Tag archieven: surrealisme

LIFF 2017: On Body and Soul, Thelma, The Room double bill (2/2)

Kort na het eerste recensie-overzicht van het LIFF 2017 is het tijd voor het tweede en laatste deel. Gisteren heb ik erg genoten van een volle dag op het festival, met o.a. de winnaar van Berlinale, de nieuwe Joachim Trier en een wel erg bijzondere double bill…

Lees verder LIFF 2017: On Body and Soul, Thelma, The Room double bill (2/2)

[:nl]The house is bleeding: an allegorical interpretation of mother![:en]The house is bleeding: an allegorical interpretation of mother![:]

[:nl]

Last tuesday I went to the theater to watch Darren Aronofsky’s mother! again. For those who wonder: nobody forced me to do that. I chose to feel uncomfortable for two more hours, to delve myself deeper into a story that got its hold on me all week long. This is a cinematic nightmare that will divide people for the years to come. It already does: mother! received an F-rating from the American cinema public, but there are many voices proclaiming the very same movie is an absolute masterpiece.

Lees verder [:nl]The house is bleeding: an allegorical interpretation of mother![:en]The house is bleeding: an allegorical interpretation of mother![:]

Classic review: The Fountain (Darren Aronofsky, 2006)

Gisteravond zag ik in een volle zaal mother!, de nieuwe film van Darren Aronofsky. Daarover kan ik één ding kwijt: dit is zonder meer een titel die mensen zal (blijven) verdelen. Lyrische reacties gaan nu al hand in hand met ronduit negatieve uiteenzettingen. En ik? ik kan eigenlijk niet over deze film praten zonder dikke spoilers te gebruiken. Ik doe het dus anders, en gebruik de bioscooprelease van mother! om één van Aronofsky’s eerdere films eens onder het vergrootglas te houden.

Lees verder Classic review: The Fountain (Darren Aronofsky, 2006)

Recensie: L’Amant double (2017) [Drama, Thriller]

Eind vorig jaar kwam de Franse cineast François Ozon nog met Frantz, een in zwart-wit geschoten oorlogsdrama over mysterieuze vreemdelingen, liefde en rouwverwerking. Een paar maanden later had Cannes een primeur met L’amant double, Ozons ode aan David Cronenberg en Freuds psychoanalyse. Gelaagd, intrigerend gefilmd, sensueel en afstotelijk tegelijk; deze Dead Ringers in disguise is een absolute voltreffer.

Lees verder Recensie: L’Amant double (2017) [Drama, Thriller]

Recensie: Louise en Hiver (2016) [Animatie, Drama]

Verward en terughoudend aanschouwt een dame op leeftijd de jeugdige menigte die het strand van een idyllisch badplaatsje tot een toeristische hotspot verheft. Als Louise door een verkeerde blik op de klok de laatste trein mist, wordt het nu verlaten strand een plaats waar herinneringen samen komen met nieuwe perspectieven.

Lees verder Recensie: Louise en Hiver (2016) [Animatie, Drama]