Tag archieven: Genre: Drama

Recensie: L’Histoire de Souleymane (Souleymane’s Story) [Boris Lojkine, 2024]

Filmdepot/September Film

Het is nog maar een paar jaar terug dat de lockdownmaatregelen ook in het anders zo bruisende Parijs voor legere straten zorgde. Boris Lojkine nam de situatie destijds in zich op en zag dat er één ding onveranderd was gebleven: de fietsende voedselkoeriers draaiden nog altijd overuren. De stadsbewoner en regisseur besefte dat hij een onderwerp voor zijn volgende film gevonden had, en het resultaat mag er zijn: op knap genuanceerde wijze sympathiseert L’Histoire de Souleymane met de talrijke arbeidsmigranten die tegen wil en dank optreden als verkeerswaaghalzen.

Lees verder Recensie: L’Histoire de Souleymane (Souleymane’s Story) [Boris Lojkine, 2024]

Recensie: Joan [Miniserie; Richard Laxton, 2024]

Joan ,via NPO Pers

Wat te doen als je zo onmerkbaar mogelijk een stel diamanten wilt meesmokkelen uit de zaak waar je sinds kort werkt? Dievegge in de dop Joan Hannington weet raad: ze slikt de juwelen gewoon in. In het gelikte Joan, vernoemd naar de dame die Londen in de jaren tachtig daadwerkelijk onveilig maakte, is de gedurfde actie het begin van een professioneel rollenspel, waarin op den duur zelfs de IRA voorbijkomt. Jammer genoeg worden de memoires die dit verhaal inspireerden tekortgedaan door het oppervlakkige schrijfwerk.

Lees verder Recensie: Joan [Miniserie; Richard Laxton, 2024]

Recensie: One Hundred Years of Solitude [seizoen 1; Netflix, 2024]

One Hundred Years of Solitude (Netflix)

Zo af en toe komt er op een streamingdienst een serie voorbij die zich alleen op het eerste oog al onderscheidt van een generieke popcornthriller of het zoveelste vervolgseizoen. Het ambitieus opgezette One Hundred Years of Solitude verhaalt met visuele grandeur over de lotgevallen van de familie Buendía, waarvoor de zoektocht naar geluk na een nieuw begin blijft samengaan met verdriet en ongemak. De betoverende beeldtaal zorgt voor een tegenstrijdig, maar fascinerend schouwspel, waarin de visuele pracht een welkome handreiking is om de misère van opeenvolgende generaties te doorstaan.

Lees verder Recensie: One Hundred Years of Solitude [seizoen 1; Netflix, 2024]

Recensie: Senna [Miniserie; Netflix, 2024]

Alan Roskyn/Netflix

“Hij brak records op de racebaan en overwon obstakels erbuiten”, leest de eerbiedige tekst die in Senna het levensverhaal van de legendarische Formule 1-coureur inluidt. Zo blijkt deze miniserie over winnaarsbloed en heilig asfalt vanaf de eerste seconde heldenverering van de bovenste plank. In zes afleveringen transformeert de (ook naar eigen zeggen) goddelijk getalenteerde Braziliaan van een durfal in een kartauto tot een volksheld in een racebolide. De makers kleuren daarbij zo keurig tussen de lijntjes dat zelfs Senna’s tragische levenseinde zijn dramatische impact verliest.

Lees verder Recensie: Senna [Miniserie; Netflix, 2024]

Recensie: Vijay 69 (Netflix; Akshay Roy, 2024]

Beeld via Netflix

Vijay 69 begint op het randje. Met een weemoedige blik op het gezicht onderbreekt de negenenzestigjarige hoofdpersoon een eenzame wandeling over de boulevard. Als hij de kaderand opstapt, doet dat even het ergste vermoeden. Na een opmerkelijke bijna-doodervaring volgt echter geen zwaarmoedig drama, maar een opgeklopte dertien in een dozijn feelgoodfilm over ouderdom, veerkracht en het waarmaken van je dromen.

Lees verder Recensie: Vijay 69 (Netflix; Akshay Roy, 2024]

Recensie: Vogter (Sons) [Gustav Möller, 2024]

September Film/Filmdepot

Eigen rechter spelen is vaak onverstandig, en al helemaal als je een eed gezworen hebt om altijd de richtlijnen van de maatschappelijke handhavers te gehoorzamen. In het psychologische drama Sons komt een ambtsdienaar voor het blok te staan als haar persoonlijke streven naar gerechtigheid niet langer strookt met haar werk in de gevangenis. Op een intense, directe, maar helaas ook ongeloofwaardige manier toont de film hoe een gekrenkte vrouw tot het uiterste gaat om haar recht te laten zegevieren.

Lees verder Recensie: Vogter (Sons) [Gustav Möller, 2024]

Recensie: His Three Daughters [Netflix; Azazel Jacobs, 2023]

Netflix

In het intieme huiskamerdrama His Three Daughters dwingt een naderend afscheid drie zussen om elkaar na lange tijd weer in de ogen te kijken. Gescheiden door hun carrièrekeuzes, familielevens en botsende karakters staan de vrouwen voor een lastige opgave: eensgezind zorg dragen voor hun stervende vader, en uiteindelijk ook eensgezind rouwen. De sobere setting doet het halve werk, maar het zijn de drie hoofdrolspeelsters die de film naar een hoger plan tillen.

Lees verder Recensie: His Three Daughters [Netflix; Azazel Jacobs, 2023]

Recensie: Perdidas en la noche (Lost in the Night) [Amat Escalante, 2023]

Poster Perdidas en la Noche (Cinéart/Filmdepot)

Wat hebben een mijnbedrijf, de verdwijning van een vrouw, de Instagramobsessie van een rijkeluisdochter en een religieuze cult met elkaar te maken? Het ambitieuze Lost in the Night schrikt niet terug van een plotlijntje meer of minder, en toch ontspint bijna het volledige verhaal zich uiteindelijk rond een moderne villa in het Mexicaanse binnenland. De opzet is fascinerend, maar die belofte moet vervolgens nog wel ingelost worden.

Lees verder Recensie: Perdidas en la noche (Lost in the Night) [Amat Escalante, 2023]

Recensie: La Chimera [Alice Rohrwacher, 2023]

Filmdepot/September Film

Een ‘chimera’ is niet alleen een fabeldier uit de Griekse mythologie, maar ook een droombeeld. Wie geplaagd wordt door een chimera, kan zijn hersenschim niet meer uit het oog verliezen, alsof dat vuurspuwende wezen werkelijk voor hem staat. Alice Rohrwacher had geen betere titel kunnen verzinnen voor haar bezwerende vierde film, over een schatzoeker die in de jaren tachtig volledig uitgeblust in een Italiaans dorpje arriveert.

Lees verder Recensie: La Chimera [Alice Rohrwacher, 2023]

Recensie: The Boys in the Boat [George Clooney, 2023]

Het is goed te begrijpen dat George Clooney iets zag in The Boys in the Boat, het waargebeurde verhaal van de Amerikaanse roeiers die in 1936 als achttal deelnamen aan de Olympische Spelen. Het opkomende nazisme geeft een biografisch sportdrama automatisch extra lading, bewees het vergelijkbare Race (2016) al, en de overige bestanddelen liggen voor het oprapen: kracht, kans en doorzettingsvermogen. Dat de jongens in de boot die formule gehoorzamen, kun je ze moeilijk verwijten. Hun regisseur had alleen wel wat meer buiten de lijntjes mogen kleuren.

Lees verder Recensie: The Boys in the Boat [George Clooney, 2023]