recensies van individuele filmtitels.
Het minimalistische drama Little Men gaat over twee jongens die elkaar aan het begin van de film voor het eerst tegenkomen; de vriendschap die ontstaat komt onder druk te staan als hun beider ouders/verzorgers in een financieel conflict belanden.
Lees verder Recensie Filmvandaag #19: Little Men (2016) [Drama]
Een tijd terug zag ik de experimentele fotofilm Ascent, een project van de Nederlandse kunstenares Fiona Tan. Ik was erg onder de indruk; dit is eigenlijk zo’n film die je (net als ik) in een klein bioscoopzaaltje moet zien, waar je niet wordt afgeleid en het dromerige sound design je meeneemt in een wereld die tegelijk reëel en surreëel is. Lees verder Recensie Filmvandaag #18: Ascent (2016) [Drama, experimenteel]
Vorige week donderdag kwam Sami Blood uit, een Scandinavisch drama waarin een jong meisje worstelt met haar plaats binnen een gediscrimineerde Lapse gemeenschap. Velen zal de geschiedenis van de Zweeds-Lapse verhoudingen relatief onbekend voorkomen, en het is in dat licht dan ook zeer de moeite deze arthouse-film eens te bekijken.
Lees verder Recensie Filmvandaag #17: Sami Blood (2016) [Drama]
Ik zat toch best met gemengde gevoelens, toen ik las dat The Circle van Dave Eggers verfilmd zou gaan worden. Mijn eerste kennismaking met deze dystopische roman was een jaar of tweeënhalf geleden. Het boek was destijds erg populair, en velen schaarden The Circle in het rijtje Brave New World (Aldous Huxley, 1932) en 1984 (George Orwell, 1948/49).
Lees verder Inleiding en recensie Filmvandaag #16: The Circle (2017) [Drama, sci-fi, thriller]
Voordat ik Hier Ben Ik ging kijken, verwachtte ik eigenlijk een documentaire die zich concentreerde op religie(beleving). Centraal staan immers diverse kerkgangers uit het Noord-Hollandse Bloemendaal, hun dominee, de Bijbel en de zo herkenbare vragen rond de zin en duiding van ons bestaan. Achteraf bleek deze nieuwe documentaire subtieler, breder en maatschappijkritisch.
Ieder jaar brengt de periode rond 4/5 mei ons begrijpelijkerwijs wel één of meerdere oorlogsfilms. Herinneren, stilstaan bij het verleden; voor de burger vandaag is het haast een imperatief om een herhaling van zetten te voorkomen. Dit jaar heb ik de periode van de herdenking aangegrepen om de documentaire Night Will Fall te kijken, een heftig relaas over enkele concentratiekampen vlak na de bevrijding. Ik zag echter ook twee films die afgelopen 4 mei werden uitgebracht in de bioscoop. In mijn vorige bericht deelde ik mijn recensie van het adembenemende In the Crosswind, nu besteed ik aandacht aan The Zookeepers’ Wife.
Lees verder Recensie Filmvandaag #15: The Zookeeper’s Wife (2017) [Drama, Oorlog]
Een pose aannemen en vasthouden, niet blikken of blozen. Zwijgend uitbeelden en de tijd stilzetten. De elkaar opvolgende tableaux vivants geven In the Crosswind al bij voorbaat een unieke status. Dit is hoe de Estse regisseur Martti Helde in zijn full feature-debuut oorlogsleed verbeeldt. Dialogen blijven achterwege, want ook dan is het haast transcendente verdriet al voelbaar.
Lees verder Recensie Filmvandaag #14: In the Crosswind (2014) [Drama, Oorlog]
Regel één bij een Terrence Malick-film: als Malick regisseert, gelden Malick-regels. Song to Song is de neerslag van twee uur aan menselijke emoties in een schilderachtig kader, waarbij een script of een duidelijke richting ontbreekt. Nog steeds geïnteresseerd? Ik schreef uitgebreid over deze nieuwe release, die ik nu al tot mijn persoonlijke favorieten van 2017 reken.
Lees verder Recensie Filmvandaag #13: Song to Song (2017) [Drama, muziek]
Het is de laatste tijd flink druk geweest met recensies. Daarom ditmaal een double bill, met daarin twee recensies van films die de afgelopen twee weken zijn uitgekomen. Beide titels vertellen een coming of age-verhaal met een tienermeisje in de hoofdrol, maar de manieren waarop die verhalen verteld worden hadden niet verder uit elkaar kunnen liggen. Als Zoey Deutsch (Before I Fall) E.T. zou zijn, dan is Garance Marillier (Raw) zonder meer the Terminator. Hier zijn mijn recensies van beide films:
Lees verder Recensies Filmvandaag #11 en #12: Before I Fall (2017) & Raw (2016)
In Oscuro Animal trachten drie vrouwen te overleven in de nasleep van de Colombiaanse burgeroorlog. Spreken doen ze niet, hun namen verneem je pas als de aftiteling loopt. Op een rauwe, zware en onverbloemde manier laat regisseur Felipe Guerrero zien dat het verwerken van leed misschien nog wel meer vergt van een mens dan het doorstaan ervan.