The following essay was written for the course Theories and Methods in the Study of Religion. Utrecht University & UvA, autumn & winter 2018/2019.
Lees verder Religion or ”Religion”: Universality and Particularity in Religious Studies
Voor de Filmkrant schreef ik een recensie over het derde luik van de neo noir-actiefranchise John Wick. Je kunt ‘em hier teruglezen: klik.
”Deel twee verstevigde eerder al een symbolisch universum van kruizen en munten, waarin alleen het juiste brandmerk toegang biedt tot de onderwereld. Parabellum trekt die mythevorming zelfbewust door. ”
Lees verder Recensie: John Wick 3: Parabellum [Chad Stahelski, 2019]
Ik kon het niet laten om na de aflevering van afgelopen maandag iets met de visuals en symboliek van Game of Thrones te doen. Spoilers ahead dus en veel beeldmateriaal, en voor wie de aflevering al zag: iets met een paard…
Link naar het uitgebreide stuk: klik
Lees verder Lied van Ijs en Vuur: Visuele Associaties in Game of Thrones
I recently wrote an academic book review for one of my research master courses. I took a publication of the Canadian Religious Studies scholar Douglas E. Cowan, entitled America’s Dark Theologian: the Religious Imagination of Stephen King.
Lees verder Academic Book Review: Stephen King, America’s Dark Theologian [Douglas E. Cowan]
What happens when you’re suddenly asked to write an exegesis on a particular set of biblical verses? I did so for a RMA course on Religious Texts and Interpretative Practices, and you’ll be able to find the result in this post.
Lees verder Lost in Translation: 1 Timothy 2:9-14 [Paper/Exegesis]
Het allereerste shot van Anna’s War vertelt een verhaal op zichzelf. Het toont waar het in deze film uiteindelijk om gaat: de rauwe dialoog tussen dood en overlevingsdrang. Deze confronterende long take, een trage reis van de camera, markeert een omgeving die we eigenlijk niet willen zien, een waarheid die we niet kunnen kennen.
Lees verder Recensie: Anna’s War [Aleksey Fedorchenko, 2018]
Deze maanden doe ik mee aan het Filmkrant Lab, een coachingstraject voor jonge filmcritici. Eén van de eerste wapenfeiten is een team-effort van recensies/mini-essays rond het Imagine Filmfestival en een sci-fi filmprogramma. Bij deze deel ik graag m’n eigen bijdrage: een mini-essay over Ridley Scott’s Blade Runner (1982) [KLIK].
”Misschien is dat wel precies de reden dat Blade Runner zijn tijd zo ver vooruit was: de film denkt in constructies in een tijd dat het dénken in dergelijke constructies nog in de kinderschoenen stond. ”
In de traumatische nasleep van een school shooting zingt een tienermeisje een lied van verstilde wanhoop. Voor ze het weet heeft haar stem een natie verenigd. Zingen en dansen doet ze in de kooi van een studio, onder het toeziend oog van een producer in schaapskleren.
Lees verder Recensie: Vox Lux [Brady Corbet, 2018]
Een tijdje terug schreef ik een nieuwe Prisma (een beknopte reflectie op een filmmoment) voor Filmmagie & Sabzian. Deze opvolger van mijn eerdere Prisma over Godard’s Le Mépris is hier terug te vinden.
Film: Stellet Licht (Carlos Reygadas, 2007).
Aan het begin van de jaren zestig arriveerde het vermaarde Kirovballet van Leningrad in Parijs. Onder hen Rudolf Nureyev, één van de latere danslegendes van de twintigste eeuw. In een biografie van zijn uiteindelijke co-scenariste Julie Kavanaugh (2007) vond acteur-regisseur Ralph Fiennes (van Harry Potter tot The Invisible Woman) het perfecte materiaal voor een speelfilm.
Lees verder Recensie: The White Crow [Ralph Fiennes, 2018]