Wie meent dat boksen een mannensport is, moet eens aankloppen bij Claressa Shields. De inmiddels dertigjarige Amerikaanse was in 2012 nog maar zeventien toen ze de eerste van twee Olympische gouden plakken opstreek. Dit energieke biografische drama veegt alle vooroordelen en obstakels die daarbij op haar pad kwamen, vakkundig uit de weg, maar verrast nergens..
Lees verder Recensie: The Fire Inside [Rachel Morrison; Prime Video, 2024]
Ik mocht voor FilmTotaal verslag doen van de 75e Berlinale, waar een nieuwe artistiek directrice haar eerste editie beleefde en de stad mede in de ban was van naderende verkiezingen. Je leest het stuk hier.
In een tijd waarin onderwijzers op Nederlandse scholen vaak nog altijd geen loon naar werken krijgen, is elke cultuuruiting over de relevantie van het beroep een welkom teken van verweer. In Favoriten volgt de Oostenrijkse documentairemaakster Ruth Beckermann drie jaar lang een multiculturele basisschoolklas in Wenen, met als hoofdpersoon een lerares die haar pupillen de wereld gunt. Op invoelbare wijze onderstreept de documentaire dat betrokken onderwijzers ook gewoon sociale werkers zijn.
Lees verder Recensie: Favoriten [Ruth Beckermann, 2024]
Hoeveel kost het een slachtoffer van seksueel en mentaal misbruik om de stap te zetten en de waarheid te vertellen? Deze vraag houdt talrijke regisseurs bezig, vooral de afgelopen jaren. Dramafilms over dit onderwerp zijn echter al snel kort door de bocht of politiek beladen. De lat ligt dus behoorlijk hoog voor het Belgische sportdrama Julie Zwijgt, over een vijftienjarig tennistalent dat de draad weer moet oppakken in de nasleep van een verstikkend trainingsregime.
Lees verder Recensie: Julie Zwijgt [Leonardo van Dijl, 2024]
Op papier is het verhaal van Matt and Mara terug te brengen tot een handvol penstreken: een literatuurprofessor ontmoet een kennis uit haar verleden, waarna de twee samen tijd doorbrengen en opnieuw een band opbouwen. Gelukkig heeft deze bescheiden Canadese film onder de oppervlakte een stuk meer te bieden dan zijn beknopte omschrijving doet vermoeden. Met dank aan de hoofdrolspelers ontvouwt zich een speels en levendig relatiedrama, dat in tachtig (v)luchtige minuten de contouren van een bedrieglijk complexe verhouding weet te schetsen.
Lees verder Recensie: Matt and Mara [Kazik Radwanski, 2024]
“Ik word doodongelukkig van de sport”, verzucht een aangeslagen Tallon Griekspoor in een sleutelscène van Tallon: Onder Druk. De compacte sportdocumentaire volgt de beste Nederlandse tennisser van dit moment in een moeilijke fase van zijn carrière, pakweg tussen juni en november 2024. Goede resultaten in 2023 hebben de prestatiedruk aardig opgevoerd, en winnen gaat niet langer vanzelf. Onder Druk toont Griekspoor meermaals in een ontwapenend kwetsbare positie, maar de krappe opzet van de documentaire en de beperkte speelduur maken het alsnog lastig om tot zijn psyche door te dringen.
Lees verder Recensie: Tallon: Onder Druk (Jan-Willem de Lange; HBO Max, 2025]
Sporters met grote dromen vind je overal, maar zie die dromen maar eens hoog te houden als je te maken hebt met een ernstige fysieke beperking. Unstoppable vertelt het verhaal van Anthony Robles, een jonge worstelaar die al zijn inspanningen op één been doet maar toch wedstrijden weet te winnen. Met zijn clichématige opbouw van tegenslag naar victorie heeft de uitwerking alles van een formulefilm, maar gelukkig zakt het drama in die vorm nooit door de ondergrens.
Lees verder Recensie: Unstoppable [William Goldenberg; Prime Video, 2024]
Het is nog maar een paar jaar terug dat de lockdownmaatregelen ook in het anders zo bruisende Parijs voor legere straten zorgde. Boris Lojkine nam de situatie destijds in zich op en zag dat er één ding onveranderd was gebleven: de fietsende voedselkoeriers draaiden nog altijd overuren. De stadsbewoner en regisseur besefte dat hij een onderwerp voor zijn volgende film gevonden had, en het resultaat mag er zijn: op knap genuanceerde wijze sympathiseert L’Histoire de Souleymane met de talrijke arbeidsmigranten die tegen wil en dank optreden als verkeerswaaghalzen.
Lees verder Recensie: L’Histoire de Souleymane (Souleymane’s Story) [Boris Lojkine, 2024]
Het is de tijd van het jaar voor mierzoete kerstsprookjes, maar wie een broertje dood heeft aan ritjes met de Polar Express kan nu ook Carry-On aanslingeren. De aandoenlijke kerstthriller speelt zich af op het overbevolkte vliegveld van Los Angeles, waar bevoorrechte gezinnen zich op de dag vóór het cadeautjesfestijn moeten haasten om hun vluchten naar zonniger oorden te halen. De boel komt op stelten te staan als een handelaar in moordwapens het piekmoment misbruikt om een zeldzaam zenuwgas door de bagagecheck te loodsen.
Lees verder Recensie: Carry-On [Jaume Collet-Serra; Netflix, 2024]
Toto, Steely Dan, The Doobie Brothers en vooruit, zelfs Warren G. Het zijn allemaal namen die menig platenverzamelaar als muziek in de oren klinken, maar is het ook logisch om deze artiesten onder één noemer samen te brengen? Op de vooravond van YouTube meende een stel creatievelingen van wel. In 2005 verscheen de eerste aflevering van Yacht Rock, een satirische webserie die de spot dreef met lichtvoetige rockmuziek uit de late jaren zeventig en vroege jaren tachtig. Yacht Rock: a Dockumentary (de alternatieve spelling is geen toeval) traceert de hoofdrolspelers en schetst een aandoenlijk beeld van een prettig vrijblijvende scene.
Lees verder Recensie: Yacht Rock: a Dockumentary [Garret Price; HBO Max, 2024]