“Ik wilde eigenlijk helemaal niet beroemd worden”, zegt Jon Batiste tegen het einde van American Symphony. Deze documentaire over de zanger en multi-instrumentalist mag dan (mede) voortkomen uit zijn veelvuldig bekroonde muzikale loopbaan, een typische aaneenrijging van mijlpalen is ze zeker niet. Op dezelfde dag dat Batiste een elftal Grammy-nominaties bij kan schrijven, begint zijn partner voor de tweede keer in haar leven aan een zware chemotherapie.
Lees verder Recensie: American Symphony [Matthew Heineman; Netflix, 2023]Tag archieven: huwelijk
Recensie: Napoleon [Ridley Scott, 2023]
De cirkel is rond voor steracteur Joaquin Phoenix. De rebelse, labiele (aspirant-)keizer Commodus uit Gladiator is nu Napoleon Bonaparte, de veelvuldig gemythologiseerde keizer die het Franse machtsvacuüm na de Revolutie en de Terreur vulde.
Lees verder Recensie: Napoleon [Ridley Scott, 2023]Recensie: Special Ops: Lioness [seizoen 1; Paramount+/SkyShowtime, 2023]
Talrijke Hollywoodproducties hebben ons de voorbije decennia geleerd dat Amerikaanse mariniers en andere speciale eenheden met hun daadkrachtige optredens instaan voor het welzijn van de westerse wereld. Special Ops: Lioness rekent in het kritische spoor van Homeland op vileine wijze met dat patriottische idee af. Toch wringt het in de uitwerking: de aangezette tragiek die vergelijkbare films en series vaak kenmerkt blijkt hier nog altijd onmisbaar om het verhaal te vertellen.
Lees verder Recensie: Special Ops: Lioness [seizoen 1; Paramount+/SkyShowtime, 2023]Recensie: The Diplomat [Seizoen 1; Netflix, 2023]
Een ervaren Amerikaanse diplomate staat op het punt om naar Kabul te vertrekken als ze plots wordt geïnstalleerd als ambassadeur in Londen. Wat volgt is een uitdagende aaneenschakeling van politieke en persoonlijke problemen, die in The Diplomat telkens weer hand in hand gaan. Met dank aan hoofdrolspeelster Keri Russell ontstijgt deze even speelse als serieuze dramaserie op zijn beste momenten de middelmaat.
Lees hier mijn volledige recensie van seizoen 1.
Lees verder Recensie: The Diplomat [Seizoen 1; Netflix, 2023]Waarom ik moeite had met The Two Popes, Jojo Rabbit en Marriage Story
Normaliter schrijf ik graag afgewogen recensies waarin ik een film inkader en mijn best doe positieve punten en punten van kritiek de balans te geven die ze verdienen. Het is niet per se mijn taak om te beoordelen of ik daar ook daadwerkelijk in slaag, maar ik kan wel toegeven dat ik soms kritischer (of negatiever) ben in de wandelgangen dan ik overkom op papier. Dat komt mede omdat ik er een hekel aan heb een film in drie zinnen de grond in te boren voor lezers die mij in menig geval verder niet zullen kennen.
Lees verder Waarom ik moeite had met The Two Popes, Jojo Rabbit en Marriage StoryNUESTRO TIEMPO: MASTERCLASS CARLOS REYGADAS [IFFR 2019]
Op het afgelopen IFFR was ik aanwezig bij de masterclass van de Mexicaanse filmmaker Carlos Reygadas, wiens Nuestro Tiempo (2018) in de festivalzalen draaide. Het werd een inspirerende middag, met name door de gepassioneerde manier waarop Reygadas zijn visie op cinema deelde en toelichtte. Ik schreef er een stuk over voor filmmagie, waarin ik mijn kijkervaring van Nuestro Tiempo en inzichten vanuit de masterclass samenbreng:
Edit januari 2023: de (oude) website van filmmagie is sinds najaar 2020 niet meer toegankelijk, zie onder voor de gekopieerde tekst uit eigen archief
Lees verder NUESTRO TIEMPO: MASTERCLASS CARLOS REYGADAS [IFFR 2019]Recensie: In the Mood for Love (Wong Kar-Wai, 2000)
Hoe vaak wordt verlangen niet gestuurd en beantwoord door de lokroep van het (over)spel? Zijn vrouw is weg, haar man is weg – er is geen enkele reden waarom Chow (Tony Leung) en Su (Maggie Cheung) niet aan hun blikkenspel zouden toegeven. Toch kiest Wong Kar-Wai (2046, My Blueberry Nights) daar geen moment voor. Het gevolg? Een goudeerlijk en doorleefd melancholisch filmessay over de randjes van de liefde.
Lees verder Recensie: In the Mood for Love (Wong Kar-Wai, 2000)
Recensie: Tokyo Story [Yasujiro Ozu, 1953]
In Banshun (Late Spring, 1949) wordt Noriko (Setsuko Hara) constant geconfronteerd met haar ongehuwde staat. Het huwelijk is een conventie waar in Ozu’s film-Japan maar weinigen van afwijken. Noriko is de humanistische uitzondering zelve: om haar heen regent het mogelijke vrijers, maar de goedlachse protagonist ontfermt zich liever om haar eenzame vader (Chishû Ryû).
Recensie: Loveless (2017) [Drama]
Een goede filmtitel kiezen is op zichzelf al een kunst. Loveless dekt de lading van Andrey Zvyagintsev (The Return, Leviathan) zijn laatste film perfect; twee uur lang zien we mensen zoeken naar warmte in een kille setting van onherstelbaar verlies. Geheel terecht ging de speciale juryprijs van Cannes naar deze trage, maar verstillend mooie arthousefilm.