Een verzameling van al mijn stukken over film.
Hij won er een Oscar voor, in 2005. De Franse regisseur Luc Jacquet liet zien hoe pinguïns op Antarctica (over) leefden, trekkend van de ene naar de andere plek. Het is een circle of life die zich keer op keer herhaalt.
Lees verder Recensie: March of the Penguins 2 (2017) [Documentaire]
Mijn eerste filmfestival als persrecensent! Vorige en deze week was en ben ik een viertal dagen te vinden in EYE Amsterdam, waar het Imagine Filmfestival haar drieëndertigste editie viert. Centraal staat al jarenlang de wereld van de verbeelding, van fantastische films, dromen en het verleggen van grenzen. Imagine biedt een podium aan eigenzinnige genre(-overstijgende) films, en vindt haar pareltjes vaker wel dan niet buiten het reguliere mainstream-circuit.
Gevangen is ze op meerdere manieren, de jongvolwassen Katherine (Florence Pugh). Gevangen in een kil landhuis, gevangen in een korset dat ademhalen tot een kunst verheft, gevangen door een echtgenoot die haar meer als object dan als mens beschouwt. Lady Macbeth speelt zich af in het Engeland van 1885, als de wet die vrouwen bij hun huwelijk het eigendom van hun man maakt nog net niet is afgeschaft. Wat volgt ligt al in de titel besloten; de tweede langspeelfilm van William Oldroyd (In Mid Wickedness) is een Shakespeariaanse liefdestragedie die laveert tussen romance en moordmysterie.
Lees verder Recensie: Lady Macbeth (2016) [Drama, romantiek]
Nóg meer dan twee jaar terug overheerst het gevoel dat Furious 7 de perfecte afsluiter was van ’s werelds meest geliefde nobrainer-franchise. Tegelijkertijd is het begrijpelijk dat een commercieel succesvolle filmserie met miljoenen fans wereldwijd geen gedag zegt zo lang Diesel en consorten nog heil zien in de Furious-familie. The Fate and the Furious is de volgende, en naar mijn vermoeden zeker niet de laatste film over auto’s, vrouwen en familieperikelen.
Lees verder Recensie: The Fate and the Furious (Deel #8) (2017) [Actie, misdaad]
In Londen regende het prijzen, inmiddels vijf jaar terug. Tweemaal goud, zilver en brons. In Rio de Janeiro was daar de desillusie; op de lange baan bleven medailles uit. Alleen op de valreep konden de troefkaarten op open water (Ferry Weertman, Sharon van Rouwendaal) nog voor verlichting zorgen. Twee krachtige topprestaties, tweemaal goud.
In 1967 bezetten Israëlische troepen de Westelijke Jordaanoever, voor veel Palestijnen een natuurlijke habitat. Vijftig jaar na dato rust de schaduw van het Israëlisch-Palestijnse conflict nog altijd op het dagelijks leven van deze mensen. Eén van hen is Dr. Sami Khader, de eigenaar van de Qalqilya Zoo. De Nederlands-Belgische documentaire Waiting for Giraffes vertelt zijn verhaal.
Lees verder Recensie: Waiting for Giraffes (2016) [Documentaire]
Na een tumultueus verlopen krijgsmissie in het Afghaanse berglandschap komt een groep Franse militairen aan bij een Cypriotisch vijfsterrenhotel. Te midden van dansende toeristen en verongelijkte vijftigers zouden zij in drie dragen hun herinneringen aan militaire crisissituaties achter zich moeten laten. Het vervolg laat zich raden: in Voir du Pays liggen ideaal en praktijk mijlenver uit elkaar.
Lees verder Recensie Filmvandaag #9: Voir Du Pays (2016) [Drama]
Monk is de eigenzinnige debuutfilm van Ties Schenk (Hoe overleef ik?, Zwarte Tulp). Een vierkoppig gezin reist af naar Spanje als zich in de familie van moeder Maria (Marina Gatell) een sterfgeval voordoet. De hypochrondische Monk (Teun Stokkel), de opstandige Joni (Olivia Lonsdale) en de teruggetrokken vader (Sam Louwyck) zijn onthechte individuen, die ieder op hun eigen manier worstelen met hun identiteit. De ongeplande roadtrip zet de verhoudingen binnen het gezin verder op scherp.
‘Ik ga niet in discussie met iemand die beweert dat de Holocaust niet heeft plaatsgevonden’, zegt Deborah Lipstadt (Rachel Weisz) stellig vanachter haar leskatheder. Achterin de zaal staat een man op. De camera draait, wat volgen zal is strak geregisseerd. ‘Ik ben David Irving, en ik heb hier duizend dollar voor degene die bewijs levert voor de Holocaust’, klinkt het. De rest is- letterlijk -geschiedenis.
Lees verder Recensie: Denial (2016) [Drama, bio, historisch]
Tijdens de eerste drie maanden van 2017 zag ik al een flinke hoeveelheid films. Het is tijd om een eerste balans op te maken. Welke recente releases zijn absolute must-sees?