Binnen een week hoop ik te komen met een lijstje waarop ik mijn 10 favoriete films van 2016 op een rijtje zet. In aanloop daarnaar toe was ik op zoek naar wat andere lijstjes, en toen stuitte ik op dit youtube-filmpje. Ik vond het de moeite deze te delen. In het filmpje presenteert de Amerikaanse filmcriticus David Ehrlich zijn top-25 over het afgelopen filmjaar. Hij heeft de beelden zelf aaneen gemonteerd, en er passende muziek bij gezocht. Het gaat er nu even niet om in hoeverre ik het eens ben met de gekozen films (meer dan de helft van de films zag ik (nog) niet eens); ik zette een koptelefoon op en genoot van de prettige samenkomst van beeld en geluid:)
Categorie archieven: Filmstukken
Een verzameling van al mijn stukken over film.
Recensie: I, Daniel Blake (2016) [Drama]
Daniel Blake (Dave Johns) bevindt zich in een lastig parket. Door hartproblemen is hij genoodzaakt zijn werkzaamheden als timmerman tijdelijk naast zich neer te leggen. Een door een overheidsmedewerker uitgevoerde test heeft echter uitgewezen dat hij, in tegenstelling tot wat zijn arts beweert, niet in aanmerking komt voor een uitkering. Blake gaat in beroep, maar komt er al snel achter dat dit zo makkelijk nog niet is…
Recensie Filmvandaag #1: Sing (2016) [Komedie, familie, muziek]
Sinds ongeveer een maandje zit ik in de redactie van de filmwebsite http://www.filmvandaag.nl/. De site herbergt informatie over (bioscoop)films, en biedt overzichten van de films die dagelijks op tv te zien zijn. Daarnaast werkt de site met een enthousiast team van ca. twintig filmrecensenten, dat tezamen (vrijwel) het gehele bioscoopaanbod van een recensie voorziet. Mijn rol bestaat eruit dat ik gemiddeld één tot drie keer per maand een persvoorstelling mag bezoeken in Amsterdam. De films die ik daar bekijk, recenseer ik exclusief voor de website van filmvandaag. Ik kan de recensies echter wel delen op mijn eigen website (dat wil zeggen, de link), en dat zal ik dan ook doen iedere keer als er een nieuwe recensie online is verschenen. Benieuwd naar de eerste film die ik mocht recenseren?
Lees verder Recensie Filmvandaag #1: Sing (2016) [Komedie, familie, muziek]
Recensie: Nocturnal Animals (2016) [Thriller]
In Nocturnal Animals krijgt de rijke, maar getroebleerde kunstenares Susan Morrow (Amy Adams) een wel heel bijzonder manuscript thuisgestuurd. De blauwdruk voor een nieuwe roman is afkomstig van haar ex-man Edward Sheffield (Jake Gyllenhaal), die ze al in geen twintig jaar meer gezien heeft. Als Susan het manuscript openslaat, beginnen de gebeurtenissen uit het boek zich op het scherm te ontvouwen. Het gevolg? Een ingenieuze psychologische thriller, waarin de opklimmende regisseur Tom Ford laat zien dat hij niet alleen van mode, maar ook van het medium film het nodige verstand heeft.
De Tien: Beste acteurs estafette race
Sinds enkele maanden zijn mijn filmrecensies te lezen op de website http://filmblogs.nl. Op deze verzamelsite voor Nederlandse filmblogs zijn al een tijdje twee ‘estafette races’ aan de gang. De ene race draait om de beste acteurs, de andere, je raadt het al, om de beste actrices. Afgelopen week werd ik door de vorige twee deelnemers gevraagd het stokje over te nemen voor de estafette race van de acteurs. Welke acteur voeg ik toe, en wie moet helaas het veld ruimen?
Recensie: de Ocean’s-trilogie (2001, 2004, 2007) [Misdaad, komedie]
Een filmserie die ik nog niet gezien had: de Ocean’s Trilogy. De eerste film, Ocean’s Eleven (2001) werd nog gevolgd door Twelve (2004) en Thirteen (2007). De cast bestaat in alledrie de delen uit een sterrenensemble. George Clooney, Brad Pitt, Matt Damon (allen foto), Don Cheadle, Vincent Cassel, Andy Garcia… er komt haast geen einde aan, maar staat een sterrencast garant voor goede films? Ik zocht het uit.
Lees verder Recensie: de Ocean’s-trilogie (2001, 2004, 2007) [Misdaad, komedie]
Recensies: Citizenfour (2014) en Snowden (2016): documentaire vs. film
Op 10 november kwam Oliver Stone’s Snowden uit. De maandag daarop bekeek ik in de bioscoop de film over (misschien wel) de belangrijkste klokkenluider in de Amerikaanse geschiedenis. Toen ik Snowden had gezien, raakte ik ook benieuwd naar de documentaire Citizenfour (2014). Citizenfour is de codenaam waaronder de échte Edward Snowden contact opnam met documentairemaakster Laura Poitras. In de film worden stukken nagespeeld uit de documentaire, en ook Poitras zelf komt voor in de gedramatiseerde weergave van Oliver Stone. Ik besloot beide werken te kijken én te recenseren, het resultaat is hieronder terug te lezen.
Lees verder Recensies: Citizenfour (2014) en Snowden (2016): documentaire vs. film
Recensie: Sing Street (2016) [Muziek]
‘No more Ziggy Stardust’. Op een streng katholieke Ierse school, waar regels en moraliteit hoog in het vaandel staan, is geen ruimte voor de culturele uitspattingen van Conor Lalor (Ferdia Walsh-Peelo). Geïnspireerd door de eighties-sound van Duran Duran, the Jam, the Cure en Bowie ontworstelt Conor zich aan de pesterijen en de familieproblemen die zijn bestaan tekenden. Regisseur John Carney levert met Sing Street een ietwat clichématige, maar wel ontzettend fijne coming of age-film af.
Recensie: Arrival (2016) [Sci-fi, Drama]
Arrival is een atypische sci-fi-film. In een kleine twee uur schotelt regisseur Denis Villeneuve je datgene voor wat je niet zou verwachten, en laat dat dit werk nu juist zo goed maken…
Recensie: Hacksaw Ridge (2016) [oorlog, drama]
De hel op aarde. Hacksaw Ridge laat in de eerste minuten al niets aan de verbeelding over. Wie niet goed tegen opengereten lichamen, oorverdovend geweergeluid en de donkere realiteit van oorlog kan, doet er goed aan de nieuwe film van Mel Gibson (Braveheart, Apocalypto, the Passion of the Christ) aan zich voorbij te laten gaan. Maar wie dit (audio-)visuele geweld wel kan waarderen, herkent in Hacksaw Ridge wellicht ook de knappe regie-comeback die ik afgelopen donderdag zag.