Tag archieven: Filmtotaal

Recensie: My Oxford Year [Iain Morris; Netflix, 2025]

Netflix/Chris Baker

Baantjes op Wall Street liggen niet voor het oprapen. Het leven lacht de dromerige Anna dan ook toe als ze aan het begin van My Oxford Year wordt uitverkoren voor een prestigieuze post bij een investeringsbank. Toch (wat kun je ook met zo’n filmtitel) besluit de New Yorkse haar vleugels nog een jaartje in een compleet andere omgeving uit te slaan. Het contrast tussen haar tussenjaar en de plannen voor daarna liegt er niet om, en die spanning blijkt later aardig tekenend voor de volledige film. Is deze romkom nu een zwijmelverhaal volgens het boekje, of een verwarrende poging om dat genre lichtelijk te ontregelen?

Lees verder Recensie: My Oxford Year [Iain Morris; Netflix, 2025]

Recensie: Agaramme Fuerte (Don’t Let Me Go) [Leticia Jorge, Ana Guevara, 2024]

EYE Film/Filmdepot

Twaalf jaar nadat het Uruguayaanse drama Tanta Agua een verdiende Nederlandse release kreeg, wordt een volgende speelfilm van de makers door Previously Unreleased van de vergetelheid gered. Agaramme Fuerte is de meest compacte titel die het (landelijke) zomerse EYE-programma dit jaar rijk is, maar weet met een terloopse benadering toch tot een empathische kern te komen. Kan er íets lastiger zijn dan het loslaten van een geliefde?

Lees verder Recensie: Agaramme Fuerte (Don’t Let Me Go) [Leticia Jorge, Ana Guevara, 2024]

Recensie: Brick [Philip Koch; Netflix, 2025]

Netflix, 2025

Het zwaartepunt van de covidpandemie ligt alweer een tijdje achter ons, en toch zorgt de Duitse nieuwkomer Brick op hardhandige wijze voor een heropleving van het geijkte thuisblijfadvies. Een ongelukkig koppel probeert een relatiecrisis te bezweren als een zwarte muur van het ene op het andere moment de wanden van hun appartement omsluit. De premisse is wonderlijk, maar in de uitwerking doet deze curieuze thriller juist om de haverklap aan andere films denken.

Lees verder Recensie: Brick [Philip Koch; Netflix, 2025]

Recensie: Le Deuxième Acte [Quentin Dupieux, 2024]

(c) Chi-Fou-Mi Productions – Arte France Cinéma (Paradiso Films via Filmdepot)

Liefhebbers van de Franse komedieregisseur Quentin Dupieux zitten de laatste jaren bepaald niet verlegen om nieuwe uitspattingen. Tussen 2022 en 2025 wist de maker van het vindingrijke Realité en de uitgerekte bromvliegsketch Mandibules maar liefst zes speelfilms af te werken. Le Deuxième Acte wordt uitgebracht in dezelfde maand dat Dupieux’ nieuwste alweer uitgaat in Frankrijk. Overkill ligt op de loer, maar toch tilt een ensemble van steracteurs deze zelfbewuste komedie boven de luchtige middelmaat uit.

Lees verder Recensie: Le Deuxième Acte [Quentin Dupieux, 2024]

Recensie: Echo Valley [Michael Pearce; Apple TV+, 2025]

Apple TV+

Hoe ver kun je als moeder gaan voor het welzijn van je dochter? Julianne Moore komt met het extreme antwoord in Echo Valley, een ongemakkelijke thriller die uit de hand loopt na een nachtelijke noodkreet. Met de geroutineerde Moore en de veelgevraagde Sydney Sweeney op het affiche zou je denken dat kwaliteit gegarandeerd is, en het acteerwerk is dan ook geen zwaktebod. De verschillende verhaalelementen komen in het verloop alleen maar moeizaam bij elkaar.

