Het zit er weer op; na tien dagen film en debat in Rotterdam is het hoog tijd geworden weer een goede stap terug de wereld in te zetten (of juist daarbuiten?). Hoogtepunten zijn er te over, te meer omdat een aantal titels me de komende tijd nog sterk bij zullen blijven. Een screenshot uit de onbetwiste nr. #1 van mijn festivaltoer zie je alvast hierboven;)
Lees verder Terugblik IFFR 2019
Vorig jaar nam ik me iets voor: ik zou in 2018 minder films kijken en me vooral wat meer op series focussen. De hoeveelheid interessante producties laat zich in dat veld tegenwoordig nauwelijks meten, en met >500 titels dacht ik m’n plafond wat films betreft toch wel even bereikt te hebben. Niets is uiteindelijk minder waar: in een jaar dat verder écht ook vol zat met allerlei andere zaken, kwam ik tot 604 kijkbeurten [594 titels].
Lees verder Top-25: Het beste van filmjaar 2018
Net als vorig jaar heb ik mijn muziekfavorieten weer een zetje gegeven voor de top 2000, een lijst die overigens met het jaar meer vraagtekens oproept. Hieronder vind je de clips, maar voor de liefhebbers is er ook een Spotify-playlist.
Lees verder Top 2000 2018: Stemlijst
Beroemd is het moment waarop Anna’s zoon Johan (Jorgen Lindstrom) een tank ziet passeren in het vreemde land met haar vreemde taal. Komen we ergens in Tystnaden dichterbij de wil om te begrijpen?
Klik hier voor [onder meer] een stukje over mijn favoriete film van Ingmar Bergman, Tystnaden (1963). Cine-collega’s vertellen in hetzelfde overkoepelende stuk over hun favorieten. Dit alles naar aanleiding van de Nederlandse re-release van het prachtige Fanny & Alexander, dat sinds gisteren tijdelijk in de filmhuizen draait.
Meer Bergman: Essay: Het Nabije Sterven in The Seventh Seal, Wild Strawberries en the Magician
Filmblogger Nostra zet ons weer aan het werk met een leuke nieuwe ‘blogathon’; een serie vragen of opdrachten die verband houdt met onze gedeelde passie. Ditmaal is het tijd voor een creatieve kijk op filmproducten. Specifieke rekwisieten of props scheppen verhalen waar we bij staan. In Pickup on South Street (Samuel Fuller, 1953) en North by Northwest (Alfred Hitchcock, 1959) brengt een microfilm de gehele vertelling op gang. Zonder McGuffin (zoals de master of suspense zo’n object noemde) geen narratief.
Degenen die mij een beetje kennen, weten waarschijnlijk wel dat ik een grote (voor)liefde heb voor filmmuziek. Dit is niet de tijd en de plek daar (weer) in algemene zin op in te gaan, maar ik ga wel iets anders doen: voor de eerste keer presenteer ik mijn favoriete scores en soundtracks van het afgelopen filmjaar. In aanmerking komt alle instrumentale filmmuziek bij films die maakjaar 2017 hebben, óf dit jaar voor het eerst in de Nederlandse bioscopen is verschenen.
Het was een geweldig filmjaar. Ik zag meer titels dan ooit: in de bioscoop/pers, op filmfestivals, thuis… Na mijn verhuizing richting Antwerpen bleek daarnaast dat ik op twee straten woonde van een prachtige arthousebioscoop , die binnen het studieprogramma van mijn opleiding een prominente plaats zou innemen. Zo kon het gebeuren dat ik mijn studie Film en Visuele Cultuur ging combineren met ontspannen uitstapjes naar Cinema Zuid, waar ik o.a. al City Lights, On the Waterfront, La Notte en Jules et Jim zag.
Soms begrijp ik niet dat ik een liedje zoals het bovenstaande achter me moet laten. Dat is wat stemmen voor de top 2000 doet: jou dwingen mooie liedjes te slachtofferen voor nog mooiere liedjes. Hieronder vind je clips en motivaties bij al mijn keuzes van dit jaar.
The Levelling begint met de schokkerige registratie van een bloedlink schouwspel: twee jongeren bewegen zich rond een kampvuur, de grond is bedekt met hete kolen. Wat er precies gaande is weten we niet. De gezichten blijven schimmig en vaag, verborgen achter de felle gloed van opspringende vonken en de schaduwen van de vallende nacht. Bij het ochtendgloren arriveert de jongvolwassen Clover (Game of Thrones-actrice Ellie Kendrick) bij de boerderij waar die nacht de vlammen oplaaiden. Het is het begin van een pakkend drama, waarin de culminatie van schuld en oud zeer de relatie tussen twee mensen tragisch op scherp zet.
Het is altijd leuk digitale post van filmblogger Nostra (http://filmkijker.com/) te ontvangen. Ditmaal vroeg hij mij en alle andere filmbloggers van http://www.filmblogs.nl/ naar hun favoriete film, hun droomcast en.. nuja, lees maar gewoon verder…:)
Ik vind het altijd leuk vragen over film te beantwoorden, dus bij deze de gestelde vragen met mijn reacties:
1. Van welke film hou je enorm en vol passie van?
Cinema Paradiso (1988):) Een film over de liefde vóór film. Daarnaast een prachtig sfeerstuk over vergankelijkheid, liefde en geluk. Nooit te zoetsappig, maar Italiaans-melancholisch (als je wat meer oudere Italiaanse films hebt gezien, bijvoorbeeld een titel als La Dolce Vita, begrijp je hopelijk wat ik bedoel). Mijn favoriete score van Ennio Morricone is de muzikale kers op de taart.
Lees verder 15 Filmvragen: je filmidentiteit in een kleine notendop