Vorige week plaatste ik in mijn review van The Mechanic (2011) mijn vraagtekens bij het te verwachten niveau van Mechanic: Resurrection , het vervolg dat gisteren (1-9) in de Nederlandse bioscopen verscheen. Mijn zorgen bleken gegrond.
Aanstaande donderdag (1-9) verschijnt Mechanic: Resurrection, het vervolg op the Mechanic (2011), in de bioscoop. Dat verzorgde een uitstekende gelegenheid om het eerste deel, dat ik nog niet gezien had, eens aan een kijkbeurt te onderwerpen.
Testament of Youth verhaalt over schrijfster en pacifiste Vera Brittain (Alicia Vikander). Door haar ogen beschouwen we de Eerste Wereldoorlog, waarin zij te maken krijgt met het verlies van dierbaren, en haar studie aan Oxford een halt toebrengt om aan het front als verpleegster te kunnen fungeren. Haar belangrijkste tegenspeler, Game of Thrones-coryfee Kit Harington, tekent voor de rol van heldhaftige soldaat annex geliefde.
Blade Runner is een science-fiction klassieker uit 1982, die over het algemeen beschouwd wordt als één der betere films die binnen dat genre gemaakt zijn. Regisseur Ridley Scott ziet deze film zelfs als zijn beste en favoriete werk. Ik had ‘em nog niet gezien, en met het oog op het op handen zijnde vervolg (dat uitkomt in 2017, na 35 jaar!) was deze film een absolute must-see.
De beste haaienfilm sinds Jaws… Je zou je film maar op die wijze aankondigen. Want zeg nu eerlijk, verzanden niet te veel films binnen dit genre in haast lachwekkende horrors die het aangluren nauwelijks waard zijn?
Als de eerste tonen van de Star Trek-tune in de bioscoopzaal doorklinken, bekruipt mij direct het gevoel dat ik hier toch wel naar uitgekeken heb. De in 2009 uitgekomen Star Trek-reboot was zeer geslaagd, en ondanks een iets minder tweede deel kon Star Trek: Beyond van tevoren op mijn voorzichtige goedkeuring rekenen.
De vijfde Jason Bourne-film is een degelijke spionagethriller geworden, alhoewel hij het niveau van het eerste drieluik niet benadert. De sterke cast met een vrij routineuze Damon, Alicia Vikander, Tommy Lee Jones en Vincent Cassel ademt degelijkheid, en het verhaal is ook redelijk typisch voor de Bourne-franchise.
Wie opgevoed is met de boeken van Roald Dahl, zal met weemoed uitgekeken hebben naar deze familiefilm van sentiment-specialist Spielberg. Bij mij waren de verwachtingen wel wat getemperd, daar ik weinig met het verhaal heb, en over het algemeen toch ook liever kijk naar Spielberg’s meer serieuze releases.
De teleurstelling overheerst na het zien van deze bewerking op het verhaal van Tarzan. Het op zichzelf interessante narratief heeft te lijden onder de matige en weinig uitdiepende uitwerking.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.