Een Engelse voetbalclub kan de ’treble’ voltooien door in één seizoen drie grote prijzen te pakken: de landstitel, de beker (FA Cup) en de Champions League. Voordat Manchester City het in 2022-2023 zo ver schopte, was nog maar één team dat ooit gelukt. Reden genoeg dus om The Citizens een lyrische terugblik te gunnen, maar wat onderscheidt het op zichzelf vermakelijke resultaat van de betere wedstrijdcompilaties en sfeervideo’s op internet? De makers van Together: Treble Winners kregen optimale toegang tot de kleedkamer en de trainingsvelden, maar hebben daar te weinig mee gedaan.
Lees verder Recensie: Together: Treble Winners [Netflix; miniserie, 2024]Recensie: La Chimera [Alice Rohrwacher, 2023]
Een ‘chimera’ is niet alleen een fabeldier uit de Griekse mythologie, maar ook een droombeeld. Wie geplaagd wordt door een chimera, kan zijn hersenschim niet meer uit het oog verliezen, alsof dat vuurspuwende wezen werkelijk voor hem staat. Alice Rohrwacher had geen betere titel kunnen verzinnen voor haar bezwerende vierde film, over een schatzoeker die in de jaren tachtig volledig uitgeblust in een Italiaans dorpje arriveert.
Lees verder Recensie: La Chimera [Alice Rohrwacher, 2023]Recensie: The Boys in the Boat [George Clooney, 2023]
Het is goed te begrijpen dat George Clooney iets zag in The Boys in the Boat, het waargebeurde verhaal van de Amerikaanse roeiers die in 1936 als achttal deelnamen aan de Olympische Spelen. Het opkomende nazisme geeft een biografisch sportdrama automatisch extra lading, bewees het vergelijkbare Race (2016) al, en de overige bestanddelen liggen voor het oprapen: kracht, kans en doorzettingsvermogen. Dat de jongens in de boot die formule gehoorzamen, kun je ze moeilijk verwijten. Hun regisseur had alleen wel wat meer buiten de lijntjes mogen kleuren.
Lees verder Recensie: The Boys in the Boat [George Clooney, 2023]Recensie: Tokyo Vice [Seizoen 2; HBO Max, 2024]
Het tweede seizoen van de gelikte misdaadserie Tokyo Vice pakt de draad op na een schietpartij en een tragische vermissing. Genoeg dus om op voort te borduren en dat doen de scenaristen moeiteloos. Het complot dat zich in het vorige seizoen ontvouwde wordt ditmaal opgeblazen tot internationale proporties. Spanning gegarandeerd dus, al had de relatieve kleinschaligheid van eerdere afleveringen ook zijn charmes.
Lees verder Recensie: Tokyo Vice [Seizoen 2; HBO Max, 2024]Verslag: Movies That Matter Festival 2024 [They Shot the Piano Player/Soundtrack of a Coup D’Etat]
Twee documentaires uit de programmaselectie van Movies that Matter 2024 delen veel meer dan alleen een plekje in dezelfde competitie. They Shot the Piano Player en Soundtrack to a Coup d’Etat gaan allebei over het verband tussen muziek en politiek, waarbij de vraag steeds is of passievolle, veelgevraagde muzikanten de dans kunnen ontspringen als hun creatieve inspanningen worden bedreigd door onrust en onrecht. Beide films ontmantelen zo een ideaalbeeld: ook de meest vrije artiesten werken in een vogelvrije wereld.
Lees hier mijn volledige recensieverslag van Movies That Matter 2024.
Recensie: All-IN: The Trilogy [Seizoen 2, 2024]
Je moet het als ploegleider van een ambitieus wielerteam maar durven. Je weet dat de camera’s op je gericht zijn, je weet dat topsport geen garanties kent en toch stel je een krankzinnig sportief plan in werking. Precies een jaar na All-In: Team Jumbo-Visma verschijnt All-In: The Trilogy, de kroniek van een ploeg die voorheen véél won en nu (bijna) alles. Voor de wielerfanaat is het een traktatie om nog eens terug te zien hoe die unieke hegemonie tot stand kwam. Tegelijkertijd maakt de serie niet per se meer indruk dan het wielerjaar ervoor.
Lees verder Recensie: All-IN: The Trilogy [Seizoen 2, 2024]Verslag: CinemAsia 2024
De kenners die het festivalaanbod van CinemAsia programmeren, bestrijken geografisch én filmisch zo’n immens terrein dat het extra prikkelt om zelf naar gedeelde thema’s en andere overeenkomsten te zoeken. Deze editie gaan ten minste vier geselecteerde titels over het vloeibare spectrum van verlies, verval, rouwverwerking en herinnering. Wat hebben films uit India, China, Taiwan en zelfs Costa Rica te zeggen over de dingen van het leven die onherroepelijk voorbij gaan?
Lees hier mijn volledige verslag van vier titels uit het programma van CinemAsia 2024.
Recensie: Lastpak: Noa Lang (Miniserie; Prime Video, 2024]
Het is alsof de makers van Noa Lang: Lastpak voorkennis hadden: precies in de periode dat de spraakmakende vleugelspeler door blessureleed niet op het veld te bewonderen valt, verschijnt op Prime Video een documentaire over zijn voetbal- en privéleven. Het is makkelijk om cynisch te reageren op de zoveelste realitysoap over een topsporter, maar de ironie wil dat een ‘lastpak’ als Lang zulke reacties juist als krachtvoer gebruikt. Reden genoeg om deze miniserie op zijn minst het voor(oor)deel van de twijfel te geven.
Lees verder Recensie: Lastpak: Noa Lang (Miniserie; Prime Video, 2024]Verslag: Berlinale 2024
Op filmfestivals schrijf je het woord ‘film’ het liefst met een hoofdletter en is er in de regel zo veel te zien dat je een dagtaak hebt aan het doorlopen van alle dagschema’s. Toch ging het in de aanloop naar de Berlinale 2024 niet zozeer over de films die er zouden draaien, maar over de politieke en bestuurlijke kwesties die het festival sinds afgelopen zomer overschaduwen.
Lees verder Verslag: Berlinale 2024Recensie: The Dynasty: New England Patriots [Seizoen 1; Apple TV+, 2024]
Het is een paradox om je vingers bij af te likken: tussen 9/11 en de coronapandemie wonnen de New England Patriots maar liefst zesmaal de Super Bowl en toch ging het in de media vaak vooral over randzaken. Corruptie, rivaliteit en zelfs moord; de makers van The Dynasty: New England Patriots nemen uitgebreid de tijd om op de dubbelzinnige zegejaren van deze gevierde American footballploeg terug te blikken. Het beschouwende eindresultaat is het bekijken waard, maar wordt wel getekend door de halsstarrige houding van de twee absolute hoofdrolspelers.
Lees verder Recensie: The Dynasty: New England Patriots [Seizoen 1; Apple TV+, 2024]