Een verzameling van al mijn stukken over film.
In mijn eerste festivalverslag van Film Fest Gent 2019 bespreek ik de films Öndög, Entre Dos Aguas en Ghost Tropic in het kader van het thema eenzaamheid. Je kunt het stuk hier terugvinden.
Op het moment van schrijven beleef ik de tweede festivaldag op het filmfestival van Gent [Film Fest Gent], waar de rode loper bij Kinepolis al even uitligt voor de 46e editie. Voor indebioscoop schreef ik een preview waarin ik inga op de programmering en de plaats van FFG binnen het festivalcircuit. Klik hier om het stuk te lezen.
Voor indebioscoop schreef ik een essay over de plaats die religie inneemt in Andrej Tarkovski’s visie op de filmkunst. Het oeuvre van de Russische cineast is nu te bewonderen in EYE Amsterdam, waar ook een tentoonstelling over datzelfde oeuvre loopt. Over de tentoonstelling werd onlangs dit stuk gepubliceerd.
Klik hier voor het essay.
”De kunst die uit het scheppen van de kunstenaar voortkomt kan alleen geaccepteerd worden als de toeschouwer het beeld en zijn waarheid gelooft, en de kunstenaar daarin onvoorwaardelijk vertrouwt. Tarkovski legt zo een belangrijke verantwoordelijkheid bij de toeschouwer: als hij de waarheid niet zoekt, blijft ook het schone voor hem verborgen.”
Voor Cine schreef ik een stuk over de tentoonstelling in EYE filmmuseum die het oeuvre van de Russische regisseur Andrei Tarkovsky (1932-1986) onder de loep neemt. De tentoonstelling is t/m 6 december te bezichtigen in Amsterdam. Het stuk vind je hier terug.
”Voor Tarkovski oversteeg de emotie het intellect en was ze de sleutel tot een waarachtige filmervaring. Deze beeldengalerij heeft zo ook de potentie om een idee uit te dagen dat het oeuvre van Tarkovski voor velen heeft afgeschermd: Tarkovski, dat was toch die Rus met onbegrijpelijke films voor zelfbenoemde intellectuelen? ”
I embedded some thoughts on my master thesis (film & visual culture) in my portfolio for the RMA course ‘Materiality and Corporality of Lived Religion’. My master thesis can be found here, and this post serves to share my reflections on the relation between vision (the eye) and knowledge (the mind).
Lees verder Beyond the eye=mind equation: rethinking a master thesis on Christopher Nolan’s Memento
De Waalse gebroeders Dardenne zijn gelauwerd in het dramatiseren van sociaal onrecht. Met hun laatste bijdrage aan het arthouse-circuit slaan ze de plank desondanks behoorlijk mis.
Lees verder Recensie: Le Jeune Ahmed [Gebroeders Dardenne, 2019]
Als danseres Mónica te horen krijgt dat haar vader terminaal ziek is, verruilt ze Buenos Aires voor een afgelegen Spaans winterlandschap. Drie generaties ontmoeten elkaar in Con el viento in het huis van mater familias Pilar, waar het besef van verandering herinneringen en vragen voor de toekomst samenbrengt.
Lees verder Recensie: Con El Viento [Meritxell Colell, 2018]
De beste filmkronieken verweven een persoonlijk verhaal met een bredere stroom van (vaak) politiek-historische ontwikkelingen. Neem de som van de twee en je hebt het kloppende hart van So Long, My Son, een episch drama dat China vangt en verbeeldt als een kroniek van verstrijkende tijd.
Lees verder Recensie: So Long, My Son [Wang Xiaoshuai, 2019]
Op de persdag van de Nederlandse Filmacademie (Lichting 2019) had ik een interview met Timo Ottevanger, de regisseur van Ningyo. Het interview is terug te lezen op de site van de Filmkrant.
” ‘De wereld is een dierentuin, we zijn allemaal een soort groepsdieren geworden’, zegt iemand in de film. De film is een tegenreactie op die verdeeldheid, het voor of tegen moeten zijn.”
Wie de wereld achter The Lion King wil begrijpen, moet onder andere terug naar de Egyptische mythen rond Osiris, de god van de dood en de onderwereld, en zijn koningin, de godin Isis. Na een kwade list van Seth, de voorvader van Scar, kan alleen Horus, de zoon van Osiris (toepasselijk genoeg met de stem van Darth Vader) een nieuw tijdperk (lett. Aeon of Horus) doen aanbreken. Om alles te regeren wat het Licht aanraakt, moet hij eigenhandig met de opstandige Seth afrekenen.
Lees verder Recensie: The Lion King [Jon Favreau, 2019]