Aan de oostgrens van Frankrijk ligt de Jura. De streek is de thuisbasis van de Comté, een uiterst gewaardeerde kaassoort, en van Louise Courvoisier, die met Vingt Dieux (in grappiger Engels: Holy Cow) haar eerste speelfilm aflevert. Genoeg voer voor een smaakvolle bioscoopervaring, maar de ruwe lijnen van het scenario staan een diepgravend debuut de weg.
Lees verder Recensie: Vingt Dieux [Holy Cow; Louise Courvoisier, 2024]
Op de dag dat de nieuwe film van Aanmodderfakker-regisseur Michiel ten Horn de 54ste editie van het IFFR opende, waren er voor pashouders ook alvast twee titels uit de kenmerkende Tigercompetitie te zien. Na het bekijken van Wondrous Is the Silence of My Master en Vitrival – The Most Beautiful Village in the World bleef één gedachte dominant: waar het luchtige Vitrival net wat te achteloos leunt op een mix van sketchachtige scènes, gimmicks en dorpse deadpan-humor, had het overwegend ernstige Wondrous Is the Silence of My Master juist wel wat meer humor kunnen gebruiken.
Lees hier mijn volledige eerste verslag van deze IFFR-editie.