Categorie archieven: Filmrecensies

recensies van individuele filmtitels.

Recensie: La Holandesa (Marleen Jonkman, 2017)

In La Holandesa is het avontuur een uitweg. Gedreven door het stille verdriet van een onvervulde kinderwens trekt Maud (Rifka Lodeizen) het binnenland van Chili in. Eenmaal onderweg vindt ze wat ze tevergeefs zocht.

Lees verder Recensie: La Holandesa (Marleen Jonkman, 2017)

Imagine Film Festival 2018: Tower: A Bright Day, Tigers Are Not Afraid, Along With the Gods, The Lodgers (3/3)

Net als vorig jaar besteed ik aandacht aan het Imagine Film Festival, dat dit jaar voor de zesde keer plaatsvindt in EYE Amsterdam. Het brede thema (‘fantastische verhalen’) legitimeert een brede waaier aan films: stokoude volksverhalen gaan hand in hand met futuristische tijdreismysteries.  Vandaag het derde en laatste recensie-overzicht.

Lees verder Imagine Film Festival 2018: Tower: A Bright Day, Tigers Are Not Afraid, Along With the Gods, The Lodgers (3/3)

Imagine Film Festival 2018: The Endless, How To Talk To Girls At Parties, Compulsión (2/3)

Net als vorig jaar besteed ik aandacht aan het Imagine Film Festival, dat dit jaar voor de zesde keer plaatsvindt in EYE Amsterdam. Het brede thema (‘fantastische verhalen’) legitimeert een brede waaier aan films: stokoude volksverhalen gaan hand in hand met futuristische tijdreismysteries.  Vandaag het tweede recensie-overzicht.

Lees verder Imagine Film Festival 2018: The Endless, How To Talk To Girls At Parties, Compulsión (2/3)

Recensie: The Rider (Chloé Zhao, 2017)

In The Rider ondergraaft Chloé Zhao (Songs My Brothers Taught Me) de mythe van Amerikaanse masculiniteit. De Chinese cineaste keerde terug naar Zuid-Dakota, de streek waar ze haar eerste langspeler draaide. Ze vond er een rodeorijder (Brady Jandreau) die door een ernstig hersenletsel geremd werd in het uitoefenen van zijn grootste passie. Wie worstelt, kan niet altijd boven blijven komen.

Lees verder Recensie: The Rider (Chloé Zhao, 2017)

Recensie: A Quiet Place (John Krasinski, 2018)

Wat zou er gebeuren als de belangrijkste wet van A Quiet Place – je overleeft zo lang je geen geluid maakt – daadwerkelijk toegepast zou worden in Nederlandse bioscopen? Het zou in ieder geval niet lang meer duren voor de popcornmachines met vervroegd pensioen konden. Acteur-regisseur John Krasinski (The OfficeThe Hollars) maakt een effectief horrordebuut met de decibelmeter als scherprechter.

Lees verder Recensie: A Quiet Place (John Krasinski, 2018)

Imagine Film Festival 2018: Four Hands, Dhogs, The Cured (1/3)

Net als vorig jaar besteed ik aandacht aan het Imagine Film Festival, dat dit jaar voor de zesde keer plaatsvindt in EYE Amsterdam. Het brede thema (‘fantastische verhalen’) legitimeert een brede waaier aan films: stokoude volksverhalen gaan hand in hand met futuristische tijdreismysteries.  De komende twee weken bespreek ik in een drietal verslagen een greep uit het festivalaanbod.

Lees verder Imagine Film Festival 2018: Four Hands, Dhogs, The Cured (1/3)

Recensie: Lady Bird (Greta Gerwig, 2017)

Als een klasgenootje aan Christine (Saoirse Ronan) vraagt waar ze vandaan komt, antwoordt ze na een korte aarzeling ‘San Francisco’. Dat ze eigenlijk in Sacramento is opgegroeid, hoeft niemand te weten. Met een naamsverandering bezegelt de schuchtere studente haar nieuwe identiteit: Christine is nu Lady Bird. Het leven ligt klaar om ontdekt te worden, het grote dromen kan beginnen.

Lees verder Recensie: Lady Bird (Greta Gerwig, 2017)

Recensie: God’s Own Country (Francis Lee, 2017)

Eind vorig jaar schreef ik nog over The Levelling (2016). Deze in Nederland jammerlijk ondergewaardeerde film viel onder meer op door de ruwe, ongepolijste setting. Personages komen nader tot elkaar in de modder van het Britse platteland, in kille vertrekken waar de gure wind vrij spel heeft. Ook in God’s Own Country speelt de natuur een sleutelrol. Het lege bestaan van boerenzoon Johnny (Josh O’Connor) krijgt een ingrijpende impuls als een Roemeense arbeidsmigrant (Alec Secareanu) de gelederen van het veebedrijf komt versterken.

Lees verder Recensie: God’s Own Country (Francis Lee, 2017)

Recensie: Aus dem Nichts (Fatih Akin, 2017)

Tussen 2000 en 2007 pleegde de Duitse neonazigroep NSU (Nationalsozialistischer Untergrund) een reeks moorden op burgers met een immigratie-achtergrond. Het motief was uitgesproken xenofobisch: de NSU koos en framede haar doelwitten op basis van hun afkomst. Toch focusten de politiemachten zich tijdens het onderzoek in eerste instantie op de kenniskringen van de slachtoffers. Zouden ze misschien connecties gehad kunnen hebben in de drugs-of gokwereld? Fatih Akin (Gegen die Wand) zag het onrecht en maakte Aus dem Nichts.

Lees verder Recensie: Aus dem Nichts (Fatih Akin, 2017)

Recensie: Mary Magdalene (Garth Davis, 2018)

Wat weten we van Maria Magdalena? In de Bijbelse evangeliën is ze vooral een getuige: ze woont de kruisiging van Jezus bij, om hem vervolgens als eerste te zien na zijn opstanding. Daarbuiten weten we bijzonder weinig. Wat deed ze in haar dagelijks leven, hoe verhield ze zich precies tot Jezus? Wie zou Maria Magdalena zijn in een goede roman, een filmisch verhaal?

Lees verder Recensie: Mary Magdalene (Garth Davis, 2018)