Een vrouw in de bloei van haar leven trekt zich terug in de schaduw van een vrouwenklooster. Haar vroomheid lijkt oprecht, maar dat wil niet zeggen dat de spoken van het verleden haar met rust zullen laten. The Great Silence maakt snel duidelijk dat Alma een last met zich meedraagt, maar doet er lang over om dramatisch tot de kern te komen.
Lees verder Recensie: Den store stilhed (The Great Silence) [Kristine Brocks]
In mijn tweede verslag van Film Fest Gent 2020 (klik hier voor deel I en hier voor de initiële preview) aandacht voor Malmkrog (Cristi Puiu, 2020), een groots gespreksepos dat ik beschouw als een nu al half ondergesneeuwd meesterwerk. In mijn artikel, dat je hier kunt lezen, koppel ik de film aan de huidige staat van filmbezoek in bioscopen en filmtheaters.
In Mei van dit jaar publiceerde ik op de site van Religious Matters (Universiteit Utrecht) een eerste blog over de Nederlandse Corona-uitzonderingsregel voor religieuze bijeenkomsten. Naar aanleiding van de commotie van het afgelopen weekend zag ik aanleiding voor een vervolg, waarin ik uitgebreid inga op het hoe en wat van de kritiek en de kabinetsbeslissing die erop volgde. Klik hier om het stuk te lezen.
Beeld: De Dorpskerk in Staphorst gezien van de voorzijde. Via Wikipedia.
Ik heb voor Religious Matters (meer info) een blogartikel geschreven over de Nederlandse uitzonderingsregel op religieuze bijeenkomsten in Coronatijd. Wie geïnteresseerd is, kan het uitgebreide stuk hier terugvinden.
I wrote an extensive paper on pop star Billie Eilish and her song all the good girls go to hell. If you are interested, you can read it right here. I wrote it in the context of my research master in Religious Studies at Utrecht University and my interest in music, popular culture & the transformations of western culture, identity politics, symbolism and transgression.
Lees verder Billie Eilish’ all the good girls go to hell, Lucifer and the embodiment of individualism [Paper]
If everything goes according to plan (or, better: according to my current ideas), I will write my RMA thesis on a case that I stumbled upon at the International Film Festival Rotterdam (IFFR): the documentary film Hail Satan?, directed by Penny Lane (2019).[1] Lane sets out to represent the ideals and considerations of an American organization, the Satanic Temple, that pursues religious freedom, the separation of church and state and social equality in the US. The film’s point of departure is an actual controversy that dates back to August 16, 2018, when members of the Temple temporarily installed a statue of the goat-headed Baphomet (a representation of Satan) before Arkansas State Capitol (the seat of the state government).
Lees verder ”Hail Satan?” documentary: Arkansas State Capitol as a religioscape
In the course of March and April 2019, I wrote seven essays on topics ranging from a supposedly blasphemous song to the relationship between subjectivity and anthropological fieldwork. Today I publish the first essay, on Robin Hardy’s 1973 cult classic The Wicker Man.
Lees verder In Pastures Green He Leadeth Me: The Reconfiguration of Space and Authority in The Wicker Man (1973)
The [English] paper that I submitted below is the result of my efforts for a master course on conversion. My intention has been to combine theoretical reflections on conversion [‘can you also convert to secularity?’] with a textual & formal analysis of a specific film (Kreuzweg, or Stations of the Cross, Dietrich Brüggemann, 2014). I argue that this film perpetuates a rigid binary between ’the religious’ and ’the secular’ and I question the ideological implications underneath.
Lees verder Paper: Religious Sacrifice and the rejection of secular conversion in Kreuzweg
Fifty Shades-baken Dakota Johnson en kameleon Tilda Swinton zijn danstalent en dansdocent in Suspiria, de film waarvan je dacht dat de regisseur van Call Me by Your Name hem in ieder geval nooit zou maken. Het rommelige resultaat is een samenraapsel van botsende stijlimpressies en grote ideeën, onnodig belast met de erfenis van het veelgeprezen origineel.
Volledige recensie op filmvandaag
Suspiria (2018). 152 min. Regie: Luca Guadagnino. Met Dakota Johnson, Tilda Swinton, Mia Goth e.a.
Suspiria draait nu in de Nederlandse zalen
Ik was aanwezig op het Leiden International Film Festival 2018 en stelde mezelf n.a.v. de films Apostasy en The Miseducation of Cameron Post de volgende vraag: waar ligt de balans tussen boodschap en drama als er religiekritiek om de hoek komt kijken?
Lees verder LIFF 2018 verslag 1: Jehova en de moeder van Carrie