Hoeveel kan er in één lange take van anderhalf uur speeltijd misgaan voor en achter de coulissen van een drukbezocht restaurant? Boiling Point laat je door zijn rigoureuze aanpak regelmatig naar adem happen.
Lees verder Recensie: Boiling Point [Philip Barantini, 2021]
“Realisme is een ding. Het is de gewoonte om een situatie te accepteren zoals ze is en de bereidheid hebben daarnaar te handelen”. Woordenboeken hebben de gewoonte om simpele betekenissen te vermommen als tegeltjeswijsheden. Lucky doet feitelijk niets meer dan een poging om zijn kruiswoordpuzzel af te maken, als zijn zoektocht naar synoniemen hem bij de kern van zijn persoonlijkheid brengt.
In een kleine rechtszaal bespreken twee twistpartijen het lot van de elfjarige Julien. Hij (Denis Ménochet) meent dat het vaderschap hem na zijn scheiding onrechtmatig is afgenomen door de protectieve Miriam (Léa Drucker). Zij geeft de reden: na jaren van mishandeling en obsessief gedrag voelen Julien en zijn jongvolwassen zus zich bij hun vader geen moment meer veilig.
Lees verder Recensie: Jusqu’à la Garde (2017) [Drama, Thriller]
Contrast is het sleutelwoord in The Florida Project, de nieuwe film van Tangerine-regisseur Sean Baker. Vlak buiten de poorten van Disney World houden de gelukzoekende bewoners van een verfomfaaid motel met moeite het hoofd boven water. Baker omarmt het perspectief van hun kinderen: alleen zij kunnen nog dromen van een betere toekomst.
Van het ochtendgloren tot de bloedrode zonsondergang – One Amazing Day toont één etmaal uit de natuurlijke cyclus van leven en dood, van eten of gegeten worden. Deze prachtige natuurdocumentaire is het vervolg op het veelgeprezen Earth (2007), een film die de standaard werd voor tal van naderhand gemaakte BBC-reeksen.
Lees verder Recensie: Earth: One Amazing Day (2017) [Documentaire]
Op de tonen van Sufjan Stevens’ Mysteries of Love beweegt Call Me by Your Namezich richting de onvermijdelijke Oscarnominaties. Zo gaat het vaker met films die het festivalseizoen aandoen: nog voor de Nederlandse release hebben de verwachtingen hun kookpunt al bereikt. In dit geval is dat niet onterecht. Deze emotionele karakterstudie van Luca Guadagnino overtuigt door de sterke beeldvoering en een doorbrekende Timothée Chamalet.
Lees verder Recensie: Call Me by Your Name (2017) [Romantiek, drama]
Een tijdje terug postte ik al een kortere review van On Body and Soul, de winnaar van het filmfestival van Berlijn en de Hongaarse Oscar-inzending voor beste buitenlandse film. Nu de film regulier uit is in de Nederlandse zalen, wordt het ook tijd mijn volledige recensie van deze prachtige arthouse-titel te delen.
Lees verder Recensie: On Body and Soul (2017) [Drama, romantiek]
The Levelling begint met de schokkerige registratie van een bloedlink schouwspel: twee jongeren bewegen zich rond een kampvuur, de grond is bedekt met hete kolen. Wat er precies gaande is weten we niet. De gezichten blijven schimmig en vaag, verborgen achter de felle gloed van opspringende vonken en de schaduwen van de vallende nacht. Bij het ochtendgloren arriveert de jongvolwassen Clover (Game of Thrones-actrice Ellie Kendrick) bij de boerderij waar die nacht de vlammen oplaaiden. Het is het begin van een pakkend drama, waarin de culminatie van schuld en oud zeer de relatie tussen twee mensen tragisch op scherp zet.
A Ghost Story is de film van een grote schoonheid, cinematografisch én inhoudelijk. Affleck en Mara acteren daarnaast ijzersterk, voortbordurend op de zichtbare chemie die zij ook al hadden in Lowery’s vorige indie. De opkomende Amerikaanse cineast laat zien wat er filmisch kan gebeuren als de grenzen tussen leven en dood tegelijk betekenisloos en betekenisvol worden; een spookgedaante maakt deel uit van de wereld zonder dat de wereld hem zien kan. A Ghost Story verbeeldt het proces van herinnering, en dat in een kader van een door en door menselijke wens: de stille hoop om, als we er niet meer zijn, íets van grote betekenis op deze aarde achter te laten.
Een harde schreeuw onder water geeft uiting aan de onmacht die Kristjan (Blær Hinriksson) in Heartstone nooit écht kan uiten. Die vroege ochtendduik, zo halverwege de film, vertelt de kijker eigenlijk alles wat hij moet weten.