Als een Bonnie zonder Clyde zoekt een gewonde bankovervalster in Dreamland een schuilplaats. Haar onwaarschijnlijke nieuwe compagnon wordt een jongvolwassen boerenjongen die droomt van een gelukkiger bestaan. Een atypisch liefdesverhaal tegen de achtergrond van de historische Dust Bowl, dat helaas op een nogal schetsmatige manier verteld wordt.
Lees verder Recensie: Dreamland [Miles Joris-Peyrafitte, 2019]
Een fatale aanrijding laat zijn sporen na in een Argentijnse plattelandsgemeenschap. Het dodelijke slachtoffer is Jésus López, een autocoureur met een licht ontvlambaar karakter. Zijn verschijning en nalatenschap blijken moeilijk te verdringen. In deze sfeervolle, symbolische vertelling neemt Jésus langzaam bezit van zijn neefje Abel, die uiteindelijk vastberaden plaatsneemt in de raceauto van zijn overleden voorganger. De naam van de auto: Jésus López.
Lees verder Recensie: Jésus López [Maximiliano Schonfeld, 2021]
Augustus Landor arriveert anno 1830 als een Sherlock in de sneeuw bij West Point, een afgelegen militaire academie aan de dichtgevroren Hudsonrivier. Het is een sfeerlandschap waar je u tegen zegt, behalve dat er buiten de poorten een lijk aan een boom bungelt. Helaas boet het mysterie van The Pale Blue Eye aan kracht in met ieder daaropvolgend slachtoffer, en overtuigt vooral de ijzige omgeving waarin de film zich afspeelt.
Lees verder Recensie: The Pale Blue Eye [Scott Cooper, 2022] (Netflix)
Net als de voorgaande jaren kom ik rond oud & nieuw weer met mijn persoonlijke jaarlijstje, ook nu in de vorm van een top-25.
Lees verder De beste films van 2022 [top-25]
Na het vertrek van corona uit het maatschappelijke debat en het afschaffen van de belangrijkste maatregelen hoopten uitbaters van bioscopen en filmhuizen unaniem op een heropleving van de bezoekerscijfers. De waarheid is dat de optimistische tendens van filmjaar 2019 verder weg voelt dan ooit. Dat ligt niet alleen aan de vertoners en de grillen van bezoekers. Bioscopen en filmhuizen lijden, streamingdiensten verleiden.
Lees verder Terugblik filmjaar 2022: Bioscopen lijden, streamingdiensten verleiden
De Franse film À plein temps, een sociaal drama dat wegkijkt als een thriller, deed het goed op verschillende filmfestivals maar kon tot op heden niet op een Nederlandse release rekenen. Dankzij Filmhuis de Spiegel in Heerlen komt daar nu terecht verandering in.
Lees verder Recensie: À plein temps [Eric Gravel, 2021]
Tijdens het Wereldkampioenschap Voetbal 2022 (20-11 <-> 18-12) licht ik regelmatig uit wat mij opvalt op en rondom het veld. Wapenfeiten, tactische beslissingen, politieke kanttekeningen; in Kolder in Qatar bekijk ik dit al op voorhand historische toernooi door mijn persoonlijke lens. Vandaag deel #14 en gelijk ook het laatste deel, al betreft het geen column meer: na een thriller-finale die álles had drop ik nog even mijn persoonlijke elftal van het toernooi.
Lees verder Kolder in Qatar (#14): Elftal van het toernooi
Tijdens het Wereldkampioenschap Voetbal 2022 (20-11 <-> 18-12) licht ik regelmatig uit wat mij opvalt op en rondom het veld. Wapenfeiten, tactische beslissingen, politieke kanttekeningen; in Kolder in Qatar bekijk ik dit al op voorhand historische toernooi door mijn persoonlijke lens. Vandaag deel #13: de druiven zijn zuur na een fatale penaltyserie.
Lees verder Kolder in Qatar (#13): De druiven zijn zuur
Zeven jaar na een geruchtmakende vijfvoudige moord klaagt een aantal betrokken Mexicaanse burgers de staat aan voor nalatigheid en medeplichtigheid. A Plena Luz: El Caso Narvarte is een ontnuchterend relaas over de meedogenloze balans tussen macht en machteloosheid, maar de documentaire zit zichzelf ook in de weg door twee mogelijke motieven voor de moord op verwarrende wijze met elkaar te vermengen.
Lees verder Recensie: A Plena Luz: El Caso Narvarte [Alberto Saúl Arnaut Estrada, 2022]
Tijdens het Wereldkampioenschap Voetbal 2022 (20-11 <-> 18-12) licht ik regelmatig uit wat mij opvalt op en rondom het veld. Wapenfeiten, tactische beslissingen, politieke kanttekeningen; in Kolder in Qatar bekijk ik dit al op voorhand historische toernooi door mijn persoonlijke lens. Vandaag deel #12: penaltyseries als mentaal spel.
Lees verder Kolder in Qatar (#12): Penaltyseries als mentaal spel