Categorie archieven: Filmstukken

Een verzameling van al mijn stukken over film.

Recensie: Matt and Mara [Kazik Radwanski, 2024]

Still Matt and Mara via MUBI (streamingrelease Netherlands). MDFF Films.

Op papier is het verhaal van Matt and Mara terug te brengen tot een handvol penstreken: een literatuurprofessor ontmoet een kennis uit haar verleden, waarna de twee samen tijd doorbrengen en opnieuw een band opbouwen. Gelukkig heeft deze bescheiden Canadese film onder de oppervlakte een stuk meer te bieden dan zijn beknopte omschrijving doet vermoeden. Met dank aan de hoofdrolspelers ontvouwt zich een speels en levendig relatiedrama, dat in tachtig (v)luchtige minuten de contouren van een bedrieglijk complexe verhouding weet te schetsen.

Lees verder Recensie: Matt and Mara [Kazik Radwanski, 2024]

IFFR 2025 – Verslag II: Baden in het zonlicht

Camp d’été (IFFR)

Zwaai tijdens deze 54ste IFFR-editie de deuren van Pathé Schouwburgplein open, en een ijskoude februariwind herinnert je vrij abrupt aan de pluspunten van een vol filmprogramma. Een luchtje scheppen is gezond, prevelt de doorzetter op zo’n moment, maar na een minuutje koukleumen lonkt dan toch weer de luwte van de bioscoopzaal. Treffend genoeg bevat de line-up dit jaar verschillende titels die de winter voor even doen vergeten, met Nicolas Cage-flick The Surfer voorop. Terwijl de thermostaat overuren draait, kun je als cinefiel baden in het zonlicht.

Lees hier mijn volledige verslag.

IFFR 2025 – Verslag I: IFFR-humor, of het ontbreken ervan

beeld: IFFR

Op de dag dat de nieuwe film van Aanmodderfakker-regisseur Michiel ten Horn de 54ste editie van het IFFR opende, waren er voor pashouders ook alvast twee titels uit de kenmerkende Tigercompetitie te zien. Na het bekijken van Wondrous Is the Silence of My Master en Vitrival – The Most Beautiful Village in the World bleef één gedachte dominant: waar het luchtige Vitrival net wat te achteloos leunt op een mix van sketchachtige scènes, gimmicks en dorpse deadpan-humor, had het overwegend ernstige Wondrous Is the Silence of My Master juist wel wat meer humor kunnen gebruiken.

Lees hier mijn volledige eerste verslag van deze IFFR-editie.

Recensie: Tallon: Onder Druk (Jan-Willem de Lange; HBO Max, 2025]

promotiestill via HBO Max

“Ik word doodongelukkig van de sport”, verzucht een aangeslagen Tallon Griekspoor in een sleutelscène van Tallon: Onder Druk. De compacte sportdocumentaire volgt de beste Nederlandse tennisser van dit moment in een moeilijke fase van zijn carrière, pakweg tussen juni en november 2024. Goede resultaten in 2023 hebben de prestatiedruk aardig opgevoerd, en winnen gaat niet langer vanzelf. Onder Druk toont Griekspoor meermaals in een ontwapenend kwetsbare positie, maar de krappe opzet van de documentaire en de beperkte speelduur maken het alsnog lastig om tot zijn psyche door te dringen.

Lees verder Recensie: Tallon: Onder Druk (Jan-Willem de Lange; HBO Max, 2025]

Recensie: Unstoppable [William Goldenberg; Prime Video, 2024]

Trailerstill/poster image via Prime Video/YouTube

Sporters met grote dromen vind je overal, maar zie die dromen maar eens hoog te houden als je te maken hebt met een ernstige fysieke beperking. Unstoppable vertelt het verhaal van Anthony Robles, een jonge worstelaar die al zijn inspanningen op één been doet maar toch wedstrijden weet te winnen. Met zijn clichématige opbouw van tegenslag naar victorie heeft de uitwerking alles van een formulefilm, maar gelukkig zakt het drama in die vorm nooit door de ondergrens.

