Met zijn eerste shots verbindt de Mexicaanse regisseur Amat Escalante (Heli) in La región salvaje het aardse met het unheimliche. Een door de ruimte zwevende meteoriet, een vrijzinnige motorrijdster die in het mistige Mexicaanse hoogland op zoek is naar een plaats van impact. Dit fantasierijke drama verwezenlijkt het potentieel van haar bevreemdende ouverture niet, maar blijkt wel een verontrustende melange van intrige en symboliek.
Wie The Eagle Huntress ziet en achteraf zoekt naar informatie over het productieproces, stuit op een verhaal dat haast te mooi is om waar te zijn. Wat eindigde met deze mooie documentaire, begon met die ene foto (zie hierboven).
Lees verder Recensie: The Eagle Huntress (2016) [Documentaire, drama]
Ik was nooit zo’n liefhebber van Nederlandse films. In mijn jonge jaren werd ik overvallen met tenenkrommend slechte komedies van het kaliber Spion van Oranje, kinderfilms in de categorie Kruistocht in Spijkerbroek en ‘familietitels’ als, juist, Alles is Familie (of Liefde). Dit was mijn beeld van Nederlandse films, en jaarlijks verschenen er titels die mijn indrukken nog eens onderstreepten. Verliefd op Ibiza, Rokjesdag, en onlangs nog ‘daar blijf ik weg’-releases in het straatje Voor Elkaar Gemaakt/Tuintje in m’n Hart.
Na de dood van zijn vader woont neuroloog Lary (Mimi Branescu) een drukbezochte familiereünie bij. Wie in dergelijke omstandigheden verzoening en saamhorigheid verwacht, komt bedrogen uit: bijna drie uur lang zoomt de Roemeense regisseur Cristi Puiu (The Death of Mr. Lazarescu) in op de diverse spanningen die de onderlinge verhoudingen tussen familieleden op scherp zetten.
Vandaag is niet alleen een dag van reguliere bioscoopreleases. Af en toe vinden pareltjes uit het verleden hun weg terug naar het witte doek, opdat we niet vergeten wat de filmgeschiedenis ons gebracht heeft. Ongeveer vijfentwintig jaar terug regisseerde de Amerikaanse filmmaakster Julie Dash (1952-heden) Daughters of the Dust, een stilistisch onconventioneel drama over een eerste generatie vrije Afro-Amerikanen. Dash werd daarmee direct onderdeel van de nationale filmcanon (2004): Daughters of the Dust was de eerste film van een vrouwelijke Afro-Amerikaanse regisseur die een Amerikaanse theaterrelease kreeg. Vandaag gaat een prachtige restauratie van deze bijzondere film in Nederlandse première.
Lees verder Recensie: Daughters of the Dust (1991, re-release) [Drama, historisch]
Het minimalistische drama Little Men gaat over twee jongens die elkaar aan het begin van de film voor het eerst tegenkomen; de vriendschap die ontstaat komt onder druk te staan als hun beider ouders/verzorgers in een financieel conflict belanden.
Lees verder Recensie Filmvandaag #19: Little Men (2016) [Drama]
Een tijd terug zag ik de experimentele fotofilm Ascent, een project van de Nederlandse kunstenares Fiona Tan. Ik was erg onder de indruk; dit is eigenlijk zo’n film die je (net als ik) in een klein bioscoopzaaltje moet zien, waar je niet wordt afgeleid en het dromerige sound design je meeneemt in een wereld die tegelijk reëel en surreëel is. Lees verder Recensie Filmvandaag #18: Ascent (2016) [Drama, experimenteel]
Vorige week donderdag kwam Sami Blood uit, een Scandinavisch drama waarin een jong meisje worstelt met haar plaats binnen een gediscrimineerde Lapse gemeenschap. Velen zal de geschiedenis van de Zweeds-Lapse verhoudingen relatief onbekend voorkomen, en het is in dat licht dan ook zeer de moeite deze arthouse-film eens te bekijken.
Lees verder Recensie Filmvandaag #17: Sami Blood (2016) [Drama]
Ik zat toch best met gemengde gevoelens, toen ik las dat The Circle van Dave Eggers verfilmd zou gaan worden. Mijn eerste kennismaking met deze dystopische roman was een jaar of tweeënhalf geleden. Het boek was destijds erg populair, en velen schaarden The Circle in het rijtje Brave New World (Aldous Huxley, 1932) en 1984 (George Orwell, 1948/49).
Lees verder Inleiding en recensie Filmvandaag #16: The Circle (2017) [Drama, sci-fi, thriller]
Ieder jaar brengt de periode rond 4/5 mei ons begrijpelijkerwijs wel één of meerdere oorlogsfilms. Herinneren, stilstaan bij het verleden; voor de burger vandaag is het haast een imperatief om een herhaling van zetten te voorkomen. Dit jaar heb ik de periode van de herdenking aangegrepen om de documentaire Night Will Fall te kijken, een heftig relaas over enkele concentratiekampen vlak na de bevrijding. Ik zag echter ook twee films die afgelopen 4 mei werden uitgebracht in de bioscoop. In mijn vorige bericht deelde ik mijn recensie van het adembenemende In the Crosswind, nu besteed ik aandacht aan The Zookeepers’ Wife.
Lees verder Recensie Filmvandaag #15: The Zookeeper’s Wife (2017) [Drama, Oorlog]