Sfeerrijke film vol droomlogica gaat aan de haal met zijn bedrieglijk simpele premisse.
Lees verder Recensie: A Land Imagined [Yeo Siew Hua, 2018]Recensie: A Land Imagined [Yeo Siew Hua, 2018]
Tag archieven: Genre: Misdaad
Recensie: John Wick 3: Parabellum [Chad Stahelski, 2019]
Voor de Filmkrant schreef ik een recensie over het derde luik van de neo noir-actiefranchise John Wick. Je kunt ‘em hier teruglezen: klik.
”Deel twee verstevigde eerder al een symbolisch universum van kruizen en munten, waarin alleen het juiste brandmerk toegang biedt tot de onderwereld. Parabellum trekt die mythevorming zelfbewust door. ”
Lees verder Recensie: John Wick 3: Parabellum [Chad Stahelski, 2019]A World of Immersion: The blind perspective in Salvo
A World of Immersion
The blind perspective in Salvo
An essay on film style, fear, immersion and identification in the Italian film Salvo (2013).
A new chapter on Italian neorealism is written in the cinematic underworlds of Napels and Sicily, where formalistic filmmakers find their entrances to the harsh realities of daily mafiosi life. This bold hypothesis may sound completely arbitrary, but it actually connects to compelling insights in recent scholarship. A significant deal of literature has been written about the films of, among others, Roman filmmaker Matteo Garrone (1968-), whose oeuvre is regularly connected to ‘a new trend in Italian cinema’.[1] Antonio Rossini and Carmela Bernadetta Scala state that ‘’ …the old school of neorealism blends perfectly with the new trends in Italian cinema which we have called ‘’new neorealism’’’’.[2] For Roberta di Carmine, the films of Garrone ‘’ signal Italian cinema’s recovery from a state of ‘creative stagnation’’’.[3]
Lees verder A World of Immersion: The blind perspective in Salvo
Recensie: The Third Murder [Hirokazu Koreeda, 2017]
Hirokazu Koreeda opent met een climax. In de openingsscène zien we hoe Misumi (Kôji Yakusho) met de nacht als getuige een fabriekseigenaar van het leven beroofd. Advocaat Shigemori (Masaharu Fukuyama) hoeft geen enkele moeite te doen om een bekentenis los te weken, maar de grote waarom-vraag is oneindig veel complexer. Misumi benadert zijn motief met een haast psychopatische onverschilligheid – de waarheid van nu is over tien minuten weer gevlogen. Shimegori ziet het met lijdzame ogen aan. Wie niet oppast, verdrinkt in Rashom-onzekerheid (die toespeling ontleen ik aan een ander), waarbij de tot subjectiviteit veroordeelde mens de waarheid uiteindelijk nooit kan kennen.
Lees verder Recensie: The Third Murder [Hirokazu Koreeda, 2017]
Recensie: Aus dem Nichts (Fatih Akin, 2017)
Tussen 2000 en 2007 pleegde de Duitse neonazigroep NSU (Nationalsozialistischer Untergrund) een reeks moorden op burgers met een immigratie-achtergrond. Het motief was uitgesproken xenofobisch: de NSU koos en framede haar doelwitten op basis van hun afkomst. Toch focusten de politiemachten zich tijdens het onderzoek in eerste instantie op de kenniskringen van de slachtoffers. Zouden ze misschien connecties gehad kunnen hebben in de drugs-of gokwereld? Fatih Akin (Gegen die Wand) zag het onrecht en maakte Aus dem Nichts.
Recensie: Le Fidèle (2017) [Misdaad, Drama]
Michaël R. Roskam (Rundskop, The Drop) hintte met zijn nieuwe film al opzichtig naar de Oscars: met een release in het najaar (pre-premières op Venetië en Toronto) is een titel met twee grotere sterren al vlug in the picture. Matthias Schoenaerts en Adèle Exarchopoulos schitteren binnen de veilige kaders van dit oerdegelijke misdaaddrama, dat sinds een weekje ook de Nederlandse zalen betrekt.
Recensie: Good Time (2017) [Misdaad, thriller]
New York in de late uren. Geen geschikter decor was denkbaar voor Good Time, een filmische adrenalinestoot die in Cannes een staande ovatie van zes minuten kreeg. Na een misgelopen bankoverval probeert Connie Nikas (Robert Pattinson) de borgsom voor zijn zwakzinnige broertje (regisseur Benny Safdie) bijeen te sprokkelen. En dat allemaal in één nacht.
Recensie: Goodfellas (1990) [Misdaad]
Afgelopen woensdag deelde ik in het kader van een drietal prachtige re-releases (EYE Film) mijn uitgebreide recensie van Raging Bull. Dit keer is het de beurt aan Goodfellas, een film die voor veel liefhebbers steevast behoort tot de grootste misdaadklassiekers aller tijden. Ik verklap het maar vast: tot die liefhebbers behoor ik ook:)
Recensie: Caini (Dogs) (2016) [Misdaad, Thriller]
‘Je vader mag dan dood zijn, zijn jongens lopen nog steeds rond’. Het is tekenend dat de mededeling hier komt van een lokale politieagent, bij uitstek degene die de situatie in de hand zou moeten hebben. Niet in Caini. Regisseur Bogdan Mirica schetst een beeld van het rauwe, ongepolijste Roemeense platteland, waar het recht van de sterkste te allen tijde leidend is.
Lees verder Recensie: Caini (Dogs) (2016) [Misdaad, Thriller]
Recensie: The Fate and the Furious (Deel #8) (2017) [Actie, misdaad]
Nóg meer dan twee jaar terug overheerst het gevoel dat Furious 7 de perfecte afsluiter was van ’s werelds meest geliefde nobrainer-franchise. Tegelijkertijd is het begrijpelijk dat een commercieel succesvolle filmserie met miljoenen fans wereldwijd geen gedag zegt zo lang Diesel en consorten nog heil zien in de Furious-familie. The Fate and the Furious is de volgende, en naar mijn vermoeden zeker niet de laatste film over auto’s, vrouwen en familieperikelen.
Lees verder Recensie: The Fate and the Furious (Deel #8) (2017) [Actie, misdaad]