Lees verder Recensie: Echo Valley [Michael Pearce; Apple TV+, 2025]

Recensie: Baila, Vini [Netflix; Emilío Domingos/Andrucha Waddington, 2025]

Netflix

Op de dag dat de overleden paus Franciscus zijn laatste verjaardag vierde, kreeg de Braziliaanse stervoetballer Vinícius Júnior in Doha de FIFA-bokaal voor beste speler ter wereld uitgereikt. Dat de bekroning volgens veel voetbalvolgers niet meer dan een troostprijs was (de Spanjaard Rodri won de ultieme prijs, de Gouden Bal), tekent hoe ‘Vini’ met zijn dribbels het voorbije voetbalseizoen had gedomineerd. Voor Netflix deed de onenigheid over de bokaal al lang niet meer te zake: de streamingdienst had toen al lang besloten dat de blikvanger van Real Madrid een eigen docu verdiende.

Lees verder Recensie: Baila, Vini [Netflix; Emilío Domingos/Andrucha Waddington, 2025]

Recensie: Untold: Shooting Guards [Netflix; Walter Thompson-Hernandez, 2025]

Netflix

In de winter van 2009 zette een bizar wapenincident in een klap de NBA-wereld op stelten. Gilbert Arenas en Javaris Crittenton, op dat moment beiden basketballend voor de Washington Wizards, hadden ruzie gehad om een kaartspel en troffen elkaar dagen nadien onder grimmige omstandigheden in de clubkleedkamers. Vijftien jaar na dato verhaalt Untold: Shooting Guards wat er daarna gebeurde, en proberen de voormalige profs zelf te verklaren hoe het zover kon komen. Hun bijdrages kunnen niet voorkomen dat de documentaire te beschouwend overkomt.

Lees verder Recensie: Untold: Shooting Guards [Netflix; Walter Thompson-Hernandez, 2025]

Recensie: Exterritorial [Christian Zübert; Netflix, 2025]

Netflix/Sasha Ostrov

Het is een treffende tijd voor films en series die de donkere kant van de Verenigde Staten blootleggen, en dus blijft ook Netflix niet achter. In de intrigerend opgezette complotthriller Exterritorial bezoekt een in Duitsland gevestigde oud-soldate het Amerikaanse consulaat in Frankfurt. Al snel blijkt dat haar bezoek wel eens een stuk langer zou kunnen gaan duren dan ze oorspronkelijk had gepland…

Lees verder Recensie: Exterritorial [Christian Zübert; Netflix, 2025]

Recensie: Havoc (Gareth Evans; Netflix, 2025]

Netflix

Liefhebbers van ongeremd filmgeweld kunnen hun hart ophalen. Havoc is een nietsontziende misdaadthriller in de geest van The Raid en de betere actiefilms uit Hong Kong. Als de zoon van een burgemeester zijn boekje flink te buiten gaat, is het aan Tom Hardy om de scherven op te rapen en een afrekeningsmissie in de verhitte onderwereld te sussen.

Lees verder Recensie: Havoc (Gareth Evans; Netflix, 2025]

Recensie: Drie Dagen Vis [Peter Hoogendoorn, 2024]

Circle Films/Mark de Blok (Filmdepot)

Eens in de zoveel tijd verliet de vader van regisseur Peter Hoogendoorn zijn huis in Portugal voor een nog een bezoek aan Nederland. Hij verliet dan zijn huis in Portugal en werkte in een paar dagen alle zorgverleners af die hem nog aan zijn thuisland bonden. De innemende tragikomedie Drie Dagen Vis laat zien hoe zo’n vader tijdens een bliksembezoek tijd doorbrengt met zijn compleet van hem vervreemde zoon. Ergens tussen afkeer, teleurstelling, verwijt en verdriet proberen de twee bloedverwanten toch nog de nodige gesprekken met elkaar te voeren..

Lees verder Recensie: Drie Dagen Vis [Peter Hoogendoorn, 2024]