Tag archieven: Genre: Drama

Recensie: Mr. Nobody (2009) [Drama, Fantasy]

Nemo (Jared Leto) denkt dat hij 34 jaar oud is. Hij is geboren in 1975, het is nu 2009. Niets is minder waar. De stokoude Nemo is zojuist ontwaakt in een steriele ziekenkamer. Jaartal? 2092. Plaats? Een futuristische planeet waarop men onlangs de bron van eeuwig leven heeft ontdekt: eindeloze celdeling. Maar niet voor Nemo. Hij is de laatste sterfelijke mens, een levende relikwie. Door de ogen van Mr. Nemo Nobody kijken we terug op een bewogen leven, waarbinnen tijd, herinnering en alternatieve keuzes onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Lees verder Recensie: Mr. Nobody (2009) [Drama, Fantasy]

Recensie: The Square (2017) [Drama]

Hoe vaak kijken wij in een tijdperk van digitalisering en individualisering nog om naar onze medemens? In The Square vraagt museumcurator Christian (Claes Bang) via een eigenzinnige kunstexpositie aandacht voor altruïsme en sociale verantwoordelijkheid. Binnen de grenzen van een wit omlijnd vierkant worden bezoekers geacht in te spelen op de concrete behoeften van anderen.

Lees verder Recensie: The Square (2017) [Drama]

Recensie: Le Fidèle (2017) [Misdaad, Drama]

Michaël R. Roskam (RundskopThe Drop) hintte met zijn nieuwe film al opzichtig naar de Oscars: met een release in het najaar (pre-premières op Venetië en Toronto) is een titel met twee grotere sterren al vlug in the picture. Matthias Schoenaerts en Adèle Exarchopoulos schitteren binnen de veilige kaders van dit oerdegelijke misdaaddrama, dat sinds een weekje ook de Nederlandse zalen betrekt.

Lees verder Recensie: Le Fidèle (2017) [Misdaad, Drama]

Recensie: A Gentle Creature (2017) [Drama]

Als een voorbijganger aan het hoofdpersonage van A Gentle Creature (Vasilina Makovtseva) vraagt hoe haar man in een zwaarbewaakte Russische gevangenis terecht is gekomen, spreekt de gekrenkte, verharde  blik van de protagoniste boekdelen. Eigenlijk heeft haar echtgenoot helemaal niets gedaan. Tenminste, dat nemen we maar aan, want zijn werkelijke lot blijft even raadselachtig als de richtingen die regisseur Sergei Loznitsa (Austerlitz) met deze intrigerende film inslaat.

Lees verder Recensie: A Gentle Creature (2017) [Drama]

Recensie: The Seventh Seal (Ingmar Bergman, 1957)

Al lang keek ik uit naar een schaakspel met de dood – in filmvorm dan, liever niet persoonlijk. In de erkende zwart-witklassieker The Seventh Seal (Zweeds: Det Sjunde inseglet, 1957) wordt de getroebleerde kruisridder Antonius Block (Max von Sydow) ten tijde van de Zwarte Dood (1346-1353) geconfronteerd met de grotere vragen van een mensenleven.

Lees verder Recensie: The Seventh Seal (Ingmar Bergman, 1957)

Recensie: Good Time (2017) [Misdaad, thriller]

New York in de late uren. Geen geschikter decor was denkbaar voor Good Time, een filmische adrenalinestoot die in Cannes een staande ovatie van zes minuten kreeg. Na een misgelopen bankoverval probeert Connie Nikas (Robert Pattinson) de borgsom voor zijn zwakzinnige broertje (regisseur Benny Safdie) bijeen te sprokkelen. En dat allemaal in één nacht.

Lees verder Recensie: Good Time (2017) [Misdaad, thriller]

Recensie: Loveless (2017) [Drama]

Loveless

Een goede filmtitel kiezen is op zichzelf al een kunst. Loveless dekt de lading van Andrey Zvyagintsev (The ReturnLeviathan) zijn laatste film perfect; twee uur lang zien we mensen zoeken naar warmte in een kille setting van onherstelbaar verlies. Geheel terecht ging de speciale juryprijs van Cannes naar deze trage, maar verstillend mooie arthousefilm.

Lees verder Recensie: Loveless (2017) [Drama]

Recensie: Blade Runner 2049 (2017) [Sciencefiction, Drama]

Blade Runner was een film vol vragen. Een beklemmend sfeerstuk, eindigend met Nederlandse tranen in de regen. Nu, een grove vijfendertig jaar later, overtreft Denis Villeneuve (Incendies, Arrival) zichzelf met dit prachtige vervolg.

Lees verder Recensie: Blade Runner 2049 (2017) [Sciencefiction, Drama]

[:nl]The house is bleeding: an allegorical interpretation of mother![:en]The house is bleeding: an allegorical interpretation of mother![:]

[:nl]

Last tuesday I went to the theater to watch Darren Aronofsky’s mother! again. For those who wonder: nobody forced me to do that. I chose to feel uncomfortable for two more hours, to delve myself deeper into a story that got its hold on me all week long. This is a cinematic nightmare that will divide people for the years to come. It already does: mother! received an F-rating from the American cinema public, but there are many voices proclaiming the very same movie is an absolute masterpiece.

Lees verder [:nl]The house is bleeding: an allegorical interpretation of mother![:en]The house is bleeding: an allegorical interpretation of mother![:]

Classic review: The Fountain (Darren Aronofsky, 2006)

Gisteravond zag ik in een volle zaal mother!, de nieuwe film van Darren Aronofsky. Daarover kan ik één ding kwijt: dit is zonder meer een titel die mensen zal (blijven) verdelen. Lyrische reacties gaan nu al hand in hand met ronduit negatieve uiteenzettingen. En ik? ik kan eigenlijk niet over deze film praten zonder dikke spoilers te gebruiken. Ik doe het dus anders, en gebruik de bioscooprelease van mother! om één van Aronofsky’s eerdere films eens onder het vergrootglas te houden.

Lees verder Classic review: The Fountain (Darren Aronofsky, 2006)