Tag archieven: Natuur

Hoofdstukpublicatie over parabel en film in “Parels van Wijsheid”

Via Jongbloed Media

In juni 2024 wordt door uitgeverij Adveniat het boek Parels van Wijsheid uitgegeven. De omvangrijke bundel, die bijdrages van veel verschillende auteurs bevat, gaat over parabels en hun doorwerking in verschillende historische periodes en tekstuele tradities. Ik ben trots dat een artikel van mijn hand in de bundel is opgenomen. Het gaat om “Ome Winter heeft geoordeeld’: La Cinquième Saison (2012) als filmische parabel”, een artikel dat ik in eerste instantie schreef voor de website van het Parabelproject.

Lees verder Hoofdstukpublicatie over parabel en film in “Parels van Wijsheid”

Recensie: The Integrity of Joseph Chambers [Robert Machoian, 2022]

Filmdepot/EYE Film

Moederziel alleen dwaalt Joseph Chambers met zijn jachtgeweer door de bossen. Zijn missie is onduidelijk, en toch heeft hij zijn vrouw en kinderen vastberaden achtergelaten. Wat gaat er om in het hoofd van deze koppige familieman? Deze gespannen karakterstudie, die geleidelijk uitgroeit tot moraalvertelling, overtuigt nog het meest in de paranoïde openingsfase.

Lees verder Recensie: The Integrity of Joseph Chambers [Robert Machoian, 2022]

CinemAsia 2022: Aloners [Hong Sung-eun, 2021) en The Calming [Song Fang, 2020]

The Calming (CinemAsia)

Naast een interview met artistiek directrice Jia Zhao (klik hier) schreef ik voor Indebioscoop ook een verslagje uit over twee films die deze editie van CinemAsia te zien zullen zijn. Klik hier om het stuk te lezen.

Lees verder CinemAsia 2022: Aloners [Hong Sung-eun, 2021) en The Calming [Song Fang, 2020]

La Cinquième Saison (2012) als filmische parabel: artikel voor ”Het Parabelproject”

Screenshot DVD (Contact Film)

Voor het Parabelproject, een initiatief van onderzoekers aan de Universiteit Utrecht en Universiteit Tilburg, heb ik een gastblog mogen schrijven over de doorwerking van parabels in eigentijdse film. In ”’Ome Winter heeft geoordeeld’: La Cinquième Saison (2012) als filmische parabel” (klik hier) zet ik uiteen hoe dit bijzondere werk van Peter Brosens en Jessica Woodworth geanalyseerd en geïnterpreteerd kan worden als parabel.

IFFR 2020: De staat van een land

Beeld: IFFR.com

Voor filmmagie schreef ik een uitgebreid IFFR-festivalverslag over twee films die de huidige staat van China verbeelden: Dwelling in the Fuchun Mountains en Damp Season.

Edit januari 2023: de (oude) website van filmmagie is sinds najaar 2020 niet meer toegankelijk, zie onder voor de gekopieerde tekst uit eigen archief

Lees verder IFFR 2020: De staat van een land

Recensie: Drømmeland [Joost van der Wiel, 2019]

Filmdepot

Wie de wetten van de mens afwijst, houdt alleen de natuur nog over als bondgenoot. Het mag uiteindelijk geen drempel heten voor de zestigjarige Nils Leidal, die aan het begin van het bescheiden filmportret Drømmeland zijn paspoort aan de vlammen toevertrouwt. In een beknopte YouTube-tirade worden overheid, banken en corporaties in hun meest algemene zin aan de schandpaal genageld.

Lees verder Recensie: Drømmeland [Joost van der Wiel, 2019]

Recensie: Continuer [Joachim Lafosse, 2018]

Filmdepot

De continue dialoog tussen conflict en verbinding, dat is de rode draad van Joachim Lafosses Continuer. Het begrip van een moeder, het temperament van een zoon. Ergens voor de film begon lieten de twee hun Westerse thuis achter zich. Nu cirkelen ze op paarden door een Kirgizisch berglandschap.

Lees verder Recensie: Continuer [Joachim Lafosse, 2018]

Recensie: Leave No Trace [Debra Granik, 2018]

Universal Pictures via Filmdepot

De nieuwe film van Debra Granik begint als het fantasiebeeld van de moderne samenleving. Een vader en zijn dochter trekken door de bossen van Portland, de natuur is hun enige getuige. Maar hoe leef je zonder een spoor achter te laten? Het wachten is op een buitenwereld die de idylle doorbreekt.

Lees verder Recensie: Leave No Trace [Debra Granik, 2018]

Recensie: The Ancient Woods [Mindaugas Survila, 2017]

Filmdepot

Natuurdocumentaire The Ancient Woods is meer dan een natuurdocumentaire. Dat ‘genre’, als je daar al van kunt spreken, lijkt nog altijd gemonopoliseerd door grootscheepse films en series als [Planet] Earth en Frozen Planet. De bewonderde blauwdrukken binnen die categorie hebben doorgaans twee dingen gemeen: de meest geavanceerde cameratechnologie zorgt ervoor dat we kúnnen zien, terwijl een voice-over met goddelijk tembre (meestal een man) ons vertelt wat we moéten zien. Waar ik persoonlijk nog altijd een zwak  heb voor de visuele fijnzinnigheid en de natuurlijke schoonheid van dit soort films, voel ik me (te) vaak ook sterk gestuurd in mijn perceptie. Wanneer verlaat de mens zijn commentaarpositie, laat ze het grote vertellen over aan de natuur zelf? Het is precies in de wereld van die schurende conventie dat The Ancient Woods als geroepen komt.

Lees verder Recensie: The Ancient Woods [Mindaugas Survila, 2017]

Recensie: Jurassic World: Fallen Kingdom [J.A. Bayona, 2018]

Filmdepot

Het vervolg op kaskraker Jurassic World (2015) is goed voor een fijne avond popcornvermaak, maar een opstapje naar de afsluiting van de trilogie zou niet zó lang gerekt mogen worden.

Lees verder Recensie: Jurassic World: Fallen Kingdom [J.A. Bayona, 2018]