Monk is de eigenzinnige debuutfilm van Ties Schenk (Hoe overleef ik?, Zwarte Tulp). Een vierkoppig gezin reist af naar Spanje als zich in de familie van moeder Maria (Marina Gatell) een sterfgeval voordoet. De hypochrondische Monk (Teun Stokkel), de opstandige Joni (Olivia Lonsdale) en de teruggetrokken vader (Sam Louwyck) zijn onthechte individuen, die ieder op hun eigen manier worstelen met hun identiteit. De ongeplande roadtrip zet de verhoudingen binnen het gezin verder op scherp.
‘Ik ga niet in discussie met iemand die beweert dat de Holocaust niet heeft plaatsgevonden’, zegt Deborah Lipstadt (Rachel Weisz) stellig vanachter haar leskatheder. Achterin de zaal staat een man op. De camera draait, wat volgen zal is strak geregisseerd. ‘Ik ben David Irving, en ik heb hier duizend dollar voor degene die bewijs levert voor de Holocaust’, klinkt het. De rest is- letterlijk -geschiedenis.
Lees verder Recensie: Denial (2016) [Drama, bio, historisch]
Woensdag verkiezingsdag. Dan kan ik maar van één type film een recensie posten natuurlijk. Een tijdje terug zag ik All the President’s Men, een politiek-historische film over het Watergate schandaal en de politieke nasleep daarvan.
Lees verder Blindspot #2: All the President’s Men (1976) [Drama, thriller]
Voor de negende keer kruipt hij in de huid van de Wolverine, Hugh Jackman. Het is ook de laatste keer. Vorig jaar al kondigde de gevierde Australische acteur aan zijn klauwen voorgoed aan de wilgen te hangen.
Lees verder Recensie Filmvandaag #8: Logan (2017) [Sciencefiction, actie, drama]
Het is altijd prettig als er een film uitkomt die zich inhoudelijk onderscheidt van het reguliere bioscoopaanbod. De trailer van A Cure For Wellness intrigeerde, mede omdat ze wat vaag was en meer vragen opriep dan dat ze antwoorden bood. Inmiddels zag ik deze psychologische thriller van de visionaire regisseur Gore Verbinski (Pirates of the Caribbean, The Ring), en ik moet zeggen dat ik verre van ontevreden ben…
Lees verder Recensie Filmvandaag #5: A Cure For Wellness (2017) [Thriller, Mystery]
DC had iets goed te maken. De monsteropbrengsten van 875 (Batman vs Superman) respectievelijk 745 miljoen dollar (Suicide Squad) staken schril af tegen de vernietigende reacties van zowel de critici als het mainstream publiek. In de scripts van beide films was narratieve logica ver te zoeken, en ontbrak het aan de broodnodige humor die Marvel doorgaans kassuccessen oplevert.
Anno 2017 lijkt zich voor DC een weg uit het dal aan te dienen. Niet de later dit jaar verwachte Wonder Woman-film, maar de Lego Batman film zou alle verwachtingen wel eens kunnen gaan overtreffen. Chris McKay’s geanimeerde zegetocht van Gotham’s meest geliefde protagonist is een bron van gezonde zelfspot en niet al te zuinig gedoseerd amusement.
Lees verder Recensie: De Lego Batman Film (2017) [Actie, komedie]
J.A. Bayona. Hij maakte in 2012 indruk met Lo Imposible (the Impossible), een even sentimenteel als indrukwekkend drama over de tsunami van Tweede Kerstdag 2004. Deze Spaanse regisseur weet hoe hij een film visueel aantrekkelijk moet maken, en heeft met Fernando Velazquez daarnaast de beschikking over een (vaste) componist die weet hoe hij op het gevoel moet inspelen.
Lees verder Recensie: A Monster Calls (2016) [Fantasy, Drama]
De film verscheen al in het najaar van 2015, maar krijgt nu alsnog een Nederlandse release: Into the Forest. Dit post-apocalyptische drama steunt op een innemend samenspel tussen Ellen Page (Juno, Inception) en Evan Rachel Wood (Westworld). Benieuwd waarom ik deze minimalistische, klein gespeelde film toch erg de moeite waard vond?
Lees verder Recensie Filmvandaag #4: Into the Forest (2015) [Drama]
Op 10 november kwam Oliver Stone’s Snowden uit. De maandag daarop bekeek ik in de bioscoop de film over (misschien wel) de belangrijkste klokkenluider in de Amerikaanse geschiedenis. Toen ik Snowden had gezien, raakte ik ook benieuwd naar de documentaire Citizenfour (2014). Citizenfour is de codenaam waaronder de échte Edward Snowden contact opnam met documentairemaakster Laura Poitras. In de film worden stukken nagespeeld uit de documentaire, en ook Poitras zelf komt voor in de gedramatiseerde weergave van Oliver Stone. Ik besloot beide werken te kijken én te recenseren, het resultaat is hieronder terug te lezen.
Lees verder Recensies: Citizenfour (2014) en Snowden (2016): documentaire vs. film
‘No more Ziggy Stardust’. Op een streng katholieke Ierse school, waar regels en moraliteit hoog in het vaandel staan, is geen ruimte voor de culturele uitspattingen van Conor Lalor (Ferdia Walsh-Peelo). Geïnspireerd door de eighties-sound van Duran Duran, the Jam, the Cure en Bowie ontworstelt Conor zich aan de pesterijen en de familieproblemen die zijn bestaan tekenden. Regisseur John Carney levert met Sing Street een ietwat clichématige, maar wel ontzettend fijne coming of age-film af.