Tag archieven: angst

Recensie: Skywalkers: A Love Story [Netflix; Jeff Zimbalist, 2024]

Still ‘Skywalkers: A Love Story’ via Netflix

In de Spaanse thriller The Vault verzint een groepje Casa de Papel-achtige lui een ingenieus plan: als ze hun absolute droomoverval uitvoeren tijdens de WK-finale van 2010, bedienen ze zichzelf op voorhand al van de ideale afleidingsmanoeuvre. In Skywalkers: A Love Story nemen twee zogenoemde ‘rooftoppers’ (gevorderde dakbeklimmers) deze tactiek dankbaar over, maar dan tijdens de WK-finale van 2022. Hun doel: een torenpiek beklimmen die tot de hemel reikt. Een missie die voor het affiche van een documentaire haast te gevaarlijk voelt om waar te zijn.

Lees verder Recensie: Skywalkers: A Love Story [Netflix; Jeff Zimbalist, 2024]

LIFF 2023 [Verslag]: Franse apocalyps in Le Règne Animal en Acide

Le Règne Animal via Filmdepot/Gusto Entertainment

Van het zevental Franse films op LIFF 2023 zijn er twee die thematisch opvallend nauw op elkaar aansluiten. In zowel Le Règne Animal als Acide lijkt het einde van de wereld zoals de hoofdrolspelers die nu nog kennen nabij. Waar de wanorde in het universum van cultregisseur Quentin Dupieux (ook op deze festivaleditie, met Yannick) nog een relatief onschuldig en speels karakter heeft, zijn de apocalyptische scenario’s van deze twee films een typische neerslag van de angstige, onzekere tijdgeest.

Lees hier mijn bijdrage aan de reeks festivalverslagen van LIFF 2023 die Indebioscoop de voorbije week publiceerde.

Recensie: Als De Nacht Maar Niet Valt [Marc Schmidt, 2023]

Filmdepot/Cinema Delicatessen

In het digitale tijdperk laat alles zich vangen in data, dus ook het vaak onpeilbare gedrag van de mens. De onderzoekende documentaire Als De Nacht Maar Niet Valt bevraagt subtiel hoever we daarin moeten gaan. Kunnen we de voorwaarden voor geluk en psychische gezondheid daadwerkelijk objectief vaststellen, of is onze klinische zoektocht naar die heilige graal eerder onderdeel van het probleem?

Lees verder Recensie: Als De Nacht Maar Niet Valt [Marc Schmidt, 2023]

Recensie: Qala [Anvita Dutt, 2022]

Netflix

In het onderhoudende Indiase drama Qala komt een jonge vrouw die het probeert te maken als zangeres mentaal onder druk te staan door de afwijzende houding van haar moeder. De film onderscheidt zich door de dromen en angsten die Qala parten spelen op een vindingrijke manier te verbeelden.

Lees verder Recensie: Qala [Anvita Dutt, 2022]

Artikel over Take Shelter [2011] in Magazine Filmkrant Lab: Het Onbekende

Illustratie: Remco Efdé

Onlangs kondigde ik aan mijn printartikel over de film Take Shelter (2011) te zullen delen zodra het online stond. Dat is inmiddels gebeurd, en het leuke is dat u bij interesse ook de artikelen van mijn collega-schrijvers kunt lezen. Een en ander is gebundeld in de pdf ”Filmkrant Lab: Het Onbekende”, die hier te vinden is (klik hier voor het bijbehorende nieuwsbericht). Als mijn eigen stuk, getiteld ”Angstig uitzien naar het Onbekende: de onheilsprofetie van Take Shelter”, ook los online staat, voeg ik hier nog een extra hyperlink in.

Publicatie de Filmkrant : De Onheilsprofetie van Take Shelter (2011)

Plazilla.com

De afgelopen maanden was ik één van de deelnemers van het Filmkrant Lab, georganiseerd door de Filmkrant om jonge journalisten te stimuleren in hun freelance werk en in het (verder) ontwikkelen van een kritische kijk op film. Uiteindelijk maakten we met ongeveer acht deelnemers een eigen magazine, dat gepubliceerd is als bijlage bij Filmkrant #429. De Filmkrant is deze maand nog fysiek op te pikken in een groot deel van de Nederlandse filmtheaters.

Lees verder Publicatie de Filmkrant : De Onheilsprofetie van Take Shelter (2011)

Recensie: Hellhole [Bas Devos, 2019]

Filmdepot

Op 22 maart 2016 schokte een reeks aanslagen de Belgische hoofdstad Brussel. Met Hellhole kruipt de Vlaamse filmmaker Bas Devos in het collectief bewustzijn van een maatschappij die niet weet of ze nog eens door een catastrofe getroffen zal worden.

Lees verder Recensie: Hellhole [Bas Devos, 2019]

A World of Immersion: The blind perspective in Salvo

A World of Immersion
The blind perspective in Salvo

Screenshot via DVD (Homescreen Films)

An essay on film style, fear, immersion and identification in the Italian film Salvo (2013).

A new chapter on Italian neorealism is written in the cinematic underworlds of Napels and Sicily, where formalistic filmmakers find their entrances to the harsh realities of daily mafiosi life. This bold hypothesis may sound completely arbitrary, but it actually connects to compelling insights in recent scholarship. A significant deal of literature has been written about the films of, among others,  Roman filmmaker Matteo Garrone (1968-), whose oeuvre is regularly connected to ‘a new trend in Italian cinema’.[1] Antonio Rossini and Carmela Bernadetta Scala state that ‘’ …the old school of neorealism blends perfectly with the new trends in Italian cinema which we have called ‘’new neorealism’’’’.[2]  For Roberta di Carmine, the films of Garrone ‘’ signal Italian cinema’s recovery from a state of ‘creative stagnation’’’.[3]

Lees verder A World of Immersion: The blind perspective in Salvo

Recensie: First Reformed (Paul Schrader, 2017)

Filmdepot (Previously Unreleased/EYE Film)

In de First Reformed-kerk te Snowbridge, New York luistert een handvol bezoekers naar een preek van Ernst Toller (Ethan Hawke). De lege banken vertellen een verhaal: wat eens een plaats van samenkomst was, ademt nu verval en verlatenheid. Buiten de tijden van de mis leidt Toller wat toeristen rond. Het orgel doet het niet meer, maar er zijn nog voldoende souvenirs. Vooral de First Reformed-petjes worden warm aanbevolen. Ze passen altijd.

Lees verder Recensie: First Reformed (Paul Schrader, 2017)

Recensie: Utøya 22. Juli [Erik Poppe, 2018]

Filmdepot

Kunnen we wel kunst maken van recent leed? Het was de vraag die centraal stond in de laatste Ondertussen van indebioscoop. De directe aanleiding: een film over de schietpartij op Utøya (2011), gepresenteerd én bekritiseerd op het filmfestival van Berlijn. Discutabel bleek vooral de keuze om een onconventionele filmvorm (een onafgebroken long take in real time) te hanteren, en daarmee de aandacht van het publiek sterker op het uitgesproken camerawerk te vestigen. De lijn tussen empathie en sensatiezucht is gevaarlijk dun.

Lees verder Recensie: Utøya 22. Juli [Erik Poppe, 2018]