De ster op de officiële poster van Disclaimer verwijst, hoe kan het ook anders, naar een disclaimer. “Alle overeenkomsten met levende en dodende personen berusten niet op toeval”, staat op de eerste pagina van de roman die in de serie een sleutelrol speelt. Het televisiedebuut van Roma-regisseur Alfonso Cuarón draait om de herinneringen aan een zomer die voor een dappere schooljongen fataal afliep. Maar door wiens ogen kijken we terug en hoe betrouwbaar is die blik?
“Ik werd geboren met een zonnebril en een gitaar”, glimlacht een melancholische Jon Bon Jovi als het begin van zijn jongensdroom ter sprake komt. De vierdelige muziekdocumentaire Thank You, Goodnight: The Bon Jovi Story heeft het voorkomen van een versierde jukebox, maar de ziel van een vermoeide zanger. Veertig jaren in de schijnwerpers hebben hun tol geëist, zo bleek in 2022 tijdens de zoveelste concertreeks. Deze trotse, maar gegroefde carrière-overdenking is op onderhoudende wijze in die concertreeks verankerd.
Je moet het als ploegleider van een ambitieus wielerteam maar durven. Je weet dat de camera’s op je gericht zijn, je weet dat topsport geen garanties kent en toch stel je een krankzinnig sportief plan in werking. Precies een jaar na All-In: Team Jumbo-Visma verschijnt All-In: The Trilogy, de kroniek van een ploeg die voorheen véél won en nu (bijna) alles. Voor de wielerfanaat is het een traktatie om nog eens terug te zien hoe die unieke hegemonie tot stand kwam. Tegelijkertijd maakt de serie niet per se meer indruk dan het wielerjaar ervoor.
Het is alsof de makers van Noa Lang: Lastpak voorkennis hadden: precies in de periode dat de spraakmakende vleugelspeler door blessureleed niet op het veld te bewonderen valt, verschijnt op Prime Video een documentaire over zijn voetbal- en privéleven. Het is makkelijk om cynisch te reageren op de zoveelste realitysoap over een topsporter, maar de ironie wil dat een ‘lastpak’ als Lang zulke reacties juist als krachtvoer gebruikt. Reden genoeg om deze miniserie op zijn minst het voor(oor)deel van de twijfel te geven.
Luttele weken na het nieuws dat William Friedkin was overleden ging zijn zwanenzang in première op het filmfestival van Venetië. The Caine Mutiny Court-Martial is geen sentimenteel vaarwel, maar een oerdegelijk rechtbankdrama, gebaseerd op een gewichtig theaterstuk uit de jaren vijftig. Jammer dat ook deze bewerking van het verhaal niet ontkomt aan een moralistisch staartje.
Aan de zonnige zuidkust van Frankrijk is het goed toeven, maar toch rijden sommige toeristen met een grote boog om de grootste havenstad heen. Al jaren rijzen de criminaliteitscijfers juist in het prachtige Marseille de pan uit. De onderhoudende, maar overdadige misdaadserie Pax Massilia biedt wat dat betreft geen enkel zicht op verbetering: het plaatselijke drugscircuit wordt verbeeld als een giftige cocktail van afpersing, corrupte dealtjes en persoonlijke afrekeningen.
Voor de verstokte Formule 1-liefhebbers zal zijn aanwezigheid vooral afleiden, maar het is ergens ook wel amusant dat Keanu Reeves in Brawn: The Impossible Formula 1 Story als gastheer fungeert. Als een kind in de snoepwinkel hangt de actiester in deze documentaire over gelegenheidsteam Brawn GP (opgericht én opgedoekt rond raceseizoen 2009) aan de lippen van (voormalige) teambazen en racecoureurs. De medewerking van deze hoofdrolspelers en de ruime beschikbaarheid van archiefmateriaal maken het resultaat veelzijdig en voldoende onderhoudend.
Als er over een film of serie wordt gezegd dat hij voor een gerichte doelgroep is gemaakt, klinkt dat soms als een degradatie. Het idee is dan dat kijkers die niét tot die doelgroep behoren sneller zouden vaststellen dat het eindresultaat weinig voorstelt. De makers van het Zweedse Forever hoeven daar in ieder geval niet voor te vrezen. Dit trotse tienerdrama, over de beproefde vriendschap tussen twee voetballende vriendinnen, is inderdaad vooral een must voor meisjes die zich in het verhaal herkennen, maar het (spel)plezier en de energie spatten van de vaardig afgewerkte productie af.
Talrijke Hollywoodproducties hebben ons de voorbije decennia geleerd dat Amerikaanse mariniers en andere speciale eenheden met hun daadkrachtige optredens instaan voor het welzijn van de westerse wereld. Special Ops: Lioness rekent in het kritische spoor van Homeland op vileine wijze met dat patriottische idee af. Toch wringt het in de uitwerking: de aangezette tragiek die vergelijkbare films en series vaak kenmerkt blijkt hier nog altijd onmisbaar om het verhaal te vertellen.
De Ierse regisseur John Carney volgt sinds zijn doorbraakfilm Once een beproefde formule: zijn personages grijpen de opwekkende kracht van muziek aan om het leven volop de kans te geven. In Flora and Son smeden een tobbende moeder en haar rebelse puberzoon een band die vóór de verkenning van hun muzikale talenten ondenkbaar was.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