Lees verder Recensie: Unstoppable [William Goldenberg; Prime Video, 2024]

Recensie: Asura [Miniserie; Hirokazu Koreeda, Netflix, 2025]

Asura (Netflix)

Hirokazu Kore-eda heeft de smaak te pakken. Na The Makanai: Cooking for the Maiko House levert de gelauwerde regisseur alweer zijn tweede serie voor Netflix af. Wie Kore-eda vooral kent van het festivalcircuit en de filmtheaters, zal de streamingdienst niet direct als logische habitus beschouwen. Toch dateert hun samenwerkingsdeal alweer uit 2021. Het onderhoudende familiedrama Asura behaalt misschien niet het niveau aan van Kore-eda’s beste speelfilms, maar het kost opnieuw weinig moeite om hierin een glimp van de Japanse meester op te vangen.

Lees verder Recensie: Asura [Miniserie; Hirokazu Koreeda, Netflix, 2025]

Recensie: L’Histoire de Souleymane (Souleymane’s Story) [Boris Lojkine, 2024]

Filmdepot/September Film

Het is nog maar een paar jaar terug dat de lockdownmaatregelen ook in het anders zo bruisende Parijs voor legere straten zorgde. Boris Lojkine nam de situatie destijds in zich op en zag dat er één ding onveranderd was gebleven: de fietsende voedselkoeriers draaiden nog altijd overuren. De stadsbewoner en regisseur besefte dat hij een onderwerp voor zijn volgende film gevonden had, en het resultaat mag er zijn: op knap genuanceerde wijze sympathiseert L’Histoire de Souleymane met de talrijke arbeidsmigranten die tegen wil en dank optreden als verkeerswaaghalzen.

Lees verder Recensie: L’Histoire de Souleymane (Souleymane’s Story) [Boris Lojkine, 2024]

Recensie: Joan [Miniserie; Richard Laxton, 2024]

Joan ,via NPO Pers

Wat te doen als je zo onmerkbaar mogelijk een stel diamanten wilt meesmokkelen uit de zaak waar je sinds kort werkt? Dievegge in de dop Joan Hannington weet raad: ze slikt de juwelen gewoon in. In het gelikte Joan, vernoemd naar de dame die Londen in de jaren tachtig daadwerkelijk onveilig maakte, is de gedurfde actie het begin van een professioneel rollenspel, waarin op den duur zelfs de IRA voorbijkomt. Jammer genoeg worden de memoires die dit verhaal inspireerden tekortgedaan door het oppervlakkige schrijfwerk.

Lees verder Recensie: Joan [Miniserie; Richard Laxton, 2024]

Terugblik en top-25: het beste van filmjaar 2024

El Eco (Filmdepot/Bantam Film)

Traditiegetrouw grijp ik de jaarwisseling weer aan om mijn favoriete films van de voorbije twaalf maanden op een rijtje te zetten, en in een langere geschreven tekst voor InDeBioscoop inhoudelijk terug te blikken. Je kunt deze terugblik hier teruglezen. Klik door om mijn lijst van 25 titels te bekijken.

Lees verder Terugblik en top-25: het beste van filmjaar 2024

Recensie: One Hundred Years of Solitude [seizoen 1; Netflix, 2024]

One Hundred Years of Solitude (Netflix)

Zo af en toe komt er op een streamingdienst een serie voorbij die zich alleen op het eerste oog al onderscheidt van een generieke popcornthriller of het zoveelste vervolgseizoen. Het ambitieus opgezette One Hundred Years of Solitude verhaalt met visuele grandeur over de lotgevallen van de familie Buendía, waarvoor de zoektocht naar geluk na een nieuw begin blijft samengaan met verdriet en ongemak. De betoverende beeldtaal zorgt voor een tegenstrijdig, maar fascinerend schouwspel, waarin de visuele pracht een welkome handreiking is om de misère van opeenvolgende generaties te doorstaan.

Lees verder Recensie: One Hundred Years of Solitude [seizoen 1; Netflix, 2024]