In La Holandesa is het avontuur een uitweg. Gedreven door het stille verdriet van een onvervulde kinderwens trekt Maud (Rifka Lodeizen) het binnenland van Chili in. Eenmaal onderweg vindt ze wat ze tevergeefs zocht.
Een onvoorziene bevalling in een blauwwitte Boeing brengt iets teweeg bij Lin (Maria Kraakman), de kwetsbare stewardess die In Blue eigenhandig bestaansrecht verleent. Het zijn vroege emoties, voorafspiegelingen van de ingewikkelde relatie die zich later zal ontspinnen. Eerst toont regisseur Jaap van Heusden (De Nieuwe Wereld) de vicieuze cirkel van Lins dan nog lege bestaan. Vliegen, feesten, onenightstand, terugvliegen. In die volgorde. Het leven speelt zich af op vaste locaties. Lin bezoekt alle plaatsen zonder ooit écht ergens geweest te zijn.
Ik was nooit zo’n liefhebber van Nederlandse films. In mijn jonge jaren werd ik overvallen met tenenkrommend slechte komedies van het kaliber Spion van Oranje, kinderfilms in de categorie Kruistocht in Spijkerbroek en ‘familietitels’ als, juist, Alles is Familie (of Liefde). Dit was mijn beeld van Nederlandse films, en jaarlijks verschenen er titels die mijn indrukken nog eens onderstreepten. Verliefd op Ibiza, Rokjesdag, en onlangs nog ‘daar blijf ik weg’-releases in het straatje Voor Elkaar Gemaakt/Tuintje in m’n Hart.
Monk is de eigenzinnige debuutfilm van Ties Schenk (Hoe overleef ik?, Zwarte Tulp). Een vierkoppig gezin reist af naar Spanje als zich in de familie van moeder Maria (Marina Gatell) een sterfgeval voordoet. De hypochrondische Monk (Teun Stokkel), de opstandige Joni (Olivia Lonsdale) en de teruggetrokken vader (Sam Louwyck) zijn onthechte individuen, die ieder op hun eigen manier worstelen met hun identiteit. De ongeplande roadtrip zet de verhoudingen binnen het gezin verder op scherp.