Tag archieven: Cultuurverschillen

Recensie: My Oxford Year [Iain Morris; Netflix, 2025]

Netflix/Chris Baker

Baantjes op Wall Street liggen niet voor het oprapen. Het leven lacht de dromerige Anna dan ook toe als ze aan het begin van My Oxford Year wordt uitverkoren voor een prestigieuze post bij een investeringsbank. Toch (wat kun je ook met zo’n filmtitel) besluit de New Yorkse haar vleugels nog een jaartje in een compleet andere omgeving uit te slaan. Het contrast tussen haar tussenjaar en de plannen voor daarna liegt er niet om, en die spanning blijkt later aardig tekenend voor de volledige film. Is deze romkom nu een zwijmelverhaal volgens het boekje, of een verwarrende poging om dat genre lichtelijk te ontregelen?

Lees verder Recensie: My Oxford Year [Iain Morris; Netflix, 2025]

Verslag CinemAsia 2025: Het welzijn van de generaties

Still ‘Mongrels’ (2024) via CinemAsia festival

Je familieleden heb je doorgaans niet voor het uitkiezen, de plaats waar je met hen samenleeft in veel gevallen wél. De laatste jaren besteedt CinemAsia uitgesproken aandacht aan de rijke verschillen tussen culturen, met als gevolg dat familierelaties en golven van migratie in veel van de geselecteerde films centraal staan.

Grasduinend door het programma van 2025 komen er verschillende titels voorbij die verbeelden hoe nauw het welzijn van de generaties samenhangt met een gevoel van ’thuis’. In MongrelsTale of the Land en Fly Me to the Moon wordt dit gevoel van toebehoren telkens gecompliceerd door de keuzes die oudere familieleden voor de jongere generatie hebben gemaakt.

Lees hier mijn volledige verslag over deze titels van CinemAsia 2025.

Recensie: Favoriten [Ruth Beckermann, 2024]

Filmdepot/Cinema Delicatessen

In een tijd waarin onderwijzers op Nederlandse scholen vaak nog altijd geen loon naar werken krijgen, is elke cultuuruiting over de relevantie van het beroep een welkom teken van verweer. In Favoriten volgt de Oostenrijkse documentairemaakster Ruth Beckermann drie jaar lang een multiculturele basisschoolklas in Wenen, met als hoofdpersoon een lerares die haar pupillen de wereld gunt. Op invoelbare wijze onderstreept de documentaire dat betrokken onderwijzers ook gewoon sociale werkers zijn.

Lees verder Recensie: Favoriten [Ruth Beckermann, 2024]

Recensie: Saint Omer [Alice Diop, 2022]

Filmdepot

In 2013 laat een Senegalees-Franse vrouw haar vijftien maanden oude dochter achter aan de kustlijn van een Frans badplaatsje, met een zekere verdrinkingsdood tot gevolg. In de rechtszaal van de stad Saint-Omer verklaart Fabienne Kabou dat ze onder invloed was van hekserij, waarop haar advocaat haar omschrijft als “intelligent, maar irrationeel”. In Saint Omer, een gedramatiseerde reconstructie van de rechtszitting, blijkt die uitspraak de lading van Kabous tragische verhaal bepaald niet te dekken. Als kijker kun je kiezen: neem je plaats in de stoel van de rechter of blijf je de voorzichtige, empathische toehoorder?

Lees verder Recensie: Saint Omer [Alice Diop, 2022]

Tussen goed en kwaad in Training Day [Antoine Fuqua, 2001] (essay)

Screenshot Training Day (
Village Roadshow Pictures

Outlaw Productions)

Online filmmagazine Indebioscoop besteedde in Juli aandacht aan de door EYE Film opgezette themamaand rond de acteurs Sidney Poitier en Denzel Washington. Ik koos voor een bijdrage over de film Training Day (Antoine Fuqua, 2001), die Washington een Oscar opleverde. Je kunt “Tussen goed en kwaad in Training Day: De roep van de wolf” hier teruglezen.

Recensie: Perfumed Nightmare [Kidlat Tahimik, 1977]

IFFR 50/50-program (2021)

Een Filipijnse taxichauffeur droomt van een sprookjesbestaan als astronaut. Geïnspireerd door Amerikaanse radio-uitzendingen richt hij halverwege de jaren zeventig een fanclub op voor raketarchitect Wernher von Braun. Wat blijft er van zijn dromen over als hij de derde wereld daadwerkelijk verlaat voor een reis naar het westen?

Lees verder Recensie: Perfumed Nightmare [Kidlat Tahimik, 1977]

Recensie: Hellhole [Bas Devos, 2019]

Filmdepot

Op 22 maart 2016 schokte een reeks aanslagen de Belgische hoofdstad Brussel. Met Hellhole kruipt de Vlaamse filmmaker Bas Devos in het collectief bewustzijn van een maatschappij die niet weet of ze nog eens door een catastrofe getroffen zal worden.

Lees verder Recensie: Hellhole [Bas Devos, 2019]

In Pastures Green He Leadeth Me: The Reconfiguration of Space and Authority in The Wicker Man (1973)

The Wicker Man (Robin Hardy, 1973, released on DVD by Studiocanal)

In the course of March and April 2019, I wrote seven essays on topics ranging from a supposedly blasphemous song to the relationship between subjectivity and anthropological fieldwork. Today I publish the first essay, on Robin Hardy’s 1973 cult classic The Wicker Man.

Lees verder In Pastures Green He Leadeth Me: The Reconfiguration of Space and Authority in The Wicker Man (1973)

Recensie: Aristotle’s Plot (Jean-Pierre Bekolo, 1996)

Beeld Aristotle’s Plot (DVD)

Essomba Tourneur is geen filmmaker, hij is een cineast. De gangsters die hij van wansmaak beticht zijn nog eerder cultuurbarbaren dan criminelen. In Jean-Pierre Bekolo’s metacinema staat de scherpe preferentie van hoge boven lage cultuur op den duur, hoe paradoxaal dat ook mag klinken, garant voor een weinig subtiele filmgimmick.

Lees verder Recensie: Aristotle’s Plot (Jean-Pierre Bekolo, 1996)