Tag archieven: kunst

Recensie: Perdidas en la noche (Lost in the Night) [Amat Escalante, 2023]

Poster Perdidas en la Noche (Cinéart/Filmdepot)

Wat hebben een mijnbedrijf, de verdwijning van een vrouw, de Instagramobsessie van een rijkeluisdochter en een religieuze cult met elkaar te maken? Het ambitieuze Lost in the Night schrikt niet terug van een plotlijntje meer of minder, en toch ontspint bijna het volledige verhaal zich uiteindelijk rond een moderne villa in het Mexicaanse binnenland. De opzet is fascinerend, maar die belofte moet vervolgens nog wel ingelost worden.

Lees verder Recensie: Perdidas en la noche (Lost in the Night) [Amat Escalante, 2023]

”Staak het bepleiten van disclaimers bij films en televisieseries” [Opinie]

Beeld The Crown via Netflix

”Staak het bepleiten van disclaimers bij films en televisieseries”, schrijf ik vandaag op Indebioscoop.com. Dit naar aanleiding van een surreëel aandoende hetze rond de Britse royaltyserie The Crown, waarvan het vierde seizoen recentelijk op Netflix verscheen. Klik hier om het opiniestuk te lezen.

Framing Rivalry: the representation of Alain Prost in Senna (2010) [Paper]

autobahn.eu (via Google Images)

Senna is a 2010 documentary film, directed by Asif Kapadia, that portrays the public and personal life and the tragic death of Formula 1-racer Ayrton Senna (1960-1994). Despite receiving general critical acclaim of journalists worldwide[1], Formula 1-racer Alain Prost (1955), former team member and eventual life-long rival of Senna, explicitly renounced the way in which he was represented in the film. This paper discusses Prost’s major arguments for this renunciation in the light of the two existing versions of the film and their differences in terms of content and montage. I argue that the award-winning[2] montage of the regular, theatrical cut establishes a paradoxical relation between the film’s purportedly independent quality as an artwork and the external objections of its accuser: while the film’s critical acclaim is partly the result of the refined montage, the montage is also precisely what has made the film controversial.

Lees verder Framing Rivalry: the representation of Alain Prost in Senna (2010) [Paper]

Billie Eilish’ all the good girls go to hell, Lucifer and the embodiment of individualism [Paper]

Screenshots via YouTube

I wrote an extensive paper on pop star Billie Eilish and her song all the good girls go to hell. If you are interested, you can read it right here. I wrote it in the context of my research master in Religious Studies at Utrecht University and my interest in music, popular culture & the transformations of western culture, identity politics, symbolism and transgression.

Lees verder Billie Eilish’ all the good girls go to hell, Lucifer and the embodiment of individualism [Paper]

Kunst als verlangen naar het ideaal: religie in de woorden van Andrej Tarkovski

Eye Film/Mosfilm

Voor indebioscoop schreef ik een essay over de plaats die religie inneemt in Andrej Tarkovski’s visie op de filmkunst. Het oeuvre van de Russische cineast is nu te bewonderen in EYE Amsterdam, waar ook een tentoonstelling over datzelfde oeuvre loopt. Over de tentoonstelling werd onlangs dit stuk gepubliceerd.

Klik hier voor het essay.

”De kunst die uit het scheppen van de kunstenaar voortkomt kan alleen geaccepteerd worden als de toeschouwer het beeld en zijn waarheid gelooft, en de kunstenaar daarin onvoorwaardelijk vertrouwt. Tarkovski legt zo een belangrijke verantwoordelijkheid bij de toeschouwer: als hij de waarheid niet zoekt, blijft ook het schone voor hem verborgen.”

Redactiediscussie: Lars von Trier en The House That Jack Built

Filmdepot

Op de mailredactie van indebioscoop voerden we een langgerekte, dynamische en bijna onvermijdelijke discussie over enfant terrible Lars von Trier en zijn donkere filmspiegel The House That Jack Built. Ik deed zelf een klein woordje met mijn eigen recensie als uitgangspunt, die je hier terug kunt vinden.

Redactiediscussie deel 1
Redactiediscussie deel 2

Recensie: Werk Ohne Autor [Florian Henckel von Donnersmarck, 2018]

Filmdepot

Vertelt kunst de waarheid? En kan die waarheid zichzelf scheppen, of vraagt ze altijd om bemiddeling van de kunstenaar? In een drie uur durend epos plaatst Florian Henckel von Donnersmarck (Das Leben der Anderen) die vragen voor een spiegel die haar licht wel heel helder reflecteert. Het gevolg is een vrij hermetisch drama dat tóch staat als een huis; een film als een waarheid.

Lees verder Recensie: Werk Ohne Autor [Florian Henckel von Donnersmarck, 2018]

Recensie: The House that Jack Built [Lars von Trier, 2018]

Filmdepot

Jacks doel openbaart zich in macabere tableaux. Kun je het kwaad ook tot kunst verheffen? En als dat al kan, welke gevolgen heeft dat voor de ‘kunstenaar’? Hij moet leven met een compilatie van verontrustende beelden, letterlijk verwerkt in het veel te zelfbewuste slotstuk van de film. Von Trier heeft zich grotendeels van zijn publiek vervreemd, omdat zijn enigma’s steeds nadrukkelijker deel zijn geworden van ‘s mans eigen branie. Tot die donkere spiegel heeft uiteindelijke alleen de maker volledige toegang.

Lees verder Recensie: The House that Jack Built [Lars von Trier, 2018]

Modern of postmodern? Ryoji Ikeda exposeert in EYE Amsterdam

Beeld in artikel: eigen beeld/beeld EYE Film

In de nieuwe tijdelijke tentoonstelling van EYE ontmoeten de kleinste bouwstenen van ons bestaan de grote decors van het universum. Beeld-en geluidskunstenaar Ryoji Ikeda brengt het leven terug tot een eindeloze basis van geluidsgolven en datastromen.

Lees verder Modern of postmodern? Ryoji Ikeda exposeert in EYE Amsterdam