Voor het Parabelproject, een initiatief van onderzoekers aan de Universiteit Utrecht en Universiteit Tilburg, heb ik een gastblog mogen schrijven over de doorwerking van parabels in eigentijdse film. In ”’Ome Winter heeft geoordeeld’: La Cinquième Saison (2012) als filmische parabel” (klik hier) zet ik uiteen hoe dit bijzondere werk van Peter Brosens en Jessica Woodworth geanalyseerd en geïnterpreteerd kan worden als parabel.
Tussen 2000 en 2007 pleegde de Duitse neonazigroep NSU (Nationalsozialistischer Untergrund) een reeks moorden op burgers met een immigratie-achtergrond. Het motief was uitgesproken xenofobisch: de NSU koos en framede haar doelwitten op basis van hun afkomst. Toch focusten de politiemachten zich tijdens het onderzoek in eerste instantie op de kenniskringen van de slachtoffers. Zouden ze misschien connecties gehad kunnen hebben in de drugs-of gokwereld? Fatih Akin (Gegen die Wand) zag het onrecht en maakte Aus dem Nichts.
Het verbaasde me enigszins dat de eerste reacties bij het uitkomen van Una (afgelopen donderdag) redelijk uiteen liepen. Al vanaf het moment dat ik deze film zag (dat is inmiddels best even geleden) was ik zeer enthousiast over dit psychologische drama, dat een heftig onderwerp op een intrigerende manier behandelt.