er is al veel te doen geweest om Jim Taihuttu’s “De Oost”, over de onafhankelijkheidsoorlog in wat toen nog Nederlands-Indië heette, en na mijn kijkbeurt in de bioscoop wilde ik toch graag een duit in het zakje doen. In mijn stuk voor CINE onderken ik de kritiek maar neem ik het ook voor de film op.
Lees verder Recensie: De Oost [Jim Taihuttu, 2020]
De juni-editie van het vijftigste IFFR gaat hand in hand met de (voorwaardelijke) heropening van de Nederlandse bioscopen en filmtheaters. Extra reden dus om uit te zien naar festivaltitels die belichten hoe wij in deze tijd zoal naar film kijken. Hoewel Cinephilia Now: Part I – Secrets within walls en The Village Detective: a song cycle zich allebei niet expliciet verhouden tot de impact van de covid-crisis, zeggen ze veel over de versplintering van de filmkunst in een globaal, digitaal tijdperk.
Lees verder IFFR 2021 Juni-editie: Terug naar de bioscoop (?)
Een strandgebied aan de kust van Costa Rica vormt in Agua fría de mar het nachtelijke decor van een onwaarschijnlijke ontmoeting. Twee jongvolwassen geliefden zijn op zoek naar een vakantieonderkomen als de koplampen van hun auto een zevenjarig meisje beschijnen. Het meisje vertelt dat ze niet zonder reden bij haar oom en tante is weggelopen.
Lees verder Recensie: Agua Fría de Mar [Paz Fábrega, 2010]
Red Road opent met het alziend oog van de hoofdpersoon en een overweldigende wand van videoschermen. De beelden van bewakingscamera’s bieden Jackie, hun voornaamste toeschouwer, de illusie van controle. De grip op haar eigen leven blijkt zij in een vroeger stadium te zijn kwijtgeraakt.
Lees verder Recensie: Red Road [Andrea Arnold, 2006]
Pier Paolo Pasolini en Mel Gibson trokken allebei naar het Zuid-Italiaanse plaatsje Matera om hun films over Jezus Christus te ensceneren in een geloofwaardig verleden. In hun navolging maakt de Zwitserse documentairemaker Milo Rau The New Gospel (Das Neue Evangelium). Het Matera van de eenentwintigste eeuw is een ongastvrij toevluchtsoord voor Afrikaanse migranten.
Lees verder Recensie: The New Gospel [Milo Rau, 2020]
Een Filipijnse taxichauffeur droomt van een sprookjesbestaan als astronaut. Geïnspireerd door Amerikaanse radio-uitzendingen richt hij halverwege de jaren zeventig een fanclub op voor raketarchitect Wernher von Braun. Wat blijft er van zijn dromen over als hij de derde wereld daadwerkelijk verlaat voor een reis naar het westen?
Lees verder Recensie: Perfumed Nightmare [Kidlat Tahimik, 1977]