Op filmfestivals schrijf je het woord ‘film’ het liefst met een hoofdletter en is er in de regel zo veel te zien dat je een dagtaak hebt aan het doorlopen van alle dagschema’s. Toch ging het in de aanloop naar de Berlinale 2024 niet zozeer over de films die er zouden draaien, maar over de politieke en bestuurlijke kwesties die het festival sinds afgelopen zomer overschaduwen.
Lees verder Verslag: Berlinale 2024
Als je zonder voorkennis op de filmposter van How to Have Sex stuit, is het niet vreemd als de platte titel je wenkbrauwen even doet fronsen. Gelukkig is het speelfilmdebuut van de Britse Molly Manning Walker allesbehalve een foute parodie of een flauw instructiefilmpje. Mia McKenna-Bruce schittert in dit beladen, maar levendige coming-of-agedrama over een droomvakantie die uitloopt op een nachtmerrie.
Lees verder Recensie: How to Have Sex [Molly Manning Walker, 2023]
Het verhaal van Next Goal Wins is een pareltje in de categorie ‘bizar, maar waar’. Wie de gelijknamige, in 2015 uitgebrachte documentaire al eens zag, herkent hoe een verstokte Nederlandse coach naar Amerikaans-Samoa wordt gestuurd om het ‘slechtste voetbalteam ter wereld’ aan de praat te krijgen. Jammer dat beroepskomiek Taika Waititi die kolderieke toestand een stuk sterker opklopt dan nodig. Zijn fictiebewerking kijkt minstens zo makkelijk weg, maar voelt ook volstrekt overbodig.
Lees verder Recensie: Next Goal Wins [Taika Waititi, 2023]
Luttele weken na het nieuws dat William Friedkin was overleden ging zijn zwanenzang in première op het filmfestival van Venetië. The Caine Mutiny Court-Martial is geen sentimenteel vaarwel, maar een oerdegelijk rechtbankdrama, gebaseerd op een gewichtig theaterstuk uit de jaren vijftig. Jammer dat ook deze bewerking van het verhaal niet ontkomt aan een moralistisch staartje.
Lees verder Recensie: The Caine Mutiny Court-Martial [William Friedkin, 2023]
Een peinzende pater familias wendt zijn blik tot de woonkamer van een huis dat al generaties meegaat. Zijn dochters en enige zoon wonen er al lang niet meer, maar morgen komt de volledige familie weer bij elkaar. Alleen de vader weet dat hij de verhoudingen tijdens de gezamenlijke maaltijd flink op scherp zal moeten zetten. Wat volgt is een verbaal steekspel van ongeloof, teleurstelling en verwijt, dat ironisch genoeg pas weet te overtuigen als Familia eigenlijk al over zijn hoogtepunt is.
Lees verder Recensie: Familia [Netflix; Rodrigo García, 2023]
“Ik wilde eigenlijk helemaal niet beroemd worden”, zegt Jon Batiste tegen het einde van American Symphony. Deze documentaire over de zanger en multi-instrumentalist mag dan (mede) voortkomen uit zijn veelvuldig bekroonde muzikale loopbaan, een typische aaneenrijging van mijlpalen is ze zeker niet. Op dezelfde dag dat Batiste een elftal Grammy-nominaties bij kan schrijven, begint zijn partner voor de tweede keer in haar leven aan een zware chemotherapie.
Lees verder Recensie: American Symphony [Matthew Heineman; Netflix, 2023]
Op de welbekende Werelderfgoedlijst van UNESCO zijn lang niet alleen tastbare monumenten terug te vinden. Zo kan ook de saunatraditie van de Estse Võro-gemeenschap op een beschermde status rekenen. Voor de vrouwen die in Smoke Sauna Sisterhood een van de bewuste rooksauna’s bezoeken, heeft die toekenning een dubbele betekenis: eenmaal achter gesloten deuren voelen zij zich genoeg geborgen om hun meest persoonlijke verhalen te delen.
Lees verder Recensie: Smoke Sauna Sisterhood [Anna Hints, 2023]
“Een van de grootste mysteries uit de sportgeschiedenis”, noemt Prime Video het plotse carrière-einde van American footballspeler Barry Sanders. Een kleine vijfentwintig jaar nadat Sanders schijnbaar uit het niets zijn schoenen aan de wilgen hing, probeert de streamingdienst – met medewerking van de hoofdverdachte zelf – te duiden waarom de razendsnelle running back er op zijn vermeende hoogtepunt de brui aan gaf. Een bescheiden spoiler alert is op zijn plaats: zo raadselachtig als de makers Sanders’ beslissing proberen voor te doen, wordt het in Bye Bye Barry eigenlijk nooit.
Lees verder Recensie: Bye Bye Barry [Paul Monusky, Micaela Powers, Angela Torma; Prime Video, 2023]
Als er over een film of serie wordt gezegd dat hij voor een gerichte doelgroep is gemaakt, klinkt dat soms als een degradatie. Het idee is dan dat kijkers die niét tot die doelgroep behoren sneller zouden vaststellen dat het eindresultaat weinig voorstelt. De makers van het Zweedse Forever hoeven daar in ieder geval niet voor te vrezen. Dit trotse tienerdrama, over de beproefde vriendschap tussen twee voetballende vriendinnen, is inderdaad vooral een must voor meisjes die zich in het verhaal herkennen, maar het (spel)plezier en de energie spatten van de vaardig afgewerkte productie af.
Lees verder Recensie: Forever [Anders Hazelius; Netflix, 2023]
“Higuita is als een vlieger. Je laat hem vliegen en dan haal je hem weer binnen”. Een van de vele bewonderaars van de Colombiaanse showkeeper René Higuita weet het in Higuita: El camino del Escorpión mooi te verwoorden. De doelman liet zich niet aan het lijntje houden en vermomde zich tijdens wedstrijden regelmatig als oprukkende veldspeler. Higuita deed daarmee jarenlang wat je van een keeper juist niét verwacht, en dat alleen al is reden genoeg om nog eens in documentairevorm op zijn carrière terug te blikken. Het resultaat is wat vlakjes, maar voor verstokte voetbalfans wel een feest van herkenning.
Lees verder Recensie: Higuita: El camino del Escorpión [Luis Ara; Netflix, 2023]