In de nasleep van een clubbrand legt een reeks dodelijke ziekenhuisopnames een web van bestuurlijke corruptie en nalatigheid bloot. Menig auteur van medische thrillers zou tekenen voor een premisse van deze aard, maar Collective is ‘gewoon’ een documentaire uit Roemenië. Het is, en dat mag een understatement heten, niet gemakkelijk om dit verslag van mensonterende praktijken en medische misère te bekijken tijdens een lopende gezondheidscrisis van mateloze omvang.
Leaving Neverland was released almost ten years after the demise of celebrity pop singer Michael Jackson (1958-2009). In its four-hour course, Wade Robson (1982) and James Safechuck (1978) speak extensively about their childhood years, in which they claim to have been sexually abused by Jackson. Directed and produced by the British filmmaker Dan Reed (Children of the Tsunami, 3 Days of Terror: The Charlie Hebdo Attacks), and co-produced by Channel 4 (UK) and HBO (USA), the documentary film gained tremendous attention from media and audiences worldwide, especially after tailor-made versions were broadcast on television in several countries.
The third season of Netflix hit series Darkwill be dropped online coming Saturday, June 27th. Those who watched the first two seasons know that this is an important date within the realm of the series’ narrative – and those who watched these seasons might also be interested in the following.
The most important film of 2019: masks and mirrors, chaos in the streets. And one individual: an individual as an idea, an idea as an individual. Society’s underbelly about to burst open.
Nog voor de jaarwisseling schreef ik een uitgebreide recensie van Ghost Tropic, een film die ik vorig najaar al besprak tijdens Film Fest Gent. Intussen is er veel veranderd, en ik kan melden dat de film (en het stuk) er bepaald niet minder actueel op zijn geworden. Een empathisch drama van de Vlaamse regisseur Bas Devos [Hellhole] over het belang van affectie en sociaal contact, en over eenzaamheid in een eenzame stad.
Klik hier om de recensie te lezen. Deze film draait vanaf donderdag 11 Juni in een selectie van de heropende filmtheaters.
Begin zonder voorkennis aan de derde film van de Israëlisch-Amerikaanse cineaste Alma Har’el (Bombay Beach, LoveTrue) en je zou mogelijk niet eens doorhebben dat LaBeouf niet zomaar de vader van het titelpersonage speelt. Het besef dat LaBeouf zijn vader ís, en in die hoedanigheid dus communiceert met zijn jongere zelf, kan de toon en betekenis van de film veranderen voor en door de ogen van de kijker. Honey Boy is het semi-autobiografische verslag van LaBeoufs leven: dertiger Shia heet nu Otis en Otis wordt in twee verschillende fases vertolkt door een tiener (Noah Jupe) en een twintiger (Lucas Hedges). Als scenarioschrijver en vader van Otis is LaBeouf mens en acteur ineen. Waar de realiteit stopt en de performance begint, mag Shia weten.
Ik heb voor Religious Matters (meer info) een blogartikel geschreven over de Nederlandse uitzonderingsregel op religieuze bijeenkomsten in Coronatijd. Wie geïnteresseerd is, kan het uitgebreide stuk hier terugvinden.
Mijn recensie van de prachtige Thaise film Manta Ray (Phuttiphong Aroonpheng, 2018) is nu terug te lezen in Filmmagie 705. Deze debuuttitel is door distributeur Contact Film uitgebracht op DVD. Wie toegang heeft tot de onlangs in het leven geroepen streamingdienst Vitamine Cineville, heeft de buitenkans de film daar te bekijken.
Dit nummer is door het verdwijnen van filmmagie helaas niet meer los te bestellen.Indien u geïnteresseerd bent, kunt u de inhoud persoonlijk bij mij opvragen.
Ik had dit eigenlijk al eerder willen doen, maar het was er nog niet van gekomen: ik heb het grootste deel van mijn academische schrijfwerk van de laatste jaren geüpload op Academia.edu. Klik hier om mijn profiel te bekijken. Bijna alle stukken die nu te downloaden zijn op Academia, kun je ook terugvinden in het archief van deze site.
In de herfst van 2019 bezocht ik, net als in 2018 (‘Interpreting Rituals’), de NGG conferentie in Groningen, waar Charles Hirschkind te gast was om onder andere met PhD en RMA-studenten over embodiment, semiotiek en materiële benaderingen van religie te spreken. In mijn (waarschijnlijk niet al te toegankelijke, excuus) reflectie-paper kijk ik terug op enkele discussies en teksten rond deze thema’s, en koppel ik ze aan mijn huidige thesis-voorstel m.b.t. een documentaire over the Satanic Temple (Hail Satan?, 2019).
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
