Tag archieven: Genre: Drama

Recensie: Jane Harper’s Force of Nature (Force of Nature: The Dry 2) [Videoland; Robert Connolly, 2024]

Videoland (Screen Australia/Film Victoria/Made Up Stories/Arenamedia/Pick Up Truck Pictures)

Luttele weken na de Netflix-release van het uitstekend ontvangen Untamed komt hoofdrolspeler Eric Bana zowaar nóg eens online voorbij. Dat Jane Harper’s Force of Nature vooralsnog lang niet zoveel aandacht heeft gekregen als de miniserie (de Australische bioscooprelease dateert al van begin 2024), ligt helaas niet alleen aan het label van de toonaangevende streamingdienst. In het zog van voorganger The Dry, eveneens met Bana op het affiche, oogt deze vervolgthriller futlozer en haastiger uitgewerkt.

Lees verder Recensie: Jane Harper’s Force of Nature (Force of Nature: The Dry 2) [Videoland; Robert Connolly, 2024]

Recensie: My Oxford Year [Iain Morris; Netflix, 2025]

Netflix/Chris Baker

Baantjes op Wall Street liggen niet voor het oprapen. Het leven lacht de dromerige Anna dan ook toe als ze aan het begin van My Oxford Year wordt uitverkoren voor een prestigieuze post bij een investeringsbank. Toch (wat kun je ook met zo’n filmtitel) besluit de New Yorkse haar vleugels nog een jaartje in een compleet andere omgeving uit te slaan. Het contrast tussen haar tussenjaar en de plannen voor daarna liegt er niet om, en die spanning blijkt later aardig tekenend voor de volledige film. Is deze romkom nu een zwijmelverhaal volgens het boekje, of een verwarrende poging om dat genre lichtelijk te ontregelen?

Lees verder Recensie: My Oxford Year [Iain Morris; Netflix, 2025]

Recensie: Agaramme Fuerte (Don’t Let Me Go) [Leticia Jorge, Ana Guevara, 2024]

EYE Film/Filmdepot

Twaalf jaar nadat het Uruguayaanse drama Tanta Agua een verdiende Nederlandse release kreeg, wordt een volgende speelfilm van de makers door Previously Unreleased van de vergetelheid gered. Agaramme Fuerte is de meest compacte titel die het (landelijke) zomerse EYE-programma dit jaar rijk is, maar weet met een terloopse benadering toch tot een empathische kern te komen. Kan er íets lastiger zijn dan het loslaten van een geliefde?

Lees verder Recensie: Agaramme Fuerte (Don’t Let Me Go) [Leticia Jorge, Ana Guevara, 2024]

Recensie: We Were Liars [Carina Adly MacKenzie, Julie Plec; Prime Video, seizoen 1]

Prime Video

Met haar zomerse beelden verschijnt We Were Liars precies op het juiste moment. Toch is het prikkelende uitgangspunt van deze zonovergoten tienerserie juist een zomer die te mooi is om waar te zijn. Centraal staat een tienermeisje dat na een tragisch incident lijdt aan geheugenverlies. Wat er precies is gebeurd probeert zij ons zelf te vertellen, maar kunnen we het wel aan haar overlaten om de ontbrekende puzzelstukjes te leggen?

Lees verder Recensie: We Were Liars [Carina Adly MacKenzie, Julie Plec; Prime Video, seizoen 1]

Recensie: Echo Valley [Michael Pearce; Apple TV+, 2025]

Apple TV+

Hoe ver kun je als moeder gaan voor het welzijn van je dochter? Julianne Moore komt met het extreme antwoord in Echo Valley, een ongemakkelijke thriller die uit de hand loopt na een nachtelijke noodkreet. Met de geroutineerde Moore en de veelgevraagde Sydney Sweeney op het affiche zou je denken dat kwaliteit gegarandeerd is, en het acteerwerk is dan ook geen zwaktebod. De verschillende verhaalelementen komen in het verloop alleen maar moeizaam bij elkaar.

Lees verder Recensie: Echo Valley [Michael Pearce; Apple TV+, 2025]

Recensie: Son Hasat [Cemil Agacikoglu, 2023]

MOOOV

Wie op een afgelegen plek woont, heeft zijn arbeidskansen lang niet altijd voor het uitkiezen. Verlaat in Son Hasat het onderkomen van de hardwerkende Ali, en je stuit op een labyrint van waterwegen en uitgestrekte rietvelden. De eerste aanblik van het natuurschoon is behoorlijk sereen. Dan treft de introverte arbeider de onderdrukkende types die in dit Turkse laagland de dienst uitmaken. Ineens werkt het oprijzende riet verstikkend, en staat het water hem tot aan de lippen.

Lees verder Recensie: Son Hasat [Cemil Agacikoglu, 2023]

Recensie: De Vuurwerkramp [Miniserie; EO/NPO Start, 2025]

Banner ‘De Vuurwerkramp’. NPO Start/EO.

Op 13 mei 2000 zorgde een brand in een vuurwerkopslag in Enschede voor een van de grootste rampen in de Nederlandse geschiedenis. Vijfentwintig jaar na dato waagt de EO zich aan een gedramatiseerde weergave van deze traumatische gebeurtenis. Riskant, want hoe verhoud je je tot het lot van de slachtoffers en de open wonden van nabestaanden? En hoe ga je om met het slepende onderzoek dat de nasleep van de ramp tekende? De Vuurwerkramp probeert zich meester te maken van het speelveld tussen feit en fictie, maar vindt jammer genoeg geen gouden middenweg.

Lees verder Recensie: De Vuurwerkramp [Miniserie; EO/NPO Start, 2025]

Recensie: Drie Dagen Vis [Peter Hoogendoorn, 2024]

Circle Films/Mark de Blok (Filmdepot)

Eens in de zoveel tijd verliet de vader van regisseur Peter Hoogendoorn zijn huis in Portugal voor een nog een bezoek aan Nederland. Hij verliet dan zijn huis in Portugal en werkte in een paar dagen alle zorgverleners af die hem nog aan zijn thuisland bonden. De innemende tragikomedie Drie Dagen Vis laat zien hoe zo’n vader tijdens een bliksembezoek tijd doorbrengt met zijn compleet van hem vervreemde zoon. Ergens tussen afkeer, teleurstelling, verwijt en verdriet proberen de twee bloedverwanten toch nog de nodige gesprekken met elkaar te voeren..

Lees verder Recensie: Drie Dagen Vis [Peter Hoogendoorn, 2024]

Recensie: Rivière Perdue [Miniserie; Jean-Christophe Delpias, 2024]

NPO Start/KRO-NCRV/Terence Films and Gétévé Productions, TF1

Vijf jaar na de verdwijning van twee jonge meisjes uit het Zuid-Franse dorpje Rivière Perdue duikt een van hen uit het niets weer op. Het onwennige opduiken van de verloren gewaande Anna gaat hand in hand met de heropende zoektocht naar haar jeugdvriendin Lucie. De familietragedie die zich vervolgens ontvouwt, krijgt vooral gewicht door de passende casting van meerdere cruciale personages.

Lees verder Recensie: Rivière Perdue [Miniserie; Jean-Christophe Delpias, 2024]

Recensie: The Fire Inside [Rachel Morrison; Prime Video, 2024]

promostill The Fire Inside via Amazon MGM Studios/Prime Video

Wie meent dat boksen een mannensport is, moet eens aankloppen bij Claressa Shields. De inmiddels dertigjarige Amerikaanse was in 2012 nog maar zeventien toen ze de eerste van twee Olympische gouden plakken opstreek. Dit energieke biografische drama veegt alle vooroordelen en obstakels die daarbij op haar pad kwamen, vakkundig uit de weg, maar verrast nergens..

Lees verder Recensie: The Fire Inside [Rachel Morrison; Prime Video, 2024]