Recensies van albums, muziektips, persoonlijke lijstjes en alles wat verder aan muziek gerelateerd is.
Gisteren bereikte me het droevige nieuws dat rock ’n roll-ster Chuck Berry op 90-jarige leeftijd was heengegaan. Mijn gedachten gingen terug naar een jaar of zes geleden, toen we tijdens de geschiedenisles filmpjes keken van de stevig met z’n ogen rollende muzikant. Ook dacht ik glimlachend terug aan filmklassieker Back to the Future (1985). Wie de film zag weet waarom. Een eerbetoon in twee filmpjes:
https://www.youtube.com/watch?v=cpitvLeNjuE
Vannacht was het zover: in het Dolby theatre te Los Angeles werden voor de 89e keer de Oscars uitgereikt. Wakker worden én wakker blijven was verrassend makkelijk. Ik zag een vermakelijke, maar wel wat brave en matte uitzending, die op het einde ineens in chaos ontaarde…
Even terug kondigde ik aan dat ik dit jaar een Blindspot-challenge wilde aangaan. Ik bekijk en recenseer binnen een jaar twaalf films die me aanspreken of aangeraden zijn. Verder heb ik echter geen voorkennis, dus uiteindelijk vlieg ik er ‘blind’ in:) De eerste film die ik keek was niet al te bekend: La Famille Bélier, een Frans drama waarin muziek een belangrijke rol speelt.
Lees verder Blindspot #1: La Famille Bélier (2014) [Drama, muziek]
Een meer passende film had Damien Chazelle niet kunnen maken. In een chaotisch Amerika, politiek verdeeld en gebrandmerkt door de Geist des kapitalismus (zoals Max Weber het eens definieerde), bestaat the American Dream alleen nog bij gratie van harde, waar nodig meedogenloze werkers. De dromers zijn voorgoed de dromers; het oude is voorbij, het nieuwe gekomen. Of toch niet? La La Land is pure melancholie, een greep naar vervlogen tijden. ‘They don’t make movies like this anymore’, las ik ergens in een recensie-tagline. Een rakere uitspraak kwam ik naderhand niet meer tegen met betrekking tot deze film.
Lees verder Recensie: La La Land (2016) [Muziek, romantiek, drama]
Stel je voor: er is een wereld waar je mooiste dromen waargemaakt worden. In een groots opgezet themapark maken levensechte robots, geënt op kunstmatige intelligentie, die als enige doel hebben te doen wat jij wilt. Uiteraard wel tegen een flink geldbedrag, want alles kost geld:) De nieuwe HBO-serie Westworld draait op dit concept. De eerste reacties waren lyrisch. Zo werd Westworld zelfs al vergeleken met HBO’s vorige high concept-serie, Game of Thrones…
Lees verder Serietip: Westworld (2016) [Sciencefiction, Western]
Het is bijna weer zover: vanaf Tweede Kerstdag schalt de muziek van de top 2000 weer door veel Nederlandse huiskamers. Voor sommigen staat de lijst der lijsten puur garant voor gezelligheid, anderen mensen met een veredelde muziekfetisj (mensen zoals ik dus) nemen het maken van een lijstje en het discussiëren over de uiteindelijke inhoud van de top 2000 een stuk serieuzer. Ook dit jaar heb ik weer best wat tijd gestoken in het maken van een lijstje. Deze blogpost presenteert de keuzes die ik dit jaar maakte. Anno 2016 kan er op meer nummers dan ooit worden gestemd: iedereen mocht maar liefst twintig nummers uit de keuzelijst en vijftien vrije keuzes inzenden. Helaas maakte dat het stemmen nog steeds niet makkelijk….
Sinds ongeveer een maandje zit ik in de redactie van de filmwebsite http://www.filmvandaag.nl/. De site herbergt informatie over (bioscoop)films, en biedt overzichten van de films die dagelijks op tv te zien zijn. Daarnaast werkt de site met een enthousiast team van ca. twintig filmrecensenten, dat tezamen (vrijwel) het gehele bioscoopaanbod van een recensie voorziet. Mijn rol bestaat eruit dat ik gemiddeld één tot drie keer per maand een persvoorstelling mag bezoeken in Amsterdam. De films die ik daar bekijk, recenseer ik exclusief voor de website van filmvandaag. Ik kan de recensies echter wel delen op mijn eigen website (dat wil zeggen, de link), en dat zal ik dan ook doen iedere keer als er een nieuwe recensie online is verschenen. Benieuwd naar de eerste film die ik mocht recenseren?
Lees verder Recensie Filmvandaag #1: Sing (2016) [Komedie, familie, muziek]
‘No more Ziggy Stardust’. Op een streng katholieke Ierse school, waar regels en moraliteit hoog in het vaandel staan, is geen ruimte voor de culturele uitspattingen van Conor Lalor (Ferdia Walsh-Peelo). Geïnspireerd door de eighties-sound van Duran Duran, the Jam, the Cure en Bowie ontworstelt Conor zich aan de pesterijen en de familieproblemen die zijn bestaan tekenden. Regisseur John Carney levert met Sing Street een ietwat clichématige, maar wel ontzettend fijne coming of age-film af.
Het is een tijdje geleden dat ik de tweede update publiceerde van de serie ‘my favorite soundtracks’. Het idee is heel simpel: aangezien ik nogal een grote fan ben van filmmuziek, deel ik zo af en toe in een post eens mijn persoonlijke favorieten. Soms zal ik hierbij ordenen op thema, soms op componist. De vorige post behandelde de meest iconische soundtracks (zie: https://timbouwhuis.nl/my-favorite-soundtracks-1-meest-iconische-soundtracks/). Nu wil ik graag een paar fragmenten delen van één van mijn favoriete componisten. Angelo Badalamenti zal velen onbekend zijn, maar dat maakt zijn werk niet minder de moeite. Zijn naam als componist is onlosmakelijk verbonden aan de films van David Lynch, die hij bijna allemaal van een score voorzag.
Een betoverende stem en een verstillende piano. Het karakteriseert de Deense zangeres Agnes Obel. Of karakteriseerde? Anno 2016 komt Obel met haar derde studiealbum, waarop een duidelijke muzikale accentverschuiving te horen is.
Lees verder Muziekrecensie: Agnes Obel- Citizen of Glass (2016)