Het is een jaarlijkse uitdaging op het IFFR: inschatten welke films uit de eigen ‘huiscompetitie’ daadwerkelijk de moeite waard gaan zijn. Soms duiken er al redelijk vroeg teasers van de zogenoemde Tigerfilms op, soms moet je het geruime tijd met een enkele still doen. De ervaring leert dat heuse afknappers op het prijzenpodium stuivertje wisselen met absolute voltreffers. Zo ook in 2024?
Lees hier mijn volledige eerste festivalverslag van IFFR 2024, met aandacht voor Rei en sr.
Van het zevental Franse films op LIFF 2023 zijn er twee die thematisch opvallend nauw op elkaar aansluiten. In zowel Le Règne Animal als Acide lijkt het einde van de wereld zoals de hoofdrolspelers die nu nog kennen nabij. Waar de wanorde in het universum van cultregisseur Quentin Dupieux (ook op deze festivaleditie, met Yannick) nog een relatief onschuldig en speels karakter heeft, zijn de apocalyptische scenario’s van deze twee films een typische neerslag van de angstige, onzekere tijdgeest.
Lees hier mijn bijdrage aan de reeks festivalverslagen van LIFF 2023 die Indebioscoop de voorbije week publiceerde.
In de loop van deze Film Fest Gent-editie wordt almaar duidelijker dat opvallend veel films iets specifieks gemeen hebben. Onder meer in Next Sohee, Un petit frère en Metronom markeren dansscènes belangrijke ontwikkelingen in de belevingswereld van een hoofdpersonage.
Lees verder Film Fest Gent Verslag II: Dansen achter gesloten deuren
“Om als mens overeind te blijven in deze tijden is een stevige dosis veerkracht nodig”, schrijft programmadirecteur Wim de Witte in een voorwoord van het lopende Film Fest Gent. Coming-of-age films blijken bij uitstek geschikt om de uitersten van die veerkracht te onderzoeken, zo bewijst deze 49ste festivaleditie. Opgroeien als een ultieme proef van psychische weerbaarheid.
Lees verder Film Fest Gent 2022 verslag I: Veerkrachtig opgroeien
Naast een interview met artistiek directrice Jia Zhao (klik hier) schreef ik voor Indebioscoop ook een verslagje uit over twee films die deze editie van CinemAsia te zien zullen zijn. Klik hier om het stuk te lezen.
Lees verder CinemAsia 2022: Aloners [Hong Sung-eun, 2021) en The Calming [Song Fang, 2020]
In mijn eerste festivalverslag van Film Fest Gent 2021 besteed ik aandacht aan de films The Last Duel (Ridley Scott), La Civil (Teodora Mihai) en Cool Abdoul (Jonas Baeckeland). De drie titels hebben één overkoepelende vraag gemeen: waarom vechten we?
Klik hier om het uitgebreide verslag te lezen.
In een uitgebreid eerste festivalverslag van IFFR 2021 richt ik mijn vizier op Shorta en Riders of Justice, twee Deense films die aan de hand van grimmige vertellingen thema’s als politiegeweld en terrorisme behandelen. Riders of Justice was afgelopen maandag de online openingsfilm van het festival. Klik hier om het artikel te lezen. Let op: spoilers inbegrepen.
Het was eind Januari 2020 toen ik het voorrecht genoot de hysterische trip ”Uncut Gems” (gebroeders Safdie, 2019) als één van de weinigen in Nederland op groot scherm te mogen aanschouwen. Ik weet nog dat ik ietwat baalde om na een lange Q & A in dezelfde zaal en een treffen met mede-filmbezoekers ergens ver voorin Pathé 1 (Schouwburgplein, red.) te moeten aanschuiven. Wist ik veel dat ik die nekpijn en desoriëntatie een ruime maand later een heel stuk hartelijker voor lief zou hebben genomen…
Lees verder De Beste Films van 2020 [top-25]
Vandaag begint in Utrecht een hybride veertigste editie van het Nederlands Film Festival (NFF). Voor CINE schreef ik een uitgebreide preview, waarin ik onder andere aandacht besteed aan de films Marionette, Kom Hier Dat Ik U Kus en Het Leven is Droom. Klik hier om het stuk te lezen.
