Tag archieven: familierelaties

Recensie: Mijn Grote Broer [Mercedes Stalenhoef, 2023]

Filmdepot

Ruim drie jaar geleden werd het bestaan van de negentienjarige Gijs op zijn kop gezet door de onverwachtse zelfdoding van zijn familie-en zielsverwant Arie. Mijn Grote Broer gaat de onvermijdelijke ‘waarom’-vraag niet uit de weg, maar verbeeldt bovenal het verdriet en de veerkracht van de mensen die achterbleven. Het resultaat is een intieme, confronterende documentaire, die door de karakteristieke humor van de goudeerlijke Gijs ook een onverwachte dosis luchtigheid bevat.

Klik hier om de volledige recensie te lezen.

Lees verder Recensie: Mijn Grote Broer [Mercedes Stalenhoef, 2023]

Recensie: The Quiet Girl [Colm Bairéad, 2022]

Filmdepot/Cinéart

Met tact en gevoel verbeeldt het Ierse drama The Quiet Girl de belevingswereld van een verlegen negenjarig meisje. Aan niets is te zien dat regisseur Colm Bairéad met dit bescheiden, maar betekenisvolle coming-of-ageverhaal pas zijn eerste serieuze speelfilm aflevert.

Klik hier om verder te lezen.

Lees verder Recensie: The Quiet Girl [Colm Bairéad, 2022]

Recensie: Kleinkinderen van de Oost [Daan van Citters + Joenoes Polnaija, 2023]

Filmdepot

Hoeveel inlevingsvermogen heb je nodig om de geschiedenis van een vroegere generatie te begrijpen? In Kleinkinderen van de Oost stellen Daan van Citters en Joenoes Polnaija, beiden te zien in het veelbesproken oorlogsdrama De Oost van Jim Taihuttu, beladen vragen over de militaire diensttijd van hun grootvaders. De diepe betrokkenheid van het tweetal zorgt voor een eerlijke, urgente documentaire, maar maakt het ook moeilijker om door een breder kader naar hun verhaal te kijken.

Lees verder Recensie: Kleinkinderen van de Oost [Daan van Citters + Joenoes Polnaija, 2023]

Recensie: Federico Chiesa – Back on Track [2023]

Wie de voetbalsport vooral tijdens de grote toernooien volgt, zal Federico Chiesa waarschijnlijk hebben leren kennen tijdens het uitgestelde EK van 2021. De jonge Italiaan begon het kampioenschap als invaller, maar ontpopte zich met bevrijdende doelpunten als smaakmaker. Chiesa speelde de finale en won, maar een paar maanden later ging het bij zijn club Juventus gruwelijk mis: de vleugelspeler liep een zware blessure op, die met wat meer pech zomaar het einde van zijn carrière had kunnen betekenen. Federico Chiesa – Back on Track vertelt het eerlijke, maar uiteindelijk niet al te opzienbarende verhaal van zijn revalidatie.

Mijn volledige recensie van deze documentaire, die te zien is op Prime Video, lees je hier.

Recensie: Honey Boy [Alma Har’el, 2019]

Filmdepot

Begin zonder voorkennis aan de derde film van de Israëlisch-Amerikaanse cineaste Alma Har’el (Bombay BeachLoveTrue) en je zou mogelijk niet eens doorhebben dat LaBeouf niet zomaar de vader van het titelpersonage speelt. Het besef dat LaBeouf zijn vader ís, en in die hoedanigheid dus communiceert met zijn jongere zelf, kan de toon en betekenis van de film veranderen voor en door de ogen van de kijker. Honey Boy is het semi-autobiografische verslag van LaBeoufs leven: dertiger Shia heet nu Otis en Otis wordt in twee verschillende fases vertolkt door een tiener (Noah Jupe) en een twintiger (Lucas Hedges). Als scenarioschrijver en vader van Otis is LaBeouf mens en acteur ineen. Waar de realiteit stopt en de performance begint, mag Shia weten.

Lees verder Recensie: Honey Boy [Alma Har’el, 2019]

IFFR 2020: De staat van een land

Beeld: IFFR.com

Voor filmmagie schreef ik een uitgebreid IFFR-festivalverslag over twee films die de huidige staat van China verbeelden: Dwelling in the Fuchun Mountains en Damp Season.

Edit januari 2023: de (oude) website van filmmagie is sinds najaar 2020 niet meer toegankelijk, zie onder voor de gekopieerde tekst uit eigen archief

Lees verder IFFR 2020: De staat van een land

Recensie: Con El Viento [Meritxell Colell, 2018]

Filmdepot/Eye Film

Als danseres Mónica te horen krijgt dat haar vader terminaal ziek is, verruilt ze Buenos Aires voor een afgelegen Spaans winterlandschap. Drie generaties ontmoeten elkaar in Con el viento in het huis van mater familias Pilar, waar het besef van verandering herinneringen en vragen voor de toekomst samenbrengt.

Lees verder Recensie: Con El Viento [Meritxell Colell, 2018]

Recensie: So Long, My Son [Wang Xiaoshuai, 2019]

Filmdepot/September Film

De beste filmkronieken verweven een persoonlijk verhaal met een bredere stroom van (vaak) politiek-historische ontwikkelingen. Neem de som van de twee en je hebt het kloppende hart van So Long, My Son, een episch drama dat China vangt en verbeeldt als een kroniek van verstrijkende tijd.

Lees verder Recensie: So Long, My Son [Wang Xiaoshuai, 2019]

Recensie: Shoplifters [Hirokazu Koreeda, 2018]

Filmdepot

‘’Wat kan ik mijn kinderen anders leren dan stelen?’’, zegt Osamu teneergeslagen. Hoe bizar die uitspraak op zichzelf ook mag klinken, ze sluit naadloos aan bij het soort rol dat Koreeda’s eindeloze sympathie heeft: de vader die niet geworden is wie hij wilde zijn. Niets is menselijker dan de onmacht die het menszijn in het werk van de cineast zo regelmatig definieert.

Lees verder Recensie: Shoplifters [Hirokazu Koreeda, 2018]

Recensie: Light as Feathers [Rosanne Pel, 2018]

Beeld artikel via NFF/Picl/Filmdepot

De troosteloze leefomgeving van de vijftienjarige Eryk laat weinig te wensen over. Een stenen basketbalpleintje geeft nog de meeste kleur aan de vermetele contouren van een zielloos Pools dorpje. Buitenshuis en binnenhuis opereren in een afgebladderd continuüm.  ”Alles is hier kapot, niets wordt meer gemaakt’, klinkt het uit de mond van Eryks getroebleerde moeder. Die uitspraak slaat net zo goed op het interieur als op de verstoorde familiedynamiek.

Lees verder Recensie: Light as Feathers [Rosanne Pel, 2018]