Alle berichten van Tim Bouwhuis

Recensie: Tulip Fever (2017) [Romantiek, historisch]

De Gouden Eeuw was haar hoogtepunt zo ongeveer gepasseerd toen een ongekende rage de Republiek aandeed. Tussen 1634 en 1637 was het gewest Holland in de ban van de tulp. Inflatie en speculatie gingen hand in hand, de meest absurde geldbedragen werden neergelegd voor bollen die het daglicht nog nooit zagen. Wie echter denkt dat Tulip Fever volledig over deze historische hype gaat, komt bedrogen uit.

Lees verder Recensie: Tulip Fever (2017) [Romantiek, historisch]

Recensie: Lily Lane (2016) [Drama, Experimenteel]

Een jonge moeder (Angéla Stefanovics) vertelt haar zevenjarige zoon spookachtige verhalen. Vervormde jeugdherinneringen, flashbacks naar vervlogen tijden? We weten het niet, aangezien het narratief in Lily Lane vanaf de eerste minuut wordt overschaduwd door de bevreemdende sfeerzetting. De doorgaans donkere cinematografie van Zoltan Louasi leidt ons van een spaarzaam verlichte slaapkamer naar een verwilderde buitenwijk van Budapest. Aan die buitenwijk ontleent deze experimentele filmprent ook haar naam: het is de plaats waar de vrouwelijke hoofdpersoon met haar getroebleerde verleden geconfronteerd wordt.

Lees verder Recensie: Lily Lane (2016) [Drama, Experimenteel]

Recensie: Una Mujer Fantastica (2017) [Drama]

Een eerste impressie: Una Mujer Fantastica is een sterk opgebouwde suspense-thriller, waarin een jonge transseksuele vrouw belast wordt met de raadselachtige dood van haar oudere partner. Zonder kennis zou je in deze gedachtegang zeker enige tijd moeten kunnen meegaan. Hoe verklaar je anders het gehavende gezicht van de overledene? Het plotse vertrek van het hoofdpersonage uit het ziekenhuis, nog geen kwartier na het moment van sterven?

Lees verder Recensie: Una Mujer Fantastica (2017) [Drama]

15 Filmvragen: je filmidentiteit in een kleine notendop

Het is altijd leuk digitale post van filmblogger Nostra (http://filmkijker.com/) te ontvangen.  Ditmaal vroeg hij mij en alle andere filmbloggers van http://www.filmblogs.nl/ naar hun favoriete film, hun droomcast en.. nuja, lees maar gewoon verder…:)

Ik vind het altijd leuk vragen over film te beantwoorden, dus bij deze de gestelde vragen met mijn  reacties:

1. Van welke film hou je enorm en vol passie van?

Cinema Paradiso (1988):) Een film over de liefde vóór film. Daarnaast een prachtig sfeerstuk over vergankelijkheid, liefde en geluk. Nooit te zoetsappig, maar Italiaans-melancholisch (als je wat meer oudere Italiaanse films hebt gezien, bijvoorbeeld een titel als La Dolce Vita, begrijp je hopelijk wat ik bedoel). Mijn favoriete score van Ennio Morricone is de muzikale kers op de taart.

Lees verder 15 Filmvragen: je filmidentiteit in een kleine notendop

Recensie: La helada negra (2015) [Drama, Mystery]

Slapend treft hij haar aan. Een mysterieuze vreemdelinge, liggend op de glacerende aardbodem die de filmtitel betekenis geeft. Lucas (Lucas Schell) neemt de jonge Alejandra (Ailín Salas) mee naar het kleine plattelandsdorpje even verderop. Het leven van alledag gaat door, maar langzaamaan brengen kleine wonderen de geïsoleerde boerengemeenschap in beroering. Een onderhuidse, nauwelijks grijpbare metafysische dimensie overspant een plaats waar mens en natuur hebben stilgestaan.

Lees verder Recensie: La helada negra (2015) [Drama, Mystery]

The Terminator II terug in de bioscoop!

Aanstaande woensdagavond zit ik er klaar voor: na een grove vijfentwintig jaar keert Schwarzeneggers semi-vriendelijke Terminator uit Judgment Day (1991) weer terug op het witte doek….

Lees verder The Terminator II terug in de bioscoop!

Boekbespreking: Charles Taylor- A Secular Age (2007)

Soms overvalt een boek je met een haast onverklaarbaar aura van alomvattendheid. A Secular Age (2007) van de Canadese filosoof Charles Taylor (1931-heden) garandeert zo’n effect. Ruim achthonderd pagina’s wijdt de katholieke denker aan het verschijnsel dat wij doorgaans samenbrengen onder de koepelterm ‘religie’. Centraal staan hierbij de verschillen tussen toen en nu; in A Secular Age neemt Taylor ons maar al te vaak mee naar de middeleeuwen en de vroegmoderne tijd, om dan twee pagina’s later weer voort te borduren op een gedachtegoed dat postmoderniteit ademt.

Lees verder Boekbespreking: Charles Taylor- A Secular Age (2007)

Paper: The Night of the Hunter (1955) als een christelijk-moralistisch sprookje

Voor een vak over Heilige schriftteksten in Islam, Christendom, Jodendom en Hindoeïsme schreef ik een paper over één van mijn favoriete films: The Night of the Hunter (1955). Ik heb een nobele poging gewaagd te kijken naar de manier waarop Bijbelteksten en tradities van christelijke beeldvorming deze film vorm geven. Daarnaast probeer ik aan te tonen dat The Night of the Hunter in wezen een (anti-?)christelijk-moralistisch sprookje is, waarbinnen we goed en kwaad zien door de ogen van twee jonge kinderen.

Lees verder Paper: The Night of the Hunter (1955) als een christelijk-moralistisch sprookje

Recensie: The Eyes of My Mother (2016) [Drama, Thriller]

Het Amerikaanse platteland vormt het decor voor The Eyes of My Mother, een sfeervolle arthouse-productie die The Night of the Hunter (1955) en Psycho (1960) samenbrengt. Getraumatiseerd door een gebeurtenis uit haar jeugd gaat de instabiele Francisca (Kika Magalhaes) als een modern day Norman Bates ongewenste indringers te lijf. Dit debuut van Nicolas Pesce slaagt door prachtige zwart-witfotografie en een goede dosis onderhuidse spanning.

Lees verder Recensie: The Eyes of My Mother (2016) [Drama, Thriller]

Recensie: L’Amant double (2017) [Drama, Thriller]

Eind vorig jaar kwam de Franse cineast François Ozon nog met Frantz, een in zwart-wit geschoten oorlogsdrama over mysterieuze vreemdelingen, liefde en rouwverwerking. Een paar maanden later had Cannes een primeur met L’amant double, Ozons ode aan David Cronenberg en Freuds psychoanalyse. Gelaagd, intrigerend gefilmd, sensueel en afstotelijk tegelijk; deze Dead Ringers in disguise is een absolute voltreffer.

Lees verder Recensie: L’Amant double (2017) [Drama, Thriller